is Changes van David Bowie.
Na lange tijd weer eens al mijn weblogs aan het langs lopen. De aanleiding was dat ik over mijn bloggen, website en e-mailnieuwsbrieven aan het denken was. Even kijken op statcounter.com , hoe het bezoek aan al die weblogs is geweest de laatste tijd. En toen zag ik dat iemand dit weblog bezocht onlangs. Dat was lang geleden. Grappig. En waarom eigenlijk niet nog eens wat plaatsen, eigenlijk?
Nou ja even kijken en dan kom ik op het laatste bericht, met een Youtubefilmpje van Bowie. Tja. Dan ben ik verloren.
De mooiste, hier zingt David Bowie live in de Olympia PARIJS, in 2009:
Deze is dus ook mooi (grappig met Alicia Keys):
Hoewel misschien niet zulk goed geluid in deze uitvoering...
Uiteraard is de keuze ingegeven door wat ik net zag op youtube. En als ik door ga zoeken, vind ik natuurlijk meer songs die minstens zo goed zijn.
Five years,
Sorrow,
Wild is the Wind
* fondsenwerving * goede doelen * werven * schrijven * ondernemen * plezier * social media * online fundraising *
vrijdag 18 februari 2011
zondag 13 februari 2011
Netwerk hoogopgeleide vrouwen
Sinds ik in 2007 besloot als zelfstandige te gaan werken, heb ik mij bij enkele verenigingen en netwerken aangesloten. Een van die netwerken is de VVAO, de vereniging van vrouwen met een academische opleiding. De vereniging bestaat al geruime tijd - heeft een paar jaar geleden haar 75 jarig bestaan gevierd. De leeftijd van de vrouwen kan dan ook uiteenlopen van jonge vrouwen van midden 20 tot hoogbejaarde vrouwen.
Gisteren ben ik weer eens naar een bijeenkomst gegaan van de VVAO, de afdelingsjaarvergadering van de afdeling Utrecht. Ik was al lang niet meer geweest, en toch wel benieuwd om er weer eens bij te zijn.
Overigens kwam deze middag twee verenigingen op een leuke manier samen. Na het formele deel van de middag, stonden twee zangeressen op het programma die Spaanse liederen zouden laten horen. Ik kende hen uit een andere kring, en dat was een vrolijk weerzien. Prompt werd ik ingeschakeld om het gezang even vast te leggen met de Iphone van een van beide.
Helaas geen mooie camerabeelden, zo bleek later. Anders had ik ze hier neer kunnen zetten. Wel kan ik het programma hier tonen.
Gisteren ben ik weer eens naar een bijeenkomst gegaan van de VVAO, de afdelingsjaarvergadering van de afdeling Utrecht. Ik was al lang niet meer geweest, en toch wel benieuwd om er weer eens bij te zijn.
Overigens kwam deze middag twee verenigingen op een leuke manier samen. Na het formele deel van de middag, stonden twee zangeressen op het programma die Spaanse liederen zouden laten horen. Ik kende hen uit een andere kring, en dat was een vrolijk weerzien. Prompt werd ik ingeschakeld om het gezang even vast te leggen met de Iphone van een van beide.
Helaas geen mooie camerabeelden, zo bleek later. Anders had ik ze hier neer kunnen zetten. Wel kan ik het programma hier tonen.
woensdag 2 februari 2011
Vrouwen in Besturen meldpunt
Afgelopen dinsdag sprak ik met een aantal vrouwen over vrouwen in besturen. Hoe zorgen we dat ze er in komen? De aanleiding was een bijeenkomst van het netwerk Utrechtse Vrouwen Spreken, over dat thema. Aanwezig waren vrouwen uit allerlei sectoren, zoals kunst en cultuur, welzijn / sociale sector, kennisinstituten/onderwijs, overheid en bedrijfsleven. Een inspirerende bijeenkomst waar een aantal concrete vervolgacties uit zullen komen.
Bij die bijeenkomst van Utrechtse Vrouwen Spreken, op 27 januari, zat ik in een groep met ondernemers. Na een rondje om te bepalen wat belangrijke besturen in de regio zijn die invloed hebben, kwamen enkele praktische ideeën boven drijven. Ten eerste maar eens inventariseren welke vrouwen beschikbaar zijn; en welke functies bezet moeten worden (match vraag en aanbod). En de mogelijkheid om een workshop te organiseren om vrouwen meer kennis te bieden over functioneren in raden en besturen. We planden een vervolggesprek met enkele vrouwen (uit verschillende netwerken) om te kijken hoe we elkaars activiteiten kunnen versterken.
Vanmorgen zette ik de oproep online, op de LinkedIN groep van Utrechtse Vrouwen Spreken, om vrouwen uit te dagen zichzelf voor te stellen. En vooral om hun bestuurlijke ervaring en ambitie te melden. Zelf heb ik er meteen een stukje aan toegevoegd, bij wijze van voorbeeld. En nu kijken hoevelen er op reageren.
LINKS
Linkedin groep Utrechtse Vrouwen Spreken
Bij die bijeenkomst van Utrechtse Vrouwen Spreken, op 27 januari, zat ik in een groep met ondernemers. Na een rondje om te bepalen wat belangrijke besturen in de regio zijn die invloed hebben, kwamen enkele praktische ideeën boven drijven. Ten eerste maar eens inventariseren welke vrouwen beschikbaar zijn; en welke functies bezet moeten worden (match vraag en aanbod). En de mogelijkheid om een workshop te organiseren om vrouwen meer kennis te bieden over functioneren in raden en besturen. We planden een vervolggesprek met enkele vrouwen (uit verschillende netwerken) om te kijken hoe we elkaars activiteiten kunnen versterken.
Vanmorgen zette ik de oproep online, op de LinkedIN groep van Utrechtse Vrouwen Spreken, om vrouwen uit te dagen zichzelf voor te stellen. En vooral om hun bestuurlijke ervaring en ambitie te melden. Zelf heb ik er meteen een stukje aan toegevoegd, bij wijze van voorbeeld. En nu kijken hoevelen er op reageren.
LINKS
Linkedin groep Utrechtse Vrouwen Spreken
Lessen over fondsenwerving
De serie blogposts afgelopen jaar "Hoe ik begon met fondsenwerven", startte met blogposts over: (1) de eerste ronde om leefbaarheidsgeld binnen te halen en overleggen met de gemeente; (2) over vrijwillige inzet (en hoe dat door allerlei financiers als waardevol wordt gezien; (3) over kosten ramen. Het ging verder met blogposts over: (4) dekking zoeken (en welke financiers bij je project passen), (5) aanvragen doen bij vermogensfondsen, (6) een goed projectplan maken; (7) successen vieren (en daar publiciteit voor zoeken); (8) gulle gevers bedanken, en waarom dat belangrijk is.
Ik kijk dezer dagen terug op die serie. Ook keek ik maar weer eens naar een plan dat ik voor mijn blog maakte (blogposts to come). En zie dat ik enkele stukken heb geschreven over de lessen die ik er uit leerde. Terugkijkend zie ik (beter dan ik toen kon), dat er nog wel wat onderwerpen zijn blijven liggen. Eerst dacht ik: dat is niet best. Je doet alsof je een helder plan hebt, en dan houd je je daar niet aan. Dat is ten dele waar. Dat is ook de reden om even pas op de plaats te maken en terug te kijken, wat er van geworden is. Wel, een hele rij van die plannen is waargemaakt. Ik heb het verhaal (over hoe ik begon met fondsenwerving) voor het grootste deel geschreven. Maar eigenlijk is gewoon goed zo. Ik heb lessen getrokken. En ik kan inmiddels meer lessen trekken en bedenken aan wie ik die wil overdragen. Het is mooi, want ik kan rustig verder bouwen.
Dat ik niet alles ook echt op mijn blog heb gezet is voor een deel door omstandigheden ingegeven. Drukte met andere dingen, andere prioriteiten. En het is voor een deel een keuze. Op zeker moment leek het mij beter een deel van mijn kennis nog even te bewaren. Eventueel in een andere vorm te gieten en niet in de vorm van een blogpost te schrijven. Deels omdat het niet rijp was. Deels omdat ik het niet aan iedereen wilde weggeven. Ik schreef een aantal tiplijsten: tips over succeskansen bij fondsenwerving; tips over aanvragen bij vermogensfondsen, tips voor een wervende brief. Deze heb ik wel omgezet in tiplijsten voor klanten. Misschien dat ik daar nog wel eens iets van op mijn blog kan zetten.
Ook begon ik aan een handleiding voor het beginnen van een stichting of vereniging, naar aanleiding van adviesgesprekken die ik daarover met een persoon had. Welke stappen komen er kijken bij het opzetten van een stichting? Ik schreef o.a. een lijst met aandachtspunten voor het kiezen van bestuursleden. Als het gaat om het omschrijven van je missie en je doelen, hoe maak je ze concreet mogelijk?
De adviesgesprekken stopten. Er kwam een ander project voor in de plaats. Er kwamen nieuwe klanten aan het eind van 2010.
Nu is het tijd om nog eens te kijken naar die verzameling tiplijsten en die stukken handleiding. Wie weet komen ze binnenkort alsnog van pas. Is het de basis voor een handboek, een e-boek, of een training? Er sluimert een plannetje in mijn hoofd om een training te ontwerpen.
...
Sluimer nog maar even, plannetje. Ik moet zo meteen iets concreets doen: een professor in Ghana interviewen via skype. Zij speelt een centrale rol in een project van de SmartKids Foundation. En ik hoop daarover veel te horen.
BLOGPOSTS
Fondsenwerving (3): waarom vrijwillige inzet belangrijk is
Fondsenwerving (5): over aanvragen bij vermogensfondsen
Fondsenwerving (6): over een goed projectplan
Ik kijk dezer dagen terug op die serie. Ook keek ik maar weer eens naar een plan dat ik voor mijn blog maakte (blogposts to come). En zie dat ik enkele stukken heb geschreven over de lessen die ik er uit leerde. Terugkijkend zie ik (beter dan ik toen kon), dat er nog wel wat onderwerpen zijn blijven liggen. Eerst dacht ik: dat is niet best. Je doet alsof je een helder plan hebt, en dan houd je je daar niet aan. Dat is ten dele waar. Dat is ook de reden om even pas op de plaats te maken en terug te kijken, wat er van geworden is. Wel, een hele rij van die plannen is waargemaakt. Ik heb het verhaal (over hoe ik begon met fondsenwerving) voor het grootste deel geschreven. Maar eigenlijk is gewoon goed zo. Ik heb lessen getrokken. En ik kan inmiddels meer lessen trekken en bedenken aan wie ik die wil overdragen. Het is mooi, want ik kan rustig verder bouwen.
Dat ik niet alles ook echt op mijn blog heb gezet is voor een deel door omstandigheden ingegeven. Drukte met andere dingen, andere prioriteiten. En het is voor een deel een keuze. Op zeker moment leek het mij beter een deel van mijn kennis nog even te bewaren. Eventueel in een andere vorm te gieten en niet in de vorm van een blogpost te schrijven. Deels omdat het niet rijp was. Deels omdat ik het niet aan iedereen wilde weggeven. Ik schreef een aantal tiplijsten: tips over succeskansen bij fondsenwerving; tips over aanvragen bij vermogensfondsen, tips voor een wervende brief. Deze heb ik wel omgezet in tiplijsten voor klanten. Misschien dat ik daar nog wel eens iets van op mijn blog kan zetten.
Ook begon ik aan een handleiding voor het beginnen van een stichting of vereniging, naar aanleiding van adviesgesprekken die ik daarover met een persoon had. Welke stappen komen er kijken bij het opzetten van een stichting? Ik schreef o.a. een lijst met aandachtspunten voor het kiezen van bestuursleden. Als het gaat om het omschrijven van je missie en je doelen, hoe maak je ze concreet mogelijk?
De adviesgesprekken stopten. Er kwam een ander project voor in de plaats. Er kwamen nieuwe klanten aan het eind van 2010.
Nu is het tijd om nog eens te kijken naar die verzameling tiplijsten en die stukken handleiding. Wie weet komen ze binnenkort alsnog van pas. Is het de basis voor een handboek, een e-boek, of een training? Er sluimert een plannetje in mijn hoofd om een training te ontwerpen.
...
Sluimer nog maar even, plannetje. Ik moet zo meteen iets concreets doen: een professor in Ghana interviewen via skype. Zij speelt een centrale rol in een project van de SmartKids Foundation. En ik hoop daarover veel te horen.
BLOGPOSTS
Fondsenwerving (3): waarom vrijwillige inzet belangrijk is
Fondsenwerving (5): over aanvragen bij vermogensfondsen
Fondsenwerving (6): over een goed projectplan
dinsdag 1 februari 2011
Wat klanten niet weten
Gisteren schreef ik over de blogkermis rond TIPS voor startend ondernemers. De verzameling blogposts staan op de blog van Sigrid Kauffman vermeld. De middag had ineens meer uren. Het was een middag waarop ik verwacht had wat tijd met mijn zoon door te brengen, maar hij ging lekker bij een vriend spelen. Dan is het aardig om wat tips voor ondernemers tot je te nemen, nietwaar?
Ik begon bij een blogpost van Davy de Rijck over factureren en offertes schrijven. De schrijver vertelt over zijn gewoonte om op zijn offerte op te schrijven wat hij allemaal doet, ook de zaken waarvoor de klant niet betaalt. Zoals hij het stelt:"de dingen onder de streep". Daarmee bedoelt hij de streep die je trekt onder de raming van uren voor alle taken waarvoor wel gefactureerd wordt. Daaronder volgt dan een lijst met extra's waar de klant wel mee geholpen is, maar waarvoor je niet factureert. Een interessante gedachte. Dat soort dingen op een rij zetten kan heel verhelderend zijn, voor jezelf en voor je klanten.
Ik vond het interessant om dat voor mezelf eens op een rij te zetten. En dan blijkt dat er vrij veel onder de streep komt te staan. Service, tips die je doorstuurt ook nadat de opdracht is gedaan, verwijzing naar goede ondernemers voor andere diensten dan jouw werk. Ik had binnen de kortste keren een lange lijst. Die ik binnenkort hier ga neerzetten, zodra ik het geheel wat geordend heb (zeg ik er eerlijk bij...). Maar eerst maar eens de vraag: wat heeft de klant eraan om dat te zien?
Voor je klanten kan het behulpzaam zijn om te begrijpen hoe jouw tarief tot stand komt. Niet elke klant weet dat jij niet alleen uren maakt 'voor de klant en met de klant', maar daarnaast die extra uren moet maken (voor administratie en factureren, en aangifte omzetbelasting; voor plannen maken en samenwerkingen opzetten; nieuwe diensten ontwikkelen). Om tot je inkomen te komen, moet je voldoende declarable uren maken, maar de niet-declarabele uren moeten ook gemaakt worden en 'terugverdiend'. In de praktijk zitten er bij de non-declarabele uren ook uren die rechtstreeks de klant ten goede komen.
Wat misschien nog wel een groter voordeel is van het opschrijven van de uren onder de streep, is dat het ook duidelijk hoe jij denkt over je werk, over de klant en over de service. Dat professionaliteit een prijs heeft. Het laat zien dat je uren maakt voor het bijhouden van je vak, voor bijscholing bijvoorbeeld. De klant weet namelijk niets van deze 'ondeclarabele uren' die verwerkt zijn in je tarief. Het helpt om dat zichtbaar te maken.
Al met al is het natuurlijk vooral een onderbouwing van je tarief. De schrijver stelt dat het hem een argument geeft tegen potentiële klanten die vragen of er 'iets van de prijs af kan'. Hij zegt dan: 'ja, dan gaat er ook iets af onder de streep'. En daar had ik dan een beetje moeite mee. De algemene uren kun je niet wegstrepen, die zijn er. Alleen de service die je normaalgesproken biedt, zoals evaluatie en nazorg, tijd nemen om tussentijds vragen te beantwoorden, daar zou je op kunnen beknibbelen. Maar wil je zo werken? Ik niet. En hij ook niet, vermoed ik.
BLOGPOSTS
Davy de Rijck over factureren en offreren
De blogkermis met tips voor startend ondernemers georganiseerd door Sigrid Kauffman
Ik begon bij een blogpost van Davy de Rijck over factureren en offertes schrijven. De schrijver vertelt over zijn gewoonte om op zijn offerte op te schrijven wat hij allemaal doet, ook de zaken waarvoor de klant niet betaalt. Zoals hij het stelt:"de dingen onder de streep". Daarmee bedoelt hij de streep die je trekt onder de raming van uren voor alle taken waarvoor wel gefactureerd wordt. Daaronder volgt dan een lijst met extra's waar de klant wel mee geholpen is, maar waarvoor je niet factureert. Een interessante gedachte. Dat soort dingen op een rij zetten kan heel verhelderend zijn, voor jezelf en voor je klanten.
Ik vond het interessant om dat voor mezelf eens op een rij te zetten. En dan blijkt dat er vrij veel onder de streep komt te staan. Service, tips die je doorstuurt ook nadat de opdracht is gedaan, verwijzing naar goede ondernemers voor andere diensten dan jouw werk. Ik had binnen de kortste keren een lange lijst. Die ik binnenkort hier ga neerzetten, zodra ik het geheel wat geordend heb (zeg ik er eerlijk bij...). Maar eerst maar eens de vraag: wat heeft de klant eraan om dat te zien?
Voor je klanten kan het behulpzaam zijn om te begrijpen hoe jouw tarief tot stand komt. Niet elke klant weet dat jij niet alleen uren maakt 'voor de klant en met de klant', maar daarnaast die extra uren moet maken (voor administratie en factureren, en aangifte omzetbelasting; voor plannen maken en samenwerkingen opzetten; nieuwe diensten ontwikkelen). Om tot je inkomen te komen, moet je voldoende declarable uren maken, maar de niet-declarabele uren moeten ook gemaakt worden en 'terugverdiend'. In de praktijk zitten er bij de non-declarabele uren ook uren die rechtstreeks de klant ten goede komen.
Wat misschien nog wel een groter voordeel is van het opschrijven van de uren onder de streep, is dat het ook duidelijk hoe jij denkt over je werk, over de klant en over de service. Dat professionaliteit een prijs heeft. Het laat zien dat je uren maakt voor het bijhouden van je vak, voor bijscholing bijvoorbeeld. De klant weet namelijk niets van deze 'ondeclarabele uren' die verwerkt zijn in je tarief. Het helpt om dat zichtbaar te maken.
Al met al is het natuurlijk vooral een onderbouwing van je tarief. De schrijver stelt dat het hem een argument geeft tegen potentiële klanten die vragen of er 'iets van de prijs af kan'. Hij zegt dan: 'ja, dan gaat er ook iets af onder de streep'. En daar had ik dan een beetje moeite mee. De algemene uren kun je niet wegstrepen, die zijn er. Alleen de service die je normaalgesproken biedt, zoals evaluatie en nazorg, tijd nemen om tussentijds vragen te beantwoorden, daar zou je op kunnen beknibbelen. Maar wil je zo werken? Ik niet. En hij ook niet, vermoed ik.
BLOGPOSTS
Davy de Rijck over factureren en offreren
De blogkermis met tips voor startend ondernemers georganiseerd door Sigrid Kauffman
Abonneren op:
Posts (Atom)