Een mooie vraag - uit de training acquisitie

Onlang startte ik een cursus acquisitie. Nooit te oud iets te leren, en er kan altijd nog wel wat bijgeleerd. We krijgen drie weken een middag cursus. Eerst een middagje theorie. En dan meer en meer oefenen. WE kregen de volgende oefening, je stelt je voor dat je een gesprek met de ander aanknoopt. En dan ga je eerst 5 minuten vragen stellen (en dan mag je niet reageren met je aanbod...) en dan 5 minuten presenteren (en dan mag je niet meer vragen!). Moeilijke oefening. In gewone gesprekken gaat dat heen en weer, de een vraagt, de ander vraagt. En je bouwt langzaam een beeld op van hoe je samen kunt werken. Of waarom het niet past, dat kan natuurlijk ook.

Het was een bijzondere oefening om te doen. We deden het met zijn drieën. Er was dus ook imand bij die de tijd kon bewaken en kon ingrijpen als we ons niet aan de regels houden. Dat was leuk, om te observeren. Je kunt namelijk zien, hoe de ene vraag goed werkt (de ander begint enthousiast te vertellen, en straalt erbij). En hoe een andere vraag niet werk. En je ziet dat het onnatuurlijk is. Je ziet de 'verkoper' vragen en daarop de ander soms ook zwijgen en inhouden (wil een wedervraag stellen, meer vertellen, maar is dat wel de bedoeling?). Dat lijkt een beetje jammer, wanneer de vraag echt meer reactie oproept, maar je gedwongen inhoudt.

Heel onnatuurlijk - en toch een erg goede oefening.

De bedoeling is om eerst stil te staan bij de ander. Handel volgens de regel: U - ik - wij. Eerst zorg je dat je je verdiept in waar de ander mee bezig is, wat hem drijft, waar zij tegenaan loopt. Zorg dat je te weten komt wat de behoefte van de ander is. Veel ondernemers hebben geleerd dat ze hun eigen unieke dienst moeten aanprijzen. Het is ook goed om dat in een paar woorden te kunnen vertellen, maar niet te vervallen in een eindeloos verhaal over wat je kan, wat je doet en wat je te bieden hebt. De verkoper moet kunnen luisteren. daarom is die oefening vooral goed als je geneigd bent de stilte te gaan vullen met je eigen aanbod. Je wordt gedwongen eerst naar de ander te kijken.

Als je dan wel mag presenteren, voel je ook hoe onnatuurlijk het geratel van de klassieke verkoper is. En toch is het goed om door te kunnen gaan met je verhaal, ook als je de ander niet direct te pakken hebt. Ook dat kun je meemaken. Kijk of je als je het op een andere manier probeert, toch de ander kunt triggeren. De ander zwijgt, en dan ga je toch door...

Dan nu de mooie vraag, bedacht door een mede-cursist. Pee zat tegenover een cursist die zichzelf speelde. Een houdster van een praktijk voor fysiotherapie en lessen Pilates. Hij stelde de vraag: Hoe ziet jouw dag er normaalgesproken uit? Zij antwoordde: ochtend lessen en middag behandeling.
Vervolgens vroeg hij: wat vind je het leukst? En heel natuurlijk kwam daar uit dat ze liever meer lessen wilde geven, daar mensen voor wilde aannemen. En ze begon helemal te stralen.

Een inkopper leek het... en die mocht hij nog even niet oppakken. Wel had hij kunnen vragen: en wat denk je dat je daaraan kan doen?

Zijn bijdrage zou dan heel natuurlijk kunnen volgen.

1 van de beste songs ooit

is Changes van David Bowie.

Na lange tijd weer eens al mijn weblogs aan het langs lopen. De aanleiding was dat ik over mijn bloggen, website en e-mailnieuwsbrieven aan het denken was. Even kijken op statcounter.com , hoe het bezoek aan al die weblogs is geweest de laatste tijd. En toen zag ik dat iemand dit weblog bezocht onlangs. Dat was lang geleden. Grappig. En waarom eigenlijk niet nog eens wat plaatsen, eigenlijk?

Nou ja even kijken en dan kom ik op het laatste bericht, met een Youtubefilmpje van Bowie. Tja. Dan ben ik verloren.

De mooiste, hier zingt David Bowie live in de Olympia PARIJS, in 2009:




Deze is dus ook mooi (grappig met Alicia Keys):



Hoewel misschien niet zulk goed geluid in deze uitvoering...

Uiteraard is de keuze ingegeven door wat ik net zag op youtube. En als ik door ga zoeken, vind ik natuurlijk meer songs die minstens zo goed zijn.

Five years,
Sorrow,
Wild is the Wind

Netwerk hoogopgeleide vrouwen

Sinds ik in 2007 besloot als zelfstandige te gaan werken, heb ik mij bij enkele verenigingen en netwerken aangesloten. Een van die netwerken is de VVAO, de vereniging van vrouwen met een academische opleiding. De vereniging bestaat al geruime tijd - heeft een paar jaar geleden haar 75 jarig bestaan gevierd. De leeftijd van de vrouwen kan dan ook uiteenlopen van jonge vrouwen van midden 20 tot hoogbejaarde vrouwen.

Gisteren ben ik weer eens naar een bijeenkomst gegaan van de VVAO, de afdelingsjaarvergadering van de afdeling Utrecht. Ik was al lang niet meer geweest, en toch wel benieuwd om er weer eens bij te zijn.

Overigens kwam deze middag twee verenigingen op een leuke manier samen. Na het formele deel van de middag, stonden twee zangeressen op het programma die Spaanse liederen zouden laten horen. Ik kende hen uit een andere kring, en dat was een vrolijk weerzien. Prompt werd ik ingeschakeld om het gezang even vast te leggen met de Iphone van een van beide.

Helaas geen mooie camerabeelden, zo bleek later. Anders had ik ze hier neer kunnen zetten. Wel kan ik het programma hier tonen.