maandag 19 april 2010

Meer zelfwerkzaamheid

Deze foto's zijn gemaakt op een mooie lentedag, toen een groep ouders, kinderen en leerkrachten van openbare basisschool De Klim samen werkte om het schoolplein te verfraaien. Ook daar de ervaring dat er een tekort aan speelmogelijkheden waren. En dat het plein erg saai was. En vooralsnog geen geld om grote dingen aan te pakken.

Een creatieve vader tekende een aantal mooie spelvormen en tekeningen om het spelen leuker te maken. Van de kleutergroepen (kreekjes met een kikker erin) tot het grote plein. Een grote octopus, stapstenen in een vijver met krokodillen (brrrr), een King spel en meer.

Bijna geen geld

Dit was in afwachting van de vraag of de gemeente nu wel of niet geld over had voor ons speelplein. Het was een warrige situatie nadat scholen van locatie gewisseld waren; wie had nou geld voor plein tegoed of niet. Dat duurde allemaal maar. Maar deze ouders lieten het er niet bij zitten. We kunnen zelf ook wat, dachten ze. En met hulp van school en ouderraad kon de verf betaald worden.

Op deze dag werkten ouders, kinderen en leerkrachten samen om het plein te verfraaien. Nodig: een groepje actieve ouders en leerkrachten; bereidheid samen te werken. En die bereidheid was er. Goede samenwerking!

Jammer
Het treurige is, dat de verf kennelijk niet geschikt was, of de omstandigheden niet 100%. Veel van de plaatjes zijn inmiddels afgesleten. Dat zou toch niet moeten kunnen binnen een jaar. En het was echt gevraagd bij de verkoper. We hebben ons afgevraagd: kwam het omdat er nog zand op het schoolplein lag (er is goed geveegd); of omdat er zo intensief gebruik wordt gemaakt van het plein? Of hadden we het plein een paar dagen moeten beschermen voordat de kinderen er weer op mochten? Het is zo vreemd, dat eerdere schilderingen wel blijven zitten.

Wie weet raad?
Dat wordt komende maanden een nieuwe vrolijke schildermiddag??
Als we dat ooit nog doen, dan graag een advies wat de beste verf is om dit mee te doen. Het is erg jammer als al die inzet voor niets is. Schrijf hieronder je visie, ik ben erg benieuwd.

Foto's : Corinne Bekker












Meer verhalen waar dingen verwezenlijkt worden, terwijl er nauwelijks geld aan te pas komt, volg 'geen geld' (zie tagcloud, de lijst van onderwerpen links).

Bijvoorbeeld, blogpost over Utrechtse Waarinutrechtkalender, de opbrengst ging naar de Vrienden van het Wilhelmina Kinderziekenhuis:
Soms wil je gewoon even iets leuks doen!
Zie ook op twitter: @Waarinutrecht
en de website van Waarinutrecht

Snel verwijzen: http://tinyurl.com/y27fkb7

Hoe ik begon met fondsen werven (2)

Foto van Corinne Bekker (alleen te gebruiken met naamsvermelding, na toestemming)

Op zondag begon ik het verhaal over hoe ik begon met fondsenwerven voor bouwspeeltuin Fort Luna. In de komende weken zal ik duidelijk proberen te maken wat helpt bij fondsen werven. Het begint met mijn verhaal. Daarna zal ik een aantal blogposts wijden aan de uitleg waarom de werving voor die speeltuin zo succesvol was. Een deel had te maken met wat ik geleerd heb tijdens mijn studie(s). Een ander deel met een netwerk van enthousiaste en handige mensen. Het allerbelangrijkste was natuurlijk dat er een goed doel was, dat het echt verdiende gesteund te worden: het speeltuinwerk in Utrecht in het algemeen en deze bijzondere speeltuin in het bijzonder.

Zondag eindigde ik bij het eerste grote succes, de toekenning van gelden uit het leefbaarheidsbudget (dat toen voor zulke bedragen, rond de 30.000 euro, overigens nog Recht van Initiatief heette).

Samenwerking van meerdere mensen
Voor dat dat kon gebeuren, was er eigenlijk nog iets anders gebeurd. We hadden een werkgroep gevormd en in die werkgroep zaten een aantal mensen die vaker met hun kinderen op de speeltuin kwamen. We vonden allemaal belangrijk dat de speeltuin zou blijven. Het zag er niet best uit.

Achterstallig onderhoud en achteruitgang in openstelling
De uren dat de speeltuin open zou zijn, zouden heel sterk worden beperkt. Buiten dat zag het honk er slecht uit. En dan hadden we het nog niet over de speeltoestellen. Die waren leuk (prachtige houten klimkasteel en wiebelbrug bijvoorbeeld) maar als je beter keek bleken ze niet bijster goed onderhouden. Er was een speelbadje dat 's zomers bijzonder goed werd gebruikt. HEt was echter niet meer dan een betonnen bak, waar de verf af bladderde. De kinderen kon het niet schelen. Die maakten er altijd een dolle boel van.

Het belang van de speeltuin
Het is superfijn dat er zo'n speeltuin is. In de rest van de wijk is wel veel groen, en er zijn trapveldjes (vol hondenpoep soms). Maar een plek waar de kleine kinderen veilig kunnen spelen, en gedurende langere tijd, dat kan toch alleen daar. Bovendien ligt de speeltuin precies tussen Hoograven en Lunetten. Kinderen in Hoograven hebben ook behoefte aan zo'n prettige speelplek. In die wijk wonen naar verhouding nog meer mensen met een kleine beurs, met grotere gezinnen soms ook. En Hoograven is net een stuk minder groen. Speelplekken zijn er wel, tussen woonblokken in, maar niet zo groen. Wat er verder nog mooi is aan die speeltuin, is het feit dat het beheer en spel begeleiding plaatsvindt door betaalde speeltuinwerkers. Dat is bijzonder waardevol, onder andere voor het leren samen spelen. Daarover kan ik een hele blogpost schrijven (later).

Vrijwillige inzet
Wat wij met elkaar deelden (en delen) is dat je wel van mening kan zijn dat iets belangrijk is (een gezellige speeltuin waar iedereen leuk en veilig kan spelen), maar alleen maar praten is niet altijd voldoende. We vonden dat we zelf ook wel handen uit de mouwen konden steken. Het feit dat speeltoestellen kapot waren, daar konden we niet veel aan doen. Dat er allerlei onderdelen waren, zoals speelhuisjes, die een verfje konden gebruiken, dat was iets waar wij zelf een stap in konden nemen.

Vrijwillige inzet loont
Dat was dan ook een van de boodschappen aan de politiek, met name aan de wijkwethouder. Kom op, steun ons, wij gaan hier gewoon onze schouders zelf ook onder zetten. Maar we kunnen het niet alleen. Dat heeft gewerkt. En dat blijkt een patroon, dat vaker tot steun leidt. Laat zien dat je zelf bereid bent je handen uit de mouwen te steken, vrijwillig voor een doel in je buurt. Dat kan je extra hulp opleveren.

Betrokkenheid vergroten
Die lijn hebben we vastgehouden. We spraken af met de beheerder van de speeltuin, dat we ons graag voor langere tijd wilden inzetten. Daarmee konden we ook helpen om de betrokkenheid van de buurt bij de speeltuin te vergroten. En ook helpen om meer bekendheid te geven aan de speeltuin. Niet voor elke bewoner was het bekend, dat in het park zo'n leuke speeltuin lag verscholen. Hoewel, de meeste ouders er op zeker moment wel achterkwamen. De basisscholen in de buurt kwamen er namelijk allemaal met regelmaat op bezoek. De kinderdagverblijven stuurden er op warme dagen ook groepen heen. Dus op enig moment kwam je er wel achter.

In dit geval spraken wij af dat we ons wilden inzetten voor verbetering van de speeltuin. Dat we ons zouden inzetten voor het vinden van extra gelden, te werven via sponsorwerving, via collecte en via een aanvraag bij vermogensfondsen. Nou was bekend dat met name vermogensfondsen meestal als eis stellen dat gemeente ook geld geeft. Dus dat was ons argument bij de gemeente. Draag bij aan ons plan en wij doen ons best dat geld te vermeerderen, misschien lukt het wel het te verdubbelen. Buiten die inzet om geld te werven, zouden we ook tijdens de aanleg ons best doen een deel van het werk met bewoners uit te voeren. Dat levert weliswaar geen grote besparing op. Maar wel een leuke manier om mensen met de speeltuin te verbinden.

Een beginnetje maken...
Al met al een ingewikkeld plan. Om geld te krijgen moet er eerst een plan zijn, en om een plan te laten maken... je snapt het al. Hoe krijg je een startkapitaal? Ons was het eigenlijk al gelukt met de toekenning van die eerste gelden. Maar zouden we dat gelijk weer gaan uitgeven, met het risico dat er niet meer geld kwam? Dat is een onderwerp voor een andere keer.

Voor nu, de lessen die ik er uit leerde
* Als je jezelf vrijwillig inzet voor een doel in je wijk, en bereid bent dat duurzaam te doen, heb je kans op steun vanuit de gemeente. Dat klinkt een beetje simpel; en zo simpel ligt (en lag) het natuurlijk niet.
* Vind het belang van de ander waar jij aan kunt bijdragen - een gedeeld belang; in dit geval had de gemeente belang bij onze inzet. Daarmee kon zij de waarde van investeren in de speeltuin vergroten. Dan ben je ineens niet meer aan het bedelen, maar aan het samenwerken.

Wordt vervolgd!

Verwante blogposts
:
Hoe ik met fondsenwerven begon (deel 1, zondag 11 april)
Soms wil je gewoon even iets leuks doen! (ook over vrijwillige inzet en samenwerken met politici oa., van december 2009)
Doe mee aan de twitveiling - voor Haiti (post van januari 2010)

Blogposts to come
Over onderwerpen in deze serie: samenwerken, vrijwilligers werven, over publiciteit, het belang van avontuurlijk spelen, bijna zonder geld iets voor elkaar krijgen (volg: geen geld).
En waarschijnlijk ook wel: waar ik mij op heb verkeken...

Snel verwijzen: http://tinyurl.com/y2rtsrd

Website bouwspeeltuinen van Portes (Kameleon en Fort Luna)

zondag 18 april 2010

Praktische wiskunde blog - over heldere argumentatie


Zojuist via een blog kennis gemaakt met een interessante vrouw. Anneke Hakkenberg. Zij is vandaag 75 jaar geworden. Als cadeau kreeg zij van een vriendin een blogsite.
Caroline Franssen, een fervent twitteraar en handig met internet, maakt voor haar dat blog aan.

Anneke Hakkenberg schrijft in haar biografie over haar interesse in helder redeneren. Dat zij al vroeg een interesse had in redeneren, het vinden van gaten in argumenten o.a. Dat zij dat in de wiskunde hoopte te vinden - en ook gevonden heeft (citaat):

"Sinds mijn 65e verjaardag, op 15 maart 2000, zoek ik naar nieuwe wegen om mijn deskundigheid toe te passen. Reeds als kind groeide in mij het verlangen om mijn eigen standpunten te kunnen bepalen en omdat altijd werd beweerd dat je van wiskunde helder leerde denken, leek me dat een zinvol vak.

Het speet me wel dat dit denken werd toegepast op onderwerpen die ik wel grappig maar niet belangrijk vond. Ik wilde het liever toegepast zien op teksten waarin ik de zwakke plekken niet kon aanwijzen. Naar mijn idee zou dat net zo goed moeten kunnen. Ik verwachtte dit te leren van een studie in de wiskunde. Ik heb in de gelukkige omstandigheid verkeerd om tijdens mijn loopbaan vorm te kunnen geven aan dit idee uit mijn jeugd. ... "

De lezing die als eerste blogpost is opgenomen blinkt in ieder geval uit in helder taalgebruik. Ze doet precies waar ze het over heeft: duidelijk formuleren, heldere redeneerstappen. Heel mooi.

Meer lezen? Ga dan naar haar praktische wiskunde blog

Ik ga haar zeker volgen; en binnenkort een aantal blogposts schrijven met een parallel verhaal: hoe filosofie en argumentatieleer mij veel heeft geleerd, waar ik nog steeds gebruik van maak in mijn werk.

En wat ook leuk is; het is een verjaarscadeau voor haar 75e verjaardag. Een bijzonder cadeau. Veel plezier ermee!

Andere blogposts:
Hoe ik met fondsenwerven begon
Inspiratietijd TED talks (o.a. over hoorcollege van filosoof Michael Sandel)
sociaalondernemer begint te bloggen

Zie ook: Caroline Franssens twitteraccount

vrijdag 16 april 2010

Lezing over hulp bij zelfdoding

Vandaag naar lezing over hulp bij zelfdoding, van Gerard Schellekens , Stichting Vrijwillig Leven.

Organisatie atheistisch-humanistische vereniging De Vrije Gedachte.

Meer hierover op hun website www.devrijegedachte.nl

Over Gerard Schellekens een profiel van HUMAN DOC

Locatie: Universiteit voor Humanistiek, Kromme Nieuwe gracht 29 Utrecht
inloop 10.30
lezing 11-12 uur.

Naschrift (dag erna): ik had er graag een verslag over geschreven. Door omstandigheden niet toe gekomen.

maandag 12 april 2010

Army of Tulips!!


Army of Tulips!!
Originally uploaded by Rachit's
Gewoon voor de kleur.

Nog niet zo lang geleden zag onze wereld er nog wit uit.

Onder de sneeuw liggen bollen verborgen.


Achter de wolken schijnt de zon.


Meer plaatjes en praatjes
Bird with a punk haircut
Tea in Red
Diepgang in 140 karakters
Meester Bert

zondag 11 april 2010

Hoe ik met fondsenwerven begon

Foto: centrale pleintje bouwspeeltuin Fort Luna, net na aanleg. Foto door: Corinne Bekker

Het wordt toch eens tijd, dat ik mijn verhaal ga vertellen over het fondsenwerven. Had je mij tien jaar geleden gevraagd of ik dat als een interessante activiteit zag, had ik je vermoedelijk verbaasd aangekeken. Het was op dat moment echt niet in mij opgekomen. Rond 2000 was ik net anderhalf jaar moeder van een zoon. En bezig met mijn promotie-onderzoek af te ronden. Lastige periode. Het onderzoek was ingewikkeld. Net een kind. Onderzoek vergt lange dagen van geconcentreerd werken. Soms korte nachten. Contractperiode al voorbij. Wel of niet ernaast werk zoeken? In eerste instantie maar niet. Kind en onderzoek was genoeg samen.

Ervaring met onderzoek en lesgeven, filosofie en schrijven

Een paar jaar later in 2004 was die dissertatie klaar. En begon ik te zoeken naar nieuw werk. Eerst rondom het onderzoek en onderwijs. Interesses: filosofie, ethiek, vrouwenstudies; arbeidsparticipatie, migratie, multiculturele samenleving; sociale in- en uitsluiting, vooroordelen. Ervaring met onderwijs aan de universiteit, veel gewerkt aan schrijf- en argumentatie vaardigheden. In die tijd zocht ik wel naar mogelijkheden om mijn vaardigheden kwijt te kunnen nog tijdens het solliciteren, ook al zou het eventueel niet betaald zijn. Alleen maar solliciteren is ook maar eenzaam. Dus zocht ik iets waar ik mijn tanden in kon zetten. Figuurlijk dan.

Speeltuin in gevaar
Toen diende zich een kans aan. Mijn zoon was inmiddels vijf. We kwamen nogal eens op de bouwspeeltuin in mijn woonwijk. Er waren problemen. De gemeente wilde de openingstijden drastisch bekorten. En het onderhoud daar was het niet best mee gesteld. In mijn wijk was ook een bewonersoverleg - en vandaaruit werd een werkgroep actief om de speeltuin te gaan helpen. Daar wilde ik wel aan meedoen. Ik zag inmiddels wel dat zo'n speeltuin met al dat groen een ideale plek was om te spelen. Verder was er in de wijk hier en daar een los speeltoestel, maar daar was na vijf minuten echt niets meer aan.

Actie, gesprekken met politici, fondsenwerven
Had ik toen geweten hoeveel tijd ik daar in zou steken, had ik het misschien niet gedaan. Van het een kwam het ander. We hielden een handtekeningenactie, haalden drieduizend handtekeningen op. En stuurden het op aan de gemeenteraad en de welzijnsorganisatie die de speeltuin beheerde. Het bleef even stil. Dan maar de gemeenteraad toespreken misschien? Wie heeft er tijd en durft het? Ja, goed, dat wilde ik wel doen. Eigenwijs over de werkwijze tijdens bijeenkomsten van de werkgroep, nou dan moet jij maar de voorzitter worden. Praten met de wijkwethouder, weer in beeld. Want anders kwamen de bekende gezichten weer daar praten; nieuwe gezichten dat was beter. Nou geen punt hoor.

Aanvraag bij Leefbaarheidsbudget Utrecht

Het mooie was, dat het wel effect had. Uiteindelijk kwamen we in gesprek met de welzijnsorganisatie. We wilden graag samenwerken om de speeltuin te verbeteren. Al was het maar in stappen. Er was een gemeente budget (leefbaarheidsbudget) en daar konden we misschien aanspraak op maken als bewonersgroep. We kregen medewerking om daar samen met een leidinggevende een plan voor te maken.

Wat is nou een goede speeltuin?
Het moest natuurlijk wel kloppen. Wat zou het kosten om de speeltuin te renoveren? Aan welke eisen moet een speeltuin voldoen? Er moet voor elke leeftijdscategorie iets te doen zijn. De allerkleinsten moeten niet door de groten onder de voet gelopen worden. Er moet plek zijn voor zand en water spel. Er moet gerend kunnen worden. En er moeten rustige plekken zijn voor fantasiespel. Eigenlijk was er al veel. Het lag alleen zo raar door elkaar. Dus de plattegrond van de hele speeltuin moest erbij komen. Wat moest waarheen? En welk stuk zouden we als eerste aanpakken?
Zo kwamen we langzaamaan op het idee dat er een centraal plein moest komen, waar met water gespeeld kon worden. De speeltuin had wel een badje, maar dat word alleen aangezet bij temperaturen boven 25 graden Celsius. In Nederland.... je begrijpt het al: dat staat niet zo vaak aan. Een pomp met waterschalen, waar het water weg kan stromen, dat werkt ook al bij zo'n 15 graden goed. Daar heb je veel vaker iets aan. We werden het eens. Dat pleintje zou de basis worden. Sowieso mooi als blikvanger in de speeltuin. Zelfs als we verder geen geld zouden vinden, dan zou dit al een verbetering zijn.

Draagvlak in de wijk
Om geld te kunnen krijgen, hadden we wel handtekeningen nodig van bewoners en gebruikers van de speeltuin. Die vonden we makkelijk. De aanvraag kon naar het wijkbureau gestuurd worden. En ja in november 2005 hadden we een toezegging van 30.000 euro. Veel geld, denk je misschien. Maar het was niet genoeg om de speeltuin helemaal te verbeteren. Verre van.

Nog wat lobbywerk
Dus maar weer op naar het spreekuur van de wijkwethouder. Goed voorbereid, we hadden ons verdiept in de mogelijkheden om geld te vinden bij vermogensfondsen. Het grootste fonds gaf soms wel 40.000 euro, maar alleen als de gemeente even veel bijdroeg. Cofinanciering heet dat. We wilden graag proberen het geld van de gemeente te verdubbelen. En dan was een hoger bedrag van de gemeente een kans om meer geld binnen te slepen. De wijkwethouder had weinig tijd nodig om hierover te beslissen. Binnen tien minuten stonden we buiten met de toezegging dat er een manier gevonden zou worden om er 10.000 euro bij te doen. Kijk, nou hadden we wat. Een goede basis om verder te werven.

Zo begon het.

Het is een lang verhaal, volgende keer meer.

Andere blogposts, o.a. over lobbyen en netwerken voor goede doelen:
Soms wil je gewoon iets leuks doen!
Over de twitterveiling opbrengst
Sociaal ondernemer begint te bloggen
en mooie plaatjes:
Tea in Red

Kleur kleur kleur!


Pile
Originally uploaded by Aztec Moon Photography
Mooie foto's zijn er toch. Van kleuren in de natuur. Maar zo'n foto van papier met allemaal kleuren, dat vind ik toch ook prachtig. Als ik een tijd alleen maar naar zwarte letters op wit papier heb gekeken, of zelfs na een middag in de tuin om takken te snoeien, kan zo'n kleur explosie toch wel heel fijn zijn.

Daarom spaar ik mooie foto's op www.flickr.com. Zelf heb ik er nog niet zo veel geplaatst. Maar het is heerlijk om af en toe in mijn verzameling favorieten te neuzen. En om er nieuwe bij te zetten.

Zelfs een overzicht van alle favorieten, een pagina met een hele verzameling foto's netjes bij elkaar gezet. Dat is dan ook weer een kleuren palet.

Prachtig.


Blogposts over mooie plaatjes:
Bird with a punk haircut
Tea in red
Just add light

vrijdag 9 april 2010

Bird with a Punk haircut


Bird with a Punk haircut
Originally uploaded by mikie t
Ik houd enorm van mooie vogels. En van foto's van mooie vogels.
Ik geloof dat we deze niet in Nederland kennen. Ik vind hem toch voldoende lijken op de Vlaamse Gaai - een van mijn favoriete vogels om naar te kijken. Samen met de ekster en de pauw - vanwege die prachtige kleuren. blauw daar houd ik wel van bij een vogel.

En als ik het even zeggen mag: de spreeuw, als je die van dichtbij bekijkt, is ook erg mooi. Die heeft namelijk geweldig spikkels - in allerlei kleuren. En dan heb ik het nog niet over zijn zangtalent. Daar is de Vlaamse Gaai niets bij. Die krast en schreeuwt (dat dan wel weer overtuigend...). De spreeuw kan geweldig klanken produceren.

Dit was een intermezzo - voor wie de appeltaart beu was. Die was trouwens toch al op. En voor wie Aletta wat te streng uitzag...


Andere mooie plaatjes en blosposts
Tea in red
Just add light
Internet geschiedenis
Hoe ik met fondsenwerven begon

dinsdag 6 april 2010

Tweets van de week


5 april 2010

Feestelijk eten, interculturaliteit en onderwijsprojecten
Een week met een flink paasweekend erin. Dat zie je natuurlijk terug. Maar ook dat mijn interesse dezer dagen telkens wordt teruggestuurd naar het thema onderwijs.
Onderwijs en preventie van uitval. Onderwijs aan hoogbegaafde kinderen - de moeilijkhden en mogelijkheden. En allerlei groepen die een extra steuntje in de rug kunnen gebruiken, maar vaak ook bijzonder zijn.

Gezellige paas, koken en appeltaart bakken
@rahmaamrani Oh ik was net te laat geloof ik. Heb inmiddels wel een mooie glutenvrije appeltaart gemaakt met zoonlief.

@rahmaamrani Oh dat ga ik sowieso. Bezig met project tegen uitval in het onderwijs, met oog voor kids-tussen-culturen. Spannend

# rahmaamrani @100procentbekke kun je weer lekker kokkerelen met vriend en zoon. En even ervaren hoe het leven tussen 2 culturen voelt :)
(Apr 3rd)

# couscous&zo rahmaamrani RT @100procentbekke: @rahmaamrani je maakt het allemaal heel aantrekkelijk. :-) Ik ga je recepten opzoeken, bij boek-eetclub gebruiken

Varia
Aha, Aletta blogt: http://tinyurl.com/ydd48xw -- Derdegolffeministisch lesgeven: Iris legt uit.

Onderwijs, verschillen en creativiteit
Weer een paar uur meegewerkt aan project over preventie schooluitval. Complexe problemen. Wat een inspiratie krijg ik daarvan. (vandaag)

RT @onderwijsnieuws 2 t/m 10 april: Autismeweek: De VN hebben 2 april uitgeroepen tot Wereld Autisme Dag, een dag waarop autisme werel... http://bit.ly/cxsiHy

RT @markisgo A good teacher does not give the student the answers, they point the way and let you make your own choices, your own mistakes

Ken Robinsons TED talk over onderwijs: http://www.ted.com/talks/ken_robinson_says_schools_kill_creativity.html

Ik plaats maar weer eens TED talk creativiteit: http://corinnesvaria.blogspot.com/2010/03/elizabeth-gilbert-writer-about.html #in #fb

zondag 4 april 2010

Aletta Jacobs


Aletta Jacobs
Originally uploaded by Michiel Thomas
Bij de vorige blog.

Het Instituut voor vrouwengeschiedenis eert een belangrijke vrouw met de keuze van de naam ALETTA. Aletta Jacobs was een belangrijke feministe in Nederland.

Een van de eerste Nederlandse vrouwen met een academische studie. Kijk maar op de volgende website, www.entoen.nu over haar: http://entoen.nu/alettajacobs/po

"Alleen jongens mochten naar de universiteit

Aletta was 17 jaar en zat nog op school toen ze minister-president Thorbecke een brief schreef. Daarin vroeg ze ‘toegang tot academische lessen’, want ze wilde heel graag dokter worden. Thorbecke antwoordde binnen een week, maar niet aan Aletta zelf! Hij schreef haar vader dat het goed was. Door Aletta’s brief gingen de Nederlandse universiteiten open voor meisjes.
Vóór die tijd mochten alleen jongens studeren. Alleen Anna Maria van Schurman had in de 17e eeuw ooit wat lessen mogen volgen in Utrecht. Anna Maria was een geleerde vrouw die meer dan tien talen beheerste! In de collegezaal moest ze wel achter een gordijntje zitten om de jongens niet af te leiden."

Niet alleen was zij de eerste vrouw die ging studeren die de studie ook met een examen afrondde. Ze werd arts, had daarmee inzicht in de situatie van vrouwen - en die gebruikte zij om verbetering voor vrouwen te bepleiten. Als arts zag zij wel hoe vrouwen het moeilijk hadden, zeker als zij aan de lopende band kinderen kregen. Zij zorgde voor voorbehoedsmiddelen; ze begon met het pessarium voor te schrijven.

Ook zette zij zich in voor het vrouwenkiesrecht. In die tijd was kiesrecht voorbehouden aan mannen met voldoende bezit. Dus ook veel arbeiders konden nog niet stemmen.

Een leuke Fokke en Sukke strip ... vind je hier:


Andere vrouwen zaken
Aletta blogt
Kleurrijke vrouwen ondernemen
Sociaal ondernemer begint te bloggen

zaterdag 3 april 2010

Ook Aletta blogt

Net ontdekt, en nog niet geproefd, maar het is vast aardig om te volgen. De blog van Aletta, oftewel het instituut voor vrouwengeschiedenis. Voorheen bekend onder de naam IIAV, internationaal archief van de vrouwenbeweging. Een geweldig mooi instituut.

De link: http://www.talktoaletta.nu/blog/

We gaan het volgen!

PS Ja sorry hoor een instituut met zo'n geschiedenis.... het bestaat zelf al lang... daarvan schiet ik in de pluralis majestatis.