Geen kerstgevoel

Kerst.
Ik heb er niet zoveel mee.

Kersttijd, daar heb ik wel wat mee. Je kunt lekker even bijtanken. Gezellig samen lekker dingen koken. Spelletje doen.

Boom optuigen. Lekker gekke dingen erin hangen. Elk jaar hetzelfde ritueel. Ooit kochten we een verzameling ballen en versiering. Net als vroeger thuis een lekkere ratjetoe.

We mochten allebei iets aanschaffen dat de ander foeilelijk vindt. En dan ook iets uitgezocht wat de ander echt vreselijk vindt. Niet een beetje lelijk, nee superlelijk.

...

En elk jaar proberen we elkaars foeilelijke versiering te verstoppen in de boom.

Hij probeert mijn leeuwtje achterin de boom te hangen. Stiekem.

En ik zijn lelijke bal met Schotse ruit.

Zelfs zoonlief doet mee. "Hee, pap, gauw dat leeuwtje verstoppen, he?" En het dan aan mij verklappen.

Wat een lol. Heerlijk.

Orange

Pickwick orange. Een theezakje. Het lag net nog in een doosje. Ik zocht een zakje om thee te maken. Dit theezakje. Het is mooi gekleurd. Ruikt het nog naar thee? Nee, eigenlijk niet. … Wat zie ik daar? Er staan prachtige groene blaadjes op , mooier gemaakt nog dan ze van zichzelf al zijn. Er valt licht op, het reflecteert. Weet je nog dat de zon zo scheen, dat overal licht vanaf kwam? Dit is zo’n licht. Zo’n licht van ver weg. Van: we zijn in Spanje, India, of een ander ver land. Wat doen ze dat toch knap! Die marketeers. Je ziet zo’n zakje en je denkt aan verre landen, aan mooi weer. Aan warm weer. Aan de dorst die dat oproept. En dan ligt daar zo’n fijn zakje, waar je thee van kan zetten. En je wordt er meteen blij van. Gek dat ik dat niet eerder heb gezien. En dan heb ik het alleen nog maar over die twee groene blaadjes. Met dat licht. Dan heb ik het nog niet eens over de halve sinaasappel. Kijk aan, daar heb je dat licht weer. Die weerschijn. Het spattende water. Water lest dorst. De sinaasappelhelft glimt alsof hij net doormidden is gesneden. Ik proef bijna de verse sinaasappel. Als je gewoon een partje loshaalt uit een sinaasappel, en dat partje in je mond neemt, krijg je dat gevoel nog niet. Dan zit daar dat velletje tussen. Nee, dan een schijfje dat overdwars van de sinaasappel gesneden is. Zo, dat het sap al meteen voorhanden is. Dat is pas lekker. Heerlijk sappig. Het water loopt mij in de mond. Hoe lang is het geleden dat ik zó een sinaasappel ervaren heb? Wat kun je toch veel ervaren door te kijken, voelen en ruiken aan zo’n klein theezakje.

Naschrift- De Vrije Werkkring
Zo nu en dan doe ik mee aan de Vrije Werkkring: een initiatief van Stan Lenssen. Een groep mensen die graag (beter willen leren) schrijven, en het leuk vinden dat samen te doen. We komen eens per twee maanden bij elkaar. Bovenstaand stukje tekst is een resultaat van een opdracht tijdens zo'n avond.


LINKS
De website met teksten van De Vrije Werkkring

Stilte

Stilte
omdat ik te druk ben
Stilte
omdat stilte fijn is
Stilte
omdat er te veel te doen is
Stilte
omdat Douwe dood is

Stilte
omdat ik ziek ben
Stilte
omdat mijn kind ziek is
Stilte
omdat ik hard aan een offerte werk
Stilte
omdat ik met Sinterklaasgedichten bezig ben

Stilte
omdat ik lekker bij vrienden Sint vier
Stilte
omdat mijn kind weer ziek is
Stilte
omdat ik een boek lees
stilte
omdat ik pijn in mijn arm heb

Stilte
omdat ik lekker een weekend weg ben
Stilte
omdat ik uitslaap
Stilte
omdat ik naar een open coffee ben
Stilte
omdat er Frozen Planet op t.v. is

Stilte
om mijn kind met huiswerk te helpen
Stilte
om lekker te kunnen schilderen
Stilte
omdat ik mijn tijd zit te vermorsen
Stilte
omdat er stilte is.

Het hoeft niet stil te blijven.
Maar als het eenmaal stil is, dan blijft het stil.