In vorige blogposts beschreef ik al hoe ik met fondsenwerven begon, door actief te worden voor een speeltuin in mijn wijk. Als steunvereniging, Vrienden van Fort Luna, gingen we aan de slag voor de speeltuin die er niet best uitzag. Dus: handen uit de mouwen en op klusdagen opruimen, schilderen, en dergelijke. Maar er was iets structureel mis. Dus togen we aan de slag met de leidinggevende van de speeltuin, om een plan voor renovatie te maken. En begon ik met fondsenwerven. Na toezeggingen van de gemeente, gingen we vermogensfondsen aanschrijven.
De serie "Hoe ik begon met fondsenwerven" startte met blogposts over: (1) de eerste ronde om leefbaarheidsgeld binnen te halen en overleggen met de gemeente; (2) over vrijwillige inzet (en hoe dat door allerlei financiers als waardevol wordt gezien; (3) over kosten ramen; en (4) het maken van een dekkingsplan, het belang van het zoeken naar overlap tussen doelen van financiers en die van je eigen organisatie.
Deze blogpost gaat over werven bij vermogensfondsen. Hier lees je wat ik ervan geleerd heb.
Succeskansen vergroten door een inspirerend plan
Het is belangrijk een goed plan voor te leggen dat inspirerend is en er haalbaar uitziet. In ons geval zat de inspiratie in de gedrevenheid van de speeltuinwerkers en een ontwerp van een gedreven ontwerpster. De ontwerpster had goed rekening gehouden met de wensen van de kinderen die vaker op de speeltuin komen. Voor de financiers was belangrijk dat het plan gesteund werd door meerdere belanghebbenden die hun best zouden doen voor het welslagen: de gemeente en de welzijnsorganisatie.
Daarnaast hadden we verschillende mensen bereid gevonden om hun naam aan onze vereniging te verbinden als lid van een Comité van Aanbeveling. Een hoofd van een basisschool, een wijkwethouder, een deskundige op gebied van interculturaliteit, een deskundige op het gebied van kinderen uit probleemgezinnen.
Foto: Groot feest bij de opening, iedereen krijgt een kaart met toegang tot elk onderdeelWaarom een speeltuin belangrijk is
Het belangrijkste was natuurlijk dat de speeltuin een goed doel op zich was. Voor de Samenwerkende Fondsen Buiten Spelen is het belang van spelen wel duidelijk. In die groep waren verenigd: Jantje Beton en fondsen die zich inzetten voor kinderen met een handicap. Belangrijk was te laten zien dat de speeltuin ook toegankelijk en bespeelbaar zou zijn voor kinderen met een handicap. Nu waren er wel enkele kinderen in de wijk met een handicap die af en toe gebruik maakten van de speeltuin. En natuurlijk zouden die ook in de nieuwe speeltuin zich moeten kunnen vermaken.
Spelen is voor elk kind belangrijk. Vaak kun je thuis wel spelen met elkaar, met gezelschapspellen en op straat wat fietsen en ballen. Het mooie van een speeltuin - als hij goed is ingericht - is dat je er op verschillende manieren wordt aangesproken. In Fort Luna waren speelhuisjes - daar kunnen kinderen rollenspel doen en hun fantasie botvieren. Ook zijn de huisjes niet groot en kun je er tijdelijk terugtrekken uit de drukte. Overigens zijn ze ook leuk om verjaarsfeestjes te vieren.
Buiten fantasie en rollenspel is er ruimte om te rennen, sporten, met de kabelbaan te vliegen. Veel gelegenheid om je energie lekker uit te leven. Beetje roepen en gillen erbij kan ook geen kwaad... Doe dat maar eens in een klein huisje, in een flat, of vlak voor het raam van je moeder.... Fijn dat dat allemaal kan in de speeltuin.
Foto: Het klimkasteel dat gewoon kon blijven staan. (eigen archief)
Het leukste: zand en waterspel
En het allerleukste van de speeltuin is dat er een zandbak, waterkranen en een zwembadje zijn. Combineer zand en water en je krijgt: modder! Hoera. Wat is er heerlijker dan met je blote voeten door de modder stampen. Voor een kind. En als ouder is het heerlijk als je kind dat kan beleven. Zeg het eerlijk, vond je het zelf ook niet geweldig vroeger. Of als je goed terugdenkt zelfs nu nog. Denk aan strand, denk aan branding, denk aan blote voeten. (Ja? Gelukt?) Kinderen die modderig thuis komen... dat is fantastisch, toch? Dan weet je dat ze plezier gehad hebben.
Al met al veel speelmogelijkheden. Een goed evenwicht is belangrijk. Rustige plekken en plekken om druk te doen. Verkleden (in het honk), je verhaal doen aan een speeltuinwerker. zo kan ik nog wel even doorgaan. Waar het omgaat dat dat eigenlijk in een stad niet meer zo makkelijk te krijgen is. En toch is het allemaal belangrijk, kinderen leren er veel van.
Kortom, een speeltuin is belangrijk voor het welzijn en voor de groei van kinderen. Dat konden we wel aannemelijk maken. Dat schreven we nog eens duidelijk op in ons projectplan. En in de brieven die met de aanvragen mee gingen.
Wachten en dan... succes!
Een aanvraag gaat naar de fondsen. En dan begint het wachten. En uiteindelijk komt er dan een antwoord. Voor ons kwamen er al snel enkele toezeggingen. Dat voelde fantastisch. De fondsengroep (Samenwerkende fondsen buiten spelen) hadden nog wat vragen, maar uiteindelijk waren ook zij akkoord. En dan is het gekke: dan heb je toezeggingen, maar moet je nog een hele tijd hard werken voor er iets kan worden gedaan. Offertes vragen aan aannemers en kiezen. Definitieve plannen laten maken door de uitvoerders (aannemer, hovenier). En dan kan de uitvoering starten.
En dan een eerste toezegging.. en nog een...
De wachttijd voor je antwoord krijgt varieert enorm. In de praktijk ging het tussen twee weken en zes maanden. Bij de eerste ging het om een aanvraag die ik persoonlijk heb afgeleverd op de dag van de deadline voor indieners. Het bestuur zou binnen een week vergaderen en beslissen. En daarna kwam men snel met een brief met het voor ons goede besluit. Het lange wachten kwam doordat er vragen moesten beantwoord van de Samenwerkende Fondsen Buiten Spelen. En het bestuur kwam pas twee/drie maanden later bijeen om de antwoorden te beoordelen. Zo moesten we uiteindelijk op het grootste bedrag best een tijd wachten. Maar het kwam er wel!
Overigens waren we er toen nog niet..... Het duurde nog even door de hele speeltuin was aangelegd. Maar toen dat zover was, voorjaar 2008, hebben we het groots gevierd, samen met iedereen die had geholpen.
Voormalig wijkwethouder Hans Spekman laat samen met een van de kinderen een raket de lucht in vliegen. De nieuwe wijkwethouder Robert Giesberts tussen bewoners op de achtergrond.
Lessen tot nu toe
1. Je netwerk gebruiken: anderen weten veel, kennen toegangen
Motto: Durf te vragen!
2. Om te durven vragen, moet je onthouden (of terugroepen) dat je voor een goed doel staat. Wees trots!
3. Heb geduld. Om alle belangrijke partijen aan je kant te krijgen, heb je tijd nodig. Soms vergt overtuigen van de ander, dat je nog eens goed naar je plan kijkt, nog iets toelicht. En zo ben je gauw een paar maanden verder.
4. Denk niet alleen uit je eigen gezichtspunt. Vraag je af waardoor de ander overtuigd zal worden. Breng dat wat daarbij aansluit goed voor het voetlicht in je aanvraag.
ANDERE BLOGPOSTS
Fondsenwerving (4): zoek dekking!
Hoe ik met fondsenwerven begon (3): kosten ramen
Hoe ik met fondsenwerving begon (2)
Hoe ik begon met fondsenwerving (1)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten