zondag 11 september 2011

Fondsenwerven in kleur

Waarom zou ik nou inspiratie zoeken, door te gaan schilderen? Of naar een kunstwerk te bekijken op een pijler van een groot viaduct, en materiaal te zoeken langs de kant van de Lek en naar staalkronkels te uren (zie bijgaande foto)? Zou dat nou werken, dat geschilder, en geknoei met zand en water? Dat vraag je je vast af na lezing van voorgaande blogpost. Natuurlijk, het levert inspiratie om te tekenen en te schilderen. Om te spelen met kleuren en materialen. Allemaal leuk. Maar wat heb ik daar aan als ik maandag weer aan het werk ga? Als fondsenwerver.

Inderdaad heeft al die kleur weinig met mijn dagelijks werk te maken. Ik kan geen tekening opsturen aan een klant (hoewel?). Ook stuur ik mijn tekeningen niet op aan vermogensfondsen. Mijn tekening helpt niet direct bij het opstellen van een financieringsaanvraag. Maar wel indirect.

Frisse wind
Wat het wel doet, in mijn beleving, is een frisse wind laten waaien door mijn hoofd. Ik ben even helemaal ergens anders. En dan vallen soms dingen waar je op aan het puzzelen bent, ineens op zijn plaats. Of als het lastige dingen zijn, valt het misschien niet helemaal goed op zijn plaats, maar komen nieuwe ideeën naar voren. En voel ik mij vrijer om nieuwe opties uit te proberen.

Objectief omschrijven
Kijk ik even terug naar details van de workshop zomerzwerf, dan vind ik wel een onderdeel dat nog directer van invloed is op mijn werk. Deel van mijn werk bestaat uit het schrijven van wervende teksten: om te beginnen wervende brieven. Brieven waarin het doel waarvoor geld gezocht wordt, goed omschreven moet worden. Tijdens de workshop hebben we geoefend met zo objectief mogelijk omschrijven van wat je ziet. Omschrijven in detail wat je ziet, hoort, ruikt. Dat maakt dat je speurt naar woorden die passen bij wat je ziet.

Onderhoudsbeurt
Ik zie het als een onderhoudsbeurtje voor het schrijfwerk dat ik doe. Op zeker moment heb je een aantal mooie frases bedacht en die werken. Ze zijn goed genoeg. Maar soms moet je weer op zoek naar alternatieven. Misschien dat de gemiddelde lezer het nog steeds een mooie brief zou vinden. En dat is het ook nog steeds. Dus bij gebrek aan tijd of inspiratie, gaan die bekende zinnen gewoon weer in zo'n brief.

Het goede doel omschrijven
Maar als ik denk aan de mensen die bedelbrieven lezen, dan willen die ook wel eens wat anders lezen. Liefst kort en bondig. En sprankelend. Waarom het draait bij het goede doel, moet in een paar zinnen duidelijk zijn. Dat op papier krijgen, vraagt natuurlijk dat je veel van je doel weet. Zodat je de kern op kan schrijven. Maar het is goed, om te zoeken naar iets wat aanspreekt.

Passie en verhalen
Wat aanspreekt is bij voorbeeld iemand passie. Als je er in slaagt om een initiatiefnemer, medewerker, bestuurslid te laten vertellen waarom hij of zij zich inspant voor dat goede doel. Of een verhaal dat laat zien dat de bijdrage aan het doel ook echt zoden aan de dijk zet. Het kan zijn dat iemand je vertelt hoe hij op reis in Afrika getroffen werd door de blik van één speciaal kind, dat hulp nodig had. En hoe datzelfde kind er nu beter aan toe is.

Citaten
In een gesprek over iemands passie stuit je soms op een mooie uitspraak. En die kun je gebruiken als citaat, waaruit blijkt dat de mensen die werken voor het goede doel ook echt er op uit zijn alles eraan te doen om ...

Goed plan, planning en haalbaarheid niet vergeten
Ik leg nu even de nadruk op de passie en de verhalen. Het is goed die mooi in beeld te brengen en goed te verwoorden. Maar met alleen passie kom je er natuurlijk niet in fondsenwerving. Er moet ook die kant van het object omschrijven zijn. En bij fondsenwerven bij grote fondsen, bij het vinden van een financier voor een onderneming, heeft dat zelfs een vrij vast format (respectievelijk projectplan en ondernemingsplan). Het is echter mijn overtuiging dat in dat soort goede projectomschrijvingen een stuk passie en ambitie mag doorklinken; terwijl daar zelden expliciet om gevraagd wordt. De beoordelaar van je plan heeft er echter wel degelijk iets aan. Vandaar dat ik het gesprek over de passie van de medewerker belangrijk vind.

Oren en ogen open
Voor dat soort gesprek heb je een open oor nodig voor wat mensen je vertellen, een oog voor wat er gaande is in een organisatie. Voor dat soort werk heb je een palet aan woorden nodig om die verhalen te vertellen. En dat palet geeft mij de mogelijkheid om een verhaal kleur -en geur- te geven, spannend te maken. Dat vermogen heb ik weer een beetje opgefrist. En ook natuurlijk door daar weer over te schrijven.

BLOGPOSTS
Vorige blogpost over de Zomerzwerf inspiratie
Over een goed plan

Geen opmerkingen:

Een reactie posten