Blogpraat : stijl en taalgebruik

Op je blog ben je soms hardop aan het nadenken. Maar er zijn grenzen. Niet alles hoeft de wereld in gestuurd … Of toch wel?

Maandagavond was er een leuke uitwisseling tijdens de blogpraat. Voor wie het niet kent, dat is een vast uurtje op de maandagavond dat mensen op twitter ideeën uitwisselen over bloggen. Door het gebruik van de hashtag #blogpraat in het bericht op te nemen, kan iedereen elkaars ideeën volgen (en andere twitterberichten uitfilteren).
De blogpraat ging deze keer over stijl, taalgebruik en het verbeteren van je blog. Het riep zoveel ideeën op dat ik die dan maar in een associatieve stroom achter elkaar heb gezet. En nu is de vraag, blijft dat nog leesbaar voor anderen…. Deze blogpost is qua stijl dan ook vanaf dit punt anders dan anders…

#blogpraat
– wat vind je goed en wat ergerlijk aan andermans blog ? – moet het in correct Nederlands? - vind je interpunctie belangrijk (hoofdletters, punten, komma’s)? – moet het volgens een vaste stijl, of is dat juist niet goed? – zijn taalfouten erg? laat je je stukken nalezen op taalfouten? – is er een goede lengte waar je je aan houdt? (iemand schreef altijd 400 woorden als maximum; anderen vonden dat het vrijer of helemaal vrij kon zijn) – heb je eisen aan lengte van alinea’s? - sommigen stoorden zich alweer aan die al te korte ‘internetalinea’s” - hangt de stijl samen met het doel van je blog, maak je gebruik van ‘verhalen’, van ‘story telling regels’ , et cetera. Zo kwamen zo’n zes hoofdthema’s naar voren. Het gesprek werd gemodereerd door Elja1op1, vooral door elke 10 minuten een nieuwe vraag te opperen, en af en toe op iemand te reageren, en alle lijnen te verzamelen en er een link over te plaatsen naar de vindplaats van een ‘verslag’ (zij noemde het niet zo; ik bedoel : een verzameling tweets).

Wat vooral zo leuk is, er borrelen zoveel ideeën op tijdens zo’n blogpraat. Je kunt vervolgens nog een hele tijd doorredeneren; en een enkeling doet dat ook. Ik merk dat ik na een uur wel verzadigd ben, en moet gaan afbouwen. Ik raak in een hogere versnelling, die je op zeker moment moet stoppen. Dan is niet niet functioneel meer, gaat het zijn gang, komt er zoveel opborrelen, dat je er toch niet meer functioneel mee om kan gaan. Toch is er dan een sterke drang om er mee door te gaan. Of in mijn geval gisteren - ik werd tussendoor ergens op gewezen – ging even bellen – en vervolgens wilde ik het wel afbouwen, nog even nakijken en dan begint het stromen opnieuw. Je zit gauw een extra uur door te lezen, om dan af te dwalen naar de wat brokkeliger hoofdstroom op twitter. Die niet meer werkt (iemand suggereerde dat ook Mariëlle van Rijn aka Jelvanrijn); daar spraken we even over. Toen vond ik het wel genoeg geweest.

Ik maakte zelf een zijsprong door iets over marketing als doel van je blog te zeggen… Ik voelde me echt aan het denken gezet – door mijn eigen zijsprong – ik dacht ooit het marketing middel kon zijn – maar twijfel nu – maar hoe goed heb ik daarover nagedacht? – als je een goed stuk schrijft, dan spreekt dat toch in je voordeel, zei iemand – ik heb echter de neiging om mezelf te verwijt dat ik intuïtief mijn gang ga, terwijl ik regelmatig dingen aankondig en die dan niet doe – ik raak van die weg af – is dat erg, is dat niet erg? – is het erg om het wel aan te kondigen en dan niet te doen? – is het erg om zo intuïtief te werk te gaan? – ik zie het bij Karin Ramaker – die gaat alle kanten op – en er ontstaan lijnen en er stroomt van alles – daardoor ga ik haar interessant en aardig vinden – daardoor wil ik haar blijven lezen omdat het puur n direct is – daarom zie ik haar als een voorbeeld – alleen zit ik nog te dubben of ik zo door zal gaan als het was – of ik vaste tijden moet kiezen – bijvoorbeeld een vaste dag voor een vast zakelijk blog? – of is het dan beter om sommige dagen mijn gang te gaan op mijn bestaande blog en sommige dagen *heel af en toe* een beter doordacht stuk te schrijven – en dat zet ik dan op een apart blog - én op dit blog – want het is wel een deel van mij – en wie dan alleen de strakke, doorwrochte stukken wil lezen, die gaat naar het zakelijker blog – en wie lekker wil meelezen met het wegdrijvende, intuïtiever het-komt-zoals-het-komt-blog, die leest lekker daar mee.

Nou?
Wat vind jij ervan?

PS Ook Karin Ramaker (@metkcom) schreef een post over deze blogpraat; je vindt die via de link hieronder.

LINKS
Karin Ramaker: blogtips en de blogpraat
Ik zette ooit blogposts op de rol onder elkaar - en hield mij er volledig aan.
Maar toen ik blogposts die er aan komen schreef - vond ik dat allemaal goede ideeën, maar ik ben er nog nauwelijks aan toe gekomen.
Toen ik over 'blogposts to come' schreef - hield ik mij er ook niet aan.

op zoek naar inspiratie?

Het is nog vakantie, en ik schrijf nu alleen heel sporadisch op mijn weblog.

Net twee weken Oostenrijk achter de rug. Veel regen, geluier, excursies, een enkele korte wandeling, een wandeling op hoogte en de lift terug gemist (aaaaargh, 1200 meter dalen is echt niet fijn als niet getraind bent). Het meer van Zell am See gezien in alle schakeringen vanuit ons appartement (zon, nevels, wolken erboven, stromende regen).

Zijn we uitgerust? Ja. Hebben we gedaan wat we hoopten? Nee. Maar die kans komt vast nog wel. Al was het maar omdat ik nog een week heb waarin ik vrij ben. Om in huis te ruimen. En om de inspiratie voor nieuwe projecten op gang te brengen.

Nu de vakantiewas gedaan is, is er tijd om andere dingen te doen. Net las ik het weblog van Mieke Simons, over inspiratie. Wat te doen als je inspiratie zoekt voor iets.

INSPIRATIETIP 1: Lekker aanmodderen/aanrommelen.

Dat herken ik erg. Toen ik in juni een schilderworkshop deed, kwam ik pas tot iets na een eerste aanrommelschildering. Even iets wegwerken, de neiging om figuatief te willen zijn, in mijn geval (een verhaaltje van Tolkien geschilderd). En op gang komen.
(Nu heb ik echt zin om weer eens te schilderen.)

Het werkt overigens ook als je wilt schrijven. Niet bang zijn. Begin maar gewoon met schrijven. Geeft niet als er niet direct iets verschrikkelijk wereldschokkend inspirerends komt. Eerst maar wat woorden laten stromen uit je pen of uit je toetsenbord. Je ziet vanzelf of het ergens heen gaat. Niet direct gaan verbeteren, lekker schrijven. Je kunt altijd later redigeren, srtuctureren, schrappen. (Die tip ken ik ook van de schrijfclub van Vrije Werkers, overigens).

TIP 2: Vraag aan anderen (om tips).
Grappig, dat ze dat ook meteen in praktijk bracht. Ze vroeg via Twitter wat anderen inspireerde. En zo kreeg ze allerlei reacties die haar weer inspireerden. Ja, durf te vragen! Dat kan enorm goed helpen. Er zijn zoveel mensen die graag iets willen delen. Niet alleen op twitter (al leeft het daar wel sterk). Wie zal ik eens vragen? wat zal ik eens doen?

Ik ga in ieder geval nog een keer schilderen. Lekker met verf knoeien, smeren, mengen, kleuren inademen, opsnuiven, tot mij door laten dringen. En dan maar kijken wat er opborrelt. En wie weet een keer een workshop bij Mieke....

Voor wie er nog meer inspiratietips zoekt voor zichzelf: laat ik intussen Mieke zelf maar aan het woord laten. Zie de link hieronder.


LINKS
Hier vind je Mieke Simons' weblog: http://www.knockart.nu/Blog/blog.html
Uit Miekes weblog: Sigrid van Iersels 100+ inspiratie tips
Wat ik ook altijd met plezier lees: tweets en het weblog van Karin Ramaker
Vrijewerker site van Stan Lenssen - over vrije werkkringen (schrijfgroepen)