Kerst.
Ik heb er niet zoveel mee.
Kersttijd, daar heb ik wel wat mee. Je kunt lekker even bijtanken. Gezellig samen lekker dingen koken. Spelletje doen.
Boom optuigen. Lekker gekke dingen erin hangen. Elk jaar hetzelfde ritueel. Ooit kochten we een verzameling ballen en versiering. Net als vroeger thuis een lekkere ratjetoe.
We mochten allebei iets aanschaffen dat de ander foeilelijk vindt. En dan ook iets uitgezocht wat de ander echt vreselijk vindt. Niet een beetje lelijk, nee superlelijk.
...
En elk jaar proberen we elkaars foeilelijke versiering te verstoppen in de boom.
Hij probeert mijn leeuwtje achterin de boom te hangen. Stiekem.
En ik zijn lelijke bal met Schotse ruit.
Zelfs zoonlief doet mee. "Hee, pap, gauw dat leeuwtje verstoppen, he?" En het dan aan mij verklappen.
Wat een lol. Heerlijk.
zaterdag 24 december 2011
donderdag 22 december 2011
Orange
Pickwick orange. Een theezakje. Het lag net nog in een doosje. Ik zocht een zakje om thee te maken. Dit theezakje. Het is mooi gekleurd. Ruikt het nog naar thee? Nee, eigenlijk niet. … Wat zie ik daar? Er staan prachtige groene blaadjes op , mooier gemaakt nog dan ze van zichzelf al zijn. Er valt licht op, het reflecteert. Weet je nog dat de zon zo scheen, dat overal licht vanaf kwam? Dit is zo’n licht. Zo’n licht van ver weg. Van: we zijn in Spanje, India, of een ander ver land. Wat doen ze dat toch knap! Die marketeers. Je ziet zo’n zakje en je denkt aan verre landen, aan mooi weer. Aan warm weer. Aan de dorst die dat oproept. En dan ligt daar zo’n fijn zakje, waar je thee van kan zetten. En je wordt er meteen blij van. Gek dat ik dat niet eerder heb gezien. En dan heb ik het alleen nog maar over die twee groene blaadjes. Met dat licht. Dan heb ik het nog niet eens over de halve sinaasappel. Kijk aan, daar heb je dat licht weer. Die weerschijn. Het spattende water. Water lest dorst. De sinaasappelhelft glimt alsof hij net doormidden is gesneden. Ik proef bijna de verse sinaasappel. Als je gewoon een partje loshaalt uit een sinaasappel, en dat partje in je mond neemt, krijg je dat gevoel nog niet. Dan zit daar dat velletje tussen. Nee, dan een schijfje dat overdwars van de sinaasappel gesneden is. Zo, dat het sap al meteen voorhanden is. Dat is pas lekker. Heerlijk sappig. Het water loopt mij in de mond. Hoe lang is het geleden dat ik zó een sinaasappel ervaren heb? Wat kun je toch veel ervaren door te kijken, voelen en ruiken aan zo’n klein theezakje.
Naschrift- De Vrije Werkkring
Zo nu en dan doe ik mee aan de Vrije Werkkring: een initiatief van Stan Lenssen. Een groep mensen die graag (beter willen leren) schrijven, en het leuk vinden dat samen te doen. We komen eens per twee maanden bij elkaar. Bovenstaand stukje tekst is een resultaat van een opdracht tijdens zo'n avond.
LINKS
De website met teksten van De Vrije Werkkring
Naschrift- De Vrije Werkkring
Zo nu en dan doe ik mee aan de Vrije Werkkring: een initiatief van Stan Lenssen. Een groep mensen die graag (beter willen leren) schrijven, en het leuk vinden dat samen te doen. We komen eens per twee maanden bij elkaar. Bovenstaand stukje tekst is een resultaat van een opdracht tijdens zo'n avond.
LINKS
De website met teksten van De Vrije Werkkring
woensdag 14 december 2011
Stilte
Stilte
omdat ik te druk ben
Stilte
omdat stilte fijn is
Stilte
omdat er te veel te doen is
Stilte
omdat Douwe dood is
Stilte
omdat ik ziek ben
Stilte
omdat mijn kind ziek is
Stilte
omdat ik hard aan een offerte werk
Stilte
omdat ik met Sinterklaasgedichten bezig ben
Stilte
omdat ik lekker bij vrienden Sint vier
Stilte
omdat mijn kind weer ziek is
Stilte
omdat ik een boek lees
stilte
omdat ik pijn in mijn arm heb
Stilte
omdat ik lekker een weekend weg ben
Stilte
omdat ik uitslaap
Stilte
omdat ik naar een open coffee ben
Stilte
omdat er Frozen Planet op t.v. is
Stilte
om mijn kind met huiswerk te helpen
Stilte
om lekker te kunnen schilderen
Stilte
omdat ik mijn tijd zit te vermorsen
Stilte
omdat er stilte is.
Het hoeft niet stil te blijven.
Maar als het eenmaal stil is, dan blijft het stil.
dinsdag 22 november 2011
Ouwe Douwe is er niet meer
Douwe was niet oud. Maar ouder wordt hij niet. Het is heel verdrietig.
Douwe was een hele vriendelijke, lieve man. Ik kende hem nog maar kort. Plotseling overleden. Hij woonde kennelijk alleen. Hij kwam niet opdagen bij een aantal bijeenkomsten van Mensa, waar hij wel verwacht werd.
Internet is een raar fenomeen. Op facebook op zijn profiel pagina verschijnen afscheidsberichtjes. Velen gaan hem heel erg missen.
Na dagen van verdrietig weer (mist mist mist) schijnt wel de zon in volle glorie. wat ironisch.
De lente komt ook wel weer. Maar nu even niet.
Deze bloemen zijn voor jou, Douwe.
Douwe was een hele vriendelijke, lieve man. Ik kende hem nog maar kort. Plotseling overleden. Hij woonde kennelijk alleen. Hij kwam niet opdagen bij een aantal bijeenkomsten van Mensa, waar hij wel verwacht werd.
Internet is een raar fenomeen. Op facebook op zijn profiel pagina verschijnen afscheidsberichtjes. Velen gaan hem heel erg missen.
Na dagen van verdrietig weer (mist mist mist) schijnt wel de zon in volle glorie. wat ironisch.
De lente komt ook wel weer. Maar nu even niet.
Deze bloemen zijn voor jou, Douwe.
woensdag 16 november 2011
Wil jij sparren over fondsenwerving?
Binnenkort begin ik met adviesgesprekken over filantropie en fondsenwerving, voor mensen die actief zijn bij (kleine) goede doelen en meer willen weten over fondsenwerving, met name bij vermogensfondsen.
En om te beginnen nodig ik uit: mijn collega's onder de Utrechtse ondernemers. Binnen het netwerk van ondernemers waar ik actief in ben, lopen toch verschillende ondernemers die ook actief zijn in een bestuur van een goede doelen stichting. Of ze zijn bezig om er een op te richten. En dan loop je tegen allerlei vragen aan. En waarom zelf het wiel uitvinden?
Bij Wijk in bedrijf Utrecht (WIBU) zijn flexplekken beschikbaar voor de klanten van WIBU, en er zijn ruimtes om gesprekken te voeren. Dus daar maak ik de komende tijd gebruik van. Gesprekken van een half uur zijn vooralsnog gratis. In ieder geval in november en december.
De gesprekken kunnen gaan over het oprichten van een stichting, wat komt er bij kijken? En over werven bij vermogensfondsen: hoe doe je dat? Welke hulpmiddelen zijn er? Belangrijk bij vermogensfondsen is het schrijven van een goede wervende brief. Waar moet die eigenlijk aan voldoen? Wil je een brief voorleggen voor advies? Dat kan ook.
Wel moet het gesprek in een half uur passen. Dat wil zeggen dat het niet zal lukken om al bovenstaande vragen te beantwoorden in een keer. En natuurlijk gaan we dat ook niet allemaal achter elkaar doen. Misschien als we er goed inzitten dat we er een halfuurtje aan plakken, als dat tijdstip nog niet bezet is. Dan gaat de teller natuurlijk wel lopen. Ga dan uit van 20 euro voor een half uur. Dan blijft het een relatief goedkope service.
Vanaf januari misschien ook op andere plaatsen in Nederland.
Dus, heb je een idee, maar woon je in een andere plaats? Nou, wellicht heb je ook een idee over een locatie waar zoiets mogelijk is en waar het aan zou kunnen slaan om vaker te doen. Als dat zo is, laat het vooral weten. Ik hoor het graag.
Bijvoorbeeld via het contactformulier op mijn website. Of hieronder onder 'reacties'. Voel je vrij.
En schroom niet. Ook als je zelf erg blij zou zijn met zo'n adviesgesprek. Kunnen we een relatief goedkope locatie vinden om dat te doen, zoals een vestiging van Seats2meet, en kun je meerdere gesprekspartners aandragen om achter elkaar over deze onderwerpen te praten, dan kan dat misschien wel tegen relatief lage kosten. Je begrijpt, buiten Utrecht zal het niet helemaal gratis zijn. Ik ga er natuurlijk niet op toeleggen, als ik naar een andere plaats reis.
Ik denk dat ik ook een aantal mensen uitnodig om in een groep ervaringen uit te wisselen. Nou, mogelijkheden genoeg. Laat me weten wat je vindt.
Wees er snel bij. Mijn agenda voor de eerste ochtend is al bijna vol.
LINK met meer informatie:
Oproep in de kalender van Wijk in Bedrijf
En om te beginnen nodig ik uit: mijn collega's onder de Utrechtse ondernemers. Binnen het netwerk van ondernemers waar ik actief in ben, lopen toch verschillende ondernemers die ook actief zijn in een bestuur van een goede doelen stichting. Of ze zijn bezig om er een op te richten. En dan loop je tegen allerlei vragen aan. En waarom zelf het wiel uitvinden?
Bij Wijk in bedrijf Utrecht (WIBU) zijn flexplekken beschikbaar voor de klanten van WIBU, en er zijn ruimtes om gesprekken te voeren. Dus daar maak ik de komende tijd gebruik van. Gesprekken van een half uur zijn vooralsnog gratis. In ieder geval in november en december.
De gesprekken kunnen gaan over het oprichten van een stichting, wat komt er bij kijken? En over werven bij vermogensfondsen: hoe doe je dat? Welke hulpmiddelen zijn er? Belangrijk bij vermogensfondsen is het schrijven van een goede wervende brief. Waar moet die eigenlijk aan voldoen? Wil je een brief voorleggen voor advies? Dat kan ook.
Wel moet het gesprek in een half uur passen. Dat wil zeggen dat het niet zal lukken om al bovenstaande vragen te beantwoorden in een keer. En natuurlijk gaan we dat ook niet allemaal achter elkaar doen. Misschien als we er goed inzitten dat we er een halfuurtje aan plakken, als dat tijdstip nog niet bezet is. Dan gaat de teller natuurlijk wel lopen. Ga dan uit van 20 euro voor een half uur. Dan blijft het een relatief goedkope service.
Vanaf januari misschien ook op andere plaatsen in Nederland.
Dus, heb je een idee, maar woon je in een andere plaats? Nou, wellicht heb je ook een idee over een locatie waar zoiets mogelijk is en waar het aan zou kunnen slaan om vaker te doen. Als dat zo is, laat het vooral weten. Ik hoor het graag.
Bijvoorbeeld via het contactformulier op mijn website. Of hieronder onder 'reacties'. Voel je vrij.
En schroom niet. Ook als je zelf erg blij zou zijn met zo'n adviesgesprek. Kunnen we een relatief goedkope locatie vinden om dat te doen, zoals een vestiging van Seats2meet, en kun je meerdere gesprekspartners aandragen om achter elkaar over deze onderwerpen te praten, dan kan dat misschien wel tegen relatief lage kosten. Je begrijpt, buiten Utrecht zal het niet helemaal gratis zijn. Ik ga er natuurlijk niet op toeleggen, als ik naar een andere plaats reis.
Ik denk dat ik ook een aantal mensen uitnodig om in een groep ervaringen uit te wisselen. Nou, mogelijkheden genoeg. Laat me weten wat je vindt.
Wees er snel bij. Mijn agenda voor de eerste ochtend is al bijna vol.
LINK met meer informatie:
Oproep in de kalender van Wijk in Bedrijf
woensdag 9 november 2011
Gratis adviesgesprekken filantropie en fondsenwerving
Binnenkort begin ik met adviesgesprekken over filantropie en fondsenwerving, voor mijn collega's onder de Utrechtse ondernemers om te beginnen. Binnen het netwerk van ondernemers waar ik in actief ben, lopen toch verschillende ondernemers die ook actief zijn in een bestuur van een goede doelen stichting. Of ze zijn bezig om er een op te richten.
Bij Wijk in bedrijf Utrecht zijn flexplekken beschikbaar voor de klanten van WIBU, en er zijn ruimtes om gesprekken te voeren. Dus daar maak ik de komende tijd gebruik van. Gesprekken van een half uur zijn vooralsnog gratis. In ieder geval in november en december.
De gesprekken kunnen gaan over het oprichten van een stichting, wat komt er bij kijken? En over werven bij vermogensfondsen: hoe doe je dat? Welke hulpmiddelen zijn er? Belangrijk bij vermogensfondsen is het schrijven van een goede wervende brief. Waar moet die eigenlijk aan voldoen? Wil je een brief voorleggen voor advies? Dat kan ook.
Wel moet het gesprek in een half uur passen. Dat wil zeggen dat het niet zal lukken om al bovenstaande vragen te beantwoorden in een keer. En natuurlijk gaan we dat ook niet allemaal achter elkaar doen. Misschien als we er goed inzitten dat we er een halfuurtje aan plakken, als dat tijdstip nog niet bezet is. Dan gaat de teller natuurlijk wel lopen. Ga dan uit van 20 euro voor een half uur. Dan blijft het een relatief goedkope service.
Vanaf januari misschien ook op andere plaatsen in Nederland.
Heb je een idee, maar woon je in een andere plaats? Nou, wellicht heb je ook een idee over een locatie waar zoiets mogelijk is en waar het aan zou kunnen slaan om vaker te doen. Als dat zo is, laat het vooral weten. Ik hoor het graag.
En schroom niet. Ook als je zelf erg blij zou zijn met zo'n adviesgesprek. Kunnen we een relatief goedkope locatie vinden om dat te doen, zoals een vestiging van Seats2meet, en kun je meerdere gesprekspartners aandragen om achter elkaar over deze onderwerpen te praten, dan kan dat misschien wel tegen relatief lage kosten.
Als er veel animo is, kan het zijn dat ik een aantal mensen uitnodig om in een groep ervaringen uit te wisselen. Nou, mogelijkheden genoeg.
Reacties zeer welkom!
Bij Wijk in bedrijf Utrecht zijn flexplekken beschikbaar voor de klanten van WIBU, en er zijn ruimtes om gesprekken te voeren. Dus daar maak ik de komende tijd gebruik van. Gesprekken van een half uur zijn vooralsnog gratis. In ieder geval in november en december.
De gesprekken kunnen gaan over het oprichten van een stichting, wat komt er bij kijken? En over werven bij vermogensfondsen: hoe doe je dat? Welke hulpmiddelen zijn er? Belangrijk bij vermogensfondsen is het schrijven van een goede wervende brief. Waar moet die eigenlijk aan voldoen? Wil je een brief voorleggen voor advies? Dat kan ook.
Wel moet het gesprek in een half uur passen. Dat wil zeggen dat het niet zal lukken om al bovenstaande vragen te beantwoorden in een keer. En natuurlijk gaan we dat ook niet allemaal achter elkaar doen. Misschien als we er goed inzitten dat we er een halfuurtje aan plakken, als dat tijdstip nog niet bezet is. Dan gaat de teller natuurlijk wel lopen. Ga dan uit van 20 euro voor een half uur. Dan blijft het een relatief goedkope service.
Vanaf januari misschien ook op andere plaatsen in Nederland.
Heb je een idee, maar woon je in een andere plaats? Nou, wellicht heb je ook een idee over een locatie waar zoiets mogelijk is en waar het aan zou kunnen slaan om vaker te doen. Als dat zo is, laat het vooral weten. Ik hoor het graag.
En schroom niet. Ook als je zelf erg blij zou zijn met zo'n adviesgesprek. Kunnen we een relatief goedkope locatie vinden om dat te doen, zoals een vestiging van Seats2meet, en kun je meerdere gesprekspartners aandragen om achter elkaar over deze onderwerpen te praten, dan kan dat misschien wel tegen relatief lage kosten.
Als er veel animo is, kan het zijn dat ik een aantal mensen uitnodig om in een groep ervaringen uit te wisselen. Nou, mogelijkheden genoeg.
Reacties zeer welkom!
woensdag 2 november 2011
Waar kan je de WIU kalender 2012 kopen?
Inmiddels zijn de verkooppunten bekend. Zo is er een Bruna vestiging in Lunetten en een in Overvecht. En een verkooppunt in Leidsche Rijn. Wil je het precies weten, ga dan naar de website van de Waar in Utrecht kalender.
dinsdag 1 november 2011
Hij is uit! De Waar in Utrecht kalender 2012.
Afgelopen zaterdag gepresenteerd: de Waar in Utrecht kalender 2012. De derde alweer. Ik kon er niet bij zijn, ik was in Amsterdam. Jammer, jammer. Het was een gezellig feestje - hoor ik net - en er zijn alweer heel wat kalenders verkocht.
Het goede doel van dit jaar
Het goede doel van dit jaar is Stichting Jarige Job Utrecht. Jarige Job Utrecht maakt verjaardagen mogelijk voor kinderen van 4 t/m 12 jaar in de regio Utrecht wiens ouders afhankelijk zijn van de Voedselbank. Niet door geld te geven, maar door alle praktische zaken die van een verjaardag een feestdag maken te regelen. Jarige Job Utrecht verstrekt verjaardagsboxen aan de ouders van deze kinderen. Zo’n verjaardagsbox bevat een kado, versiering, taart, limonade, snoep en chips voor thuis en de traktatie voor op school.
En hoe heeft deze stichting er iets aan? Johan: "Van elke 2 verkochte Waar in Utrecht kalenders kopen we 1 kadootje voor in een Jarige Job verjaardagsbox!"
Trots!
Trots ben ik weer op alle mensen die meewerkten om er weer een mooi ding van te maken. Ik ga hem gauw bestellen op de website. Ik heb hem namelijk al een iemand beloofd.... Of nee, ik bel Johan, want ik heb nog wel een ideetje over verkooppunten. Ik weet dat Johan er weer heel druk mee is. Wat is dat toch een goede vent! We babbelen even over de mogelijkheden, hoe we winkels kunnen overtuigen dat het een goed idee is om de kalender te verkopen.
Fietskoerier doet belangeloos mee
Net als vorige keren wordt de kalender bezorgd door de Fietskoerier. Ook al zo'n goede club. Ze rijden door Utrecht om de kalenders kosteloos te bezorgen. Dat is een hele inspanning. Maar als ik het zo hoor doen de mannen van de Fietskoerier dat met veel plezier. Super. Dat mag ook wel eens gezegd.
Hebben hebben!
Wil jij ook een kalender? Wees er dan snel bij en ga naar de website van de Waar in Utrecht kalender 2012.
Of wacht je even tot ik zeker weet van die verkooppunten? Misschien is het wel bij jou om de hoek... Maar ja, dat kan zomaar even duren. Dus HUP, bestellen nu!
LINKS
Website van de Waar in Utrecht kalender
Twitteraccount: @Waarinutrecht
Blogposts
Blogpost over de eerste editie van de Waar in Utrecht kalender: soms wil je gewoon iets leuks doen!
Het goede doel van dit jaar
Het goede doel van dit jaar is Stichting Jarige Job Utrecht. Jarige Job Utrecht maakt verjaardagen mogelijk voor kinderen van 4 t/m 12 jaar in de regio Utrecht wiens ouders afhankelijk zijn van de Voedselbank. Niet door geld te geven, maar door alle praktische zaken die van een verjaardag een feestdag maken te regelen. Jarige Job Utrecht verstrekt verjaardagsboxen aan de ouders van deze kinderen. Zo’n verjaardagsbox bevat een kado, versiering, taart, limonade, snoep en chips voor thuis en de traktatie voor op school.
En hoe heeft deze stichting er iets aan? Johan: "Van elke 2 verkochte Waar in Utrecht kalenders kopen we 1 kadootje voor in een Jarige Job verjaardagsbox!"
Trots!
Trots ben ik weer op alle mensen die meewerkten om er weer een mooi ding van te maken. Ik ga hem gauw bestellen op de website. Ik heb hem namelijk al een iemand beloofd.... Of nee, ik bel Johan, want ik heb nog wel een ideetje over verkooppunten. Ik weet dat Johan er weer heel druk mee is. Wat is dat toch een goede vent! We babbelen even over de mogelijkheden, hoe we winkels kunnen overtuigen dat het een goed idee is om de kalender te verkopen.
Fietskoerier doet belangeloos mee
Net als vorige keren wordt de kalender bezorgd door de Fietskoerier. Ook al zo'n goede club. Ze rijden door Utrecht om de kalenders kosteloos te bezorgen. Dat is een hele inspanning. Maar als ik het zo hoor doen de mannen van de Fietskoerier dat met veel plezier. Super. Dat mag ook wel eens gezegd.
Hebben hebben!
Wil jij ook een kalender? Wees er dan snel bij en ga naar de website van de Waar in Utrecht kalender 2012.
Of wacht je even tot ik zeker weet van die verkooppunten? Misschien is het wel bij jou om de hoek... Maar ja, dat kan zomaar even duren. Dus HUP, bestellen nu!
LINKS
Website van de Waar in Utrecht kalender
Twitteraccount: @Waarinutrecht
Blogposts
Blogpost over de eerste editie van de Waar in Utrecht kalender: soms wil je gewoon iets leuks doen!
donderdag 6 oktober 2011
Ik wil een nieuwe look
Ik had mij voorgenomen om mijn weblog aan te passen voor 1 oktober.
Privé omstandigheden hebben mijn plan danig in de war gestuurd. Het is al 1 oktober geweest. En ik ga niet wachten tot 1 oktober 2012. Misschien zelfs niet tot 1 januari 2012.
Ik ben niet helemaal gelukkig met de foto op de achtergrond van mijn weblog. Ik heb zin om het maar weer heel rustig te maken. Veel wit. Alleen heb ik al eens eerder vrij plotseling besloten om mijn weblog aan te passen. En toen waren mijn oude instellingen weg.
Misschien dat het wel zomaar ineens op 13 oktober wordt. Of 13 november. Ik heb namelijk iets met het getal 13. Daarover in een apart blogpost.
Nog een paar dagen om erover te peinzen. En dan maar doen?
Privé omstandigheden hebben mijn plan danig in de war gestuurd. Het is al 1 oktober geweest. En ik ga niet wachten tot 1 oktober 2012. Misschien zelfs niet tot 1 januari 2012.
Ik ben niet helemaal gelukkig met de foto op de achtergrond van mijn weblog. Ik heb zin om het maar weer heel rustig te maken. Veel wit. Alleen heb ik al eens eerder vrij plotseling besloten om mijn weblog aan te passen. En toen waren mijn oude instellingen weg.
Misschien dat het wel zomaar ineens op 13 oktober wordt. Of 13 november. Ik heb namelijk iets met het getal 13. Daarover in een apart blogpost.
Nog een paar dagen om erover te peinzen. En dan maar doen?
donderdag 29 september 2011
Mijn foto komt in de Waar in Utrecht kalender
Nee, niet een foto van mijn gezicht...
Ik heb een paar foto's ingezonden van plekken in Utrecht en een daarvan komt in de WaarinUtrechtkalender van 2012. En hoewel dat vorig jaar ook zo was, lijkt het nu wel spannender nog dan toen. Ik kijk enorm uit naar het verschijnen van de kalender. Hij ziet er vast weer een tikje mooier uit dan vorig jaar.
Mijn foto is een foto van een schildering op een muur. En mooi uitgesneden ook. Maar ik kan de foto hier nog niet plaatsen. En niet verklappen wat het is, of waar ik het gefotografeerd heb. Want dat is de grap van de WaarinUtrechtkalender. Elke week een andere foto van een plek in Utrecht. Herken de foto van de week - en stuur je antwoord in. Uit de goede antwoorden wordt geloot om een winnaar. En de winnaar krijgt een prijs. Het eerste jaar was de prijs geleverd door de fotograaf; sinds vorig jaar is er elke week een boek, beschikbaar gesteld door de Bruna.
Het is waarschijnlijk wachten tot in augustus 2012, en dan maar zien wie die schildering herkent.
De kalender wordt op een aantal plekken in Utrecht verkocht. De opbrengst gaat naar een goed doel.
Het is en blijft een superleuk project. Dat nu al voor de derde keer op rij lukt, zonder subsidie. Maar met inzet van allemaal particulieren en een paar sponsoren.
Ik heb een paar foto's ingezonden van plekken in Utrecht en een daarvan komt in de WaarinUtrechtkalender van 2012. En hoewel dat vorig jaar ook zo was, lijkt het nu wel spannender nog dan toen. Ik kijk enorm uit naar het verschijnen van de kalender. Hij ziet er vast weer een tikje mooier uit dan vorig jaar.
Mijn foto is een foto van een schildering op een muur. En mooi uitgesneden ook. Maar ik kan de foto hier nog niet plaatsen. En niet verklappen wat het is, of waar ik het gefotografeerd heb. Want dat is de grap van de WaarinUtrechtkalender. Elke week een andere foto van een plek in Utrecht. Herken de foto van de week - en stuur je antwoord in. Uit de goede antwoorden wordt geloot om een winnaar. En de winnaar krijgt een prijs. Het eerste jaar was de prijs geleverd door de fotograaf; sinds vorig jaar is er elke week een boek, beschikbaar gesteld door de Bruna.
Het is waarschijnlijk wachten tot in augustus 2012, en dan maar zien wie die schildering herkent.
De kalender wordt op een aantal plekken in Utrecht verkocht. De opbrengst gaat naar een goed doel.
Het is en blijft een superleuk project. Dat nu al voor de derde keer op rij lukt, zonder subsidie. Maar met inzet van allemaal particulieren en een paar sponsoren.
vrijdag 16 september 2011
Waar in Utrecht is die foto genomen?
Dat is het hele idee van de WaarinUtrecht kalender. Herken de plek, en meld je antwoord via email of twitter. Het idee is ontstaan op twitter. Daarom word elke foto-inzender ook vermeld met twitteradres. En een kort verhaaltje over de foto. Een paar vrienden in 2010 elkaar foto's te tonen en uit tedagen om de plek te herkennen. Het werd al snel een door velen gevolgd en gespeeld spel.
Ook in 2012 is er weer een Waar in Utrecht kalender.
Tot 20 september kunnen er weer foto's ingediend worden door bewoners en bezoekers van Utrecht.
Ga naar de website van de Waar in Utrecht kalender, editie 2012.
BLOGPOSTS
Opbrengst WIU 2011
Waarom zou je de Waar in Utrecht kalender kopen?, bericht van 31 januari 2011
woensdag 14 september 2011
Toevalsontmoetingen
Onder bloggers wordt gediscussieerd over de vraag of social media afleiden van het bloggen. Met name twitter is te veel, te snel, te vluchtig. Het is lastig een helder verhaal te schrijven binnen de grenzen die het format aan het microbloggen oplegt. 140karakters niet meer. Je kunt dat zien als een ultieme schrijfoefening, zoals sommige schrijvers. Maar voor velen wordt het gewoon zin na zin doorschrijven en aan elkaar plakken. Een rustig opgebouwd verhaal of betoog tref je dan ook zelden aan op twitter. Veel snelle gedachten. En natuurlijk verwijzingen naar betogen. Maar leidt dat niet teveel af van het bloggen, en het gesprek dat daar kan gebeuren?
(Althans zo heb ik de vraag begrepen van de #blogpraat van afgelopen maandag. Ik zeg het eerlijk, ik zag alleen even snel in het voorbijgaan de aankondiging.)
Bij de koffieautomaat
Zelf vind ik twitter een leuk medium om even te kijken, even te zien of er leuke of interessante zaken worden gemeld. Even pauze tussen het werk door. daarom noem ik het wel eens mijn online koffiemachine. Als zelfstandige die thuiswerkt, heb je niet het sociale en toevallige moment van iemand treffen bij de koffiemachine. Wat je wel hebt, is rust en je eigen regelmaat. Heel prettig vind ik dat.
Toevalstreffen
Het toevallig iemand treffen is heel leuk op twitter. Je volgt een aantal mensen. Zij volgen weer andere. Soms wordt er een bericht doorgestuurd (geretweet). Als dat aardig klinkt, dan ga je die persoon volgen.
Zo tweette van de week twee mensen afzonderlijk van elkaar beelden van dans, de een omdat de muziek haar interesseerde. De ander vanuit een belangstelling voor die dans. En zo ontdekte ik twee mensen met wie ik interessegebieden deel. Erg leuk.
Gesprek
Zo ontstond een gesprek over #muziekvandedag (en over dans) met @Lousjekousje en @ardispark. Zij hebben vooral affiniteit met muziek. Ook zag ik toevallig een verwijzing naar een behoorlijk oud filmpje met de Hexentanz van Mary Wigman, een van de mensen die aan de oorsprong stond van de moderne dans, in ieder geval de Europese stroming. En zo ontstond een gesprek met @lodrorigdzin, een antropoloog met interesse voor social media (waarom volg ik hem ook weer?). Die kennelijk ook interesse heeft in moderne dans. Leuk.
Nog meer toeval
Dubbel grappig vind ik. Omdat de uitwisseling met @Lousjekoesje en @ardispark begon op dag 1, en een vervolg kreeg op dag 2. Ik vond op dag 1 al snel dat ik niet te ver mocht afdwalen van mijn bezigheden. Even, ok. Maar Youtube filmpjes hebben iets heel leuks... je ziet meteen nog zoveel meer mogelijke filmpjes. En na een videofilmpje over moderne dans, lagen vele mogelijkheden open. Na een paar scenes uit klassieke balletten, kon ik toch niet nalaten om te zoeken naar Martha Graham. En daar kwamen zoveel mogelijkheden te voorschijn. Waaronder Mary Wigman. Die heb ik expres laten liggen. Om er vandaag dan weer aan herinnerd te worden. Door @lodrorigdzin. Grappig.
Dwalen
Ik dwaalde even over internet. Gelukkig is het geen echte werkdag. Dwalen mag op een dag dat ik mij voor heb genomen om vrij te hebben. Begin met Pilates. Dan even mail (dat weer wel). En even dwalen.
(Althans zo heb ik de vraag begrepen van de #blogpraat van afgelopen maandag. Ik zeg het eerlijk, ik zag alleen even snel in het voorbijgaan de aankondiging.)
Bij de koffieautomaat
Zelf vind ik twitter een leuk medium om even te kijken, even te zien of er leuke of interessante zaken worden gemeld. Even pauze tussen het werk door. daarom noem ik het wel eens mijn online koffiemachine. Als zelfstandige die thuiswerkt, heb je niet het sociale en toevallige moment van iemand treffen bij de koffiemachine. Wat je wel hebt, is rust en je eigen regelmaat. Heel prettig vind ik dat.
Toevalstreffen
Het toevallig iemand treffen is heel leuk op twitter. Je volgt een aantal mensen. Zij volgen weer andere. Soms wordt er een bericht doorgestuurd (geretweet). Als dat aardig klinkt, dan ga je die persoon volgen.
Zo tweette van de week twee mensen afzonderlijk van elkaar beelden van dans, de een omdat de muziek haar interesseerde. De ander vanuit een belangstelling voor die dans. En zo ontdekte ik twee mensen met wie ik interessegebieden deel. Erg leuk.
Gesprek
Zo ontstond een gesprek over #muziekvandedag (en over dans) met @Lousjekousje en @ardispark. Zij hebben vooral affiniteit met muziek. Ook zag ik toevallig een verwijzing naar een behoorlijk oud filmpje met de Hexentanz van Mary Wigman, een van de mensen die aan de oorsprong stond van de moderne dans, in ieder geval de Europese stroming. En zo ontstond een gesprek met @lodrorigdzin, een antropoloog met interesse voor social media (waarom volg ik hem ook weer?). Die kennelijk ook interesse heeft in moderne dans. Leuk.
Nog meer toeval
Dubbel grappig vind ik. Omdat de uitwisseling met @Lousjekoesje en @ardispark begon op dag 1, en een vervolg kreeg op dag 2. Ik vond op dag 1 al snel dat ik niet te ver mocht afdwalen van mijn bezigheden. Even, ok. Maar Youtube filmpjes hebben iets heel leuks... je ziet meteen nog zoveel meer mogelijke filmpjes. En na een videofilmpje over moderne dans, lagen vele mogelijkheden open. Na een paar scenes uit klassieke balletten, kon ik toch niet nalaten om te zoeken naar Martha Graham. En daar kwamen zoveel mogelijkheden te voorschijn. Waaronder Mary Wigman. Die heb ik expres laten liggen. Om er vandaag dan weer aan herinnerd te worden. Door @lodrorigdzin. Grappig.
Dwalen
Ik dwaalde even over internet. Gelukkig is het geen echte werkdag. Dwalen mag op een dag dat ik mij voor heb genomen om vrij te hebben. Begin met Pilates. Dan even mail (dat weer wel). En even dwalen.
zondag 11 september 2011
Fondsenwerven in kleur
Waarom zou ik nou inspiratie zoeken, door te gaan schilderen? Of naar een kunstwerk te bekijken op een pijler van een groot viaduct, en materiaal te zoeken langs de kant van de Lek en naar staalkronkels te uren (zie bijgaande foto)? Zou dat nou werken, dat geschilder, en geknoei met zand en water? Dat vraag je je vast af na lezing van voorgaande blogpost. Natuurlijk, het levert inspiratie om te tekenen en te schilderen. Om te spelen met kleuren en materialen. Allemaal leuk. Maar wat heb ik daar aan als ik maandag weer aan het werk ga? Als fondsenwerver.Inderdaad heeft al die kleur weinig met mijn dagelijks werk te maken. Ik kan geen tekening opsturen aan een klant (hoewel?). Ook stuur ik mijn tekeningen niet op aan vermogensfondsen. Mijn tekening helpt niet direct bij het opstellen van een financieringsaanvraag. Maar wel indirect.
Frisse wind
Wat het wel doet, in mijn beleving, is een frisse wind laten waaien door mijn hoofd. Ik ben even helemaal ergens anders. En dan vallen soms dingen waar je op aan het puzzelen bent, ineens op zijn plaats. Of als het lastige dingen zijn, valt het misschien niet helemaal goed op zijn plaats, maar komen nieuwe ideeën naar voren. En voel ik mij vrijer om nieuwe opties uit te proberen.
Objectief omschrijvenKijk ik even terug naar details van de workshop zomerzwerf, dan vind ik wel een onderdeel dat nog directer van invloed is op mijn werk. Deel van mijn werk bestaat uit het schrijven van wervende teksten: om te beginnen wervende brieven. Brieven waarin het doel waarvoor geld gezocht wordt, goed omschreven moet worden. Tijdens de workshop hebben we geoefend met zo objectief mogelijk omschrijven van wat je ziet. Omschrijven in detail wat je ziet, hoort, ruikt. Dat maakt dat je speurt naar woorden die passen bij wat je ziet.
Onderhoudsbeurt
Ik zie het als een onderhoudsbeurtje voor het schrijfwerk dat ik doe. Op zeker moment heb je een aantal mooie frases bedacht en die werken. Ze zijn goed genoeg. Maar soms moet je weer op zoek naar alternatieven. Misschien dat de gemiddelde lezer het nog steeds een mooie brief zou vinden. En dat is het ook nog steeds. Dus bij gebrek aan tijd of inspiratie, gaan die bekende zinnen gewoon weer in zo'n brief.
Het goede doel omschrijven
Maar als ik denk aan de mensen die bedelbrieven lezen, dan willen die ook wel eens wat anders lezen. Liefst kort en bondig. En sprankelend. Waarom het draait bij het goede doel, moet in een paar zinnen duidelijk zijn. Dat op papier krijgen, vraagt natuurlijk dat je veel van je doel weet. Zodat je de kern op kan schrijven. Maar het is goed, om te zoeken naar iets wat aanspreekt.
Passie en verhalen
Wat aanspreekt is bij voorbeeld iemand passie. Als je er in slaagt om een initiatiefnemer, medewerker, bestuurslid te laten vertellen waarom hij of zij zich inspant voor dat goede doel. Of een verhaal dat laat zien dat de bijdrage aan het doel ook echt zoden aan de dijk zet. Het kan zijn dat iemand je vertelt hoe hij op reis in Afrika getroffen werd door de blik van één speciaal kind, dat hulp nodig had. En hoe datzelfde kind er nu beter aan toe is.
Citaten
In een gesprek over iemands passie stuit je soms op een mooie uitspraak. En die kun je gebruiken als citaat, waaruit blijkt dat de mensen die werken voor het goede doel ook echt er op uit zijn alles eraan te doen om ...
Goed plan, planning en haalbaarheid niet vergeten
Ik leg nu even de nadruk op de passie en de verhalen. Het is goed die mooi in beeld te brengen en goed te verwoorden. Maar met alleen passie kom je er natuurlijk niet in fondsenwerving. Er moet ook die kant van het object omschrijven zijn. En bij fondsenwerven bij grote fondsen, bij het vinden van een financier voor een onderneming, heeft dat zelfs een vrij vast format (respectievelijk projectplan en ondernemingsplan). Het is echter mijn overtuiging dat in dat soort goede projectomschrijvingen een stuk passie en ambitie mag doorklinken; terwijl daar zelden expliciet om gevraagd wordt. De beoordelaar van je plan heeft er echter wel degelijk iets aan. Vandaar dat ik het gesprek over de passie van de medewerker belangrijk vind.
Oren en ogen open
Voor dat soort gesprek heb je een open oor nodig voor wat mensen je vertellen, een oog voor wat er gaande is in een organisatie. Voor dat soort werk heb je een palet aan woorden nodig om die verhalen te vertellen. En dat palet geeft mij de mogelijkheid om een verhaal kleur -en geur- te geven, spannend te maken. Dat vermogen heb ik weer een beetje opgefrist. En ook natuurlijk door daar weer over te schrijven.
BLOGPOSTS
Vorige blogpost over de Zomerzwerf inspiratie
Over een goed plan
vrijdag 9 september 2011
Zomerzwerf inspiratie
Inspiratie voor je werk vind je soms juist door heel iets anders te gaan doen dan waar je dagelijks mee bezig bent. Door afstand te nemen, rust te creëren, of juist door je brein op een heel andere manier te prikkelen.
Zomerzwerf
Vorig weekend heb ik een weekendworkshop zomerzwerfkunst gedaan bij Mieke Simons van Knockart in Vianen. Het was een heerlijk weekend, ook al was het zomerse ervan niet makkelijk te herkennen. In veel beschrijvingen van de zomerzwerfdagen die Mieke organiseerde afgelopen 3 jaar las je, en op foto's zag je, mensen in de zon, op blote voeten in het water staand, met zonnebrillen op (of is dat mijn fantasie...?). Hoe het ook zij, er was een klein beetje zon - en veel 'weer' (zoals sommige weermannen van de t.v. dat zo mooi kunnen zeggen). Weer waar je wat bij beleeft.
Wind
Onze zomerzwerf was avontuurlijk te noemen, het begon met koffie in de ochtendzon en een stevige bries. Gaandeweg werd het meer bewolkt en nat. Maar met ons vijven (zaterdag) en vieren (zondag) maakten we er van wat van. De wind bulderde in onze oren af en toe. Maar schilderen zouden we. En dat deden we. En de tweede dag zouden we materiaal gaan jutten langs de Lek. Gewapend met regenjas (tja) en boodschappentas (voor het materiaal), liepen we langs het water op zoek naar natuurlijke materialen, of rommel, wat maar interessant leek.
Materiekunst
Nou materiaal genoeg te vinden langs het water. Ik had helaas de eerste dag geen camera bij mij. Want die dag vonden we kleipakketten, in verschillende kleuren. En daarmee heb ik veel plezier gehad, en mooi werk gemaakt. Op dag twee was het natter en winderiger, maar toch regelmatig lekker zonnetje. En dan vind je wel wat.
Te zwaar?
De interessantste dingen lieten zich niet meenemen, maar wel fotograferen. Zoals deze kronkels van staal. En een zeer verweerde tros. Wat wel meekwam, bleek uiteindelijk toch moeilijk te verwerken in een kunstwerk.
Mijn inspiratie
En waarom was het nou zo inspirerend? Vanwege de mensen die niet voor wat regen en wind opzij gingen. En zich prettig gestoord uitleefden met zotte materialen, schilderden met klei, verf lieten uitlopen door hun werk in het water te leggen en meer van dat soort experimenten. Het experimenteren was lekker. Het gooien met zand en verf en water. Ik heb mij prima vermaakt; en ook nog wat geleerd.
Observeren
We deden bijvoorbeeld een oefening waarbij we een van de gevonden objecten moesten kiezen en er over vertellen alsof je op de radio was. En dan heel precies omschrijven wat je ziet. Zonder interpretatie. Gewoon wat je ziet. Welke vormen? En dan vertellen hoe het voelt, hoe het ruikt. Iedereen had een spannend object. Soms wisten we niet eens wat het was. Door zo precies te kijken, verandert je blik op de wereld. Je ziet meer details. Patronen trekken meer de aandacht. De fijne randjes van het gebladerte, van golven, van veertjes, blaadjes, en de details van een afgerukte vleugel... springen meer in het oog.
Kleur
En het grappig was, dat al die kleur toch iets met je doet. De eerste dag zelf trok het blauwzwart van de verf enorm aan mij. Vette klodders verf moesten op het papier. En die indrukken van de dag, onder andere van de verf, bleven een beetje in mijn hoofd plakken. Zo zeer dat ik een paar dagen later droomde van inkt die over een vlieger stroomde (zo beeldend droom ik zelden momenteel). Interessant effect.
En kleur was waar ik naar op zoek was, de reden waarom ik de workshop ging doen. Ik werd niet teleurgesteld. Integendeel. Het was heel inspirerend.
LINKS
Mijn mooiste schildering en Knockart
Knockart folder o.a. de zomerzwerf
woensdag 31 augustus 2011
Blogpraat : stijl en taalgebruik
Op je blog ben je soms hardop aan het nadenken. Maar er zijn grenzen. Niet alles hoeft de wereld in gestuurd … Of toch wel?
Maandagavond was er een leuke uitwisseling tijdens de blogpraat. Voor wie het niet kent, dat is een vast uurtje op de maandagavond dat mensen op twitter ideeën uitwisselen over bloggen. Door het gebruik van de hashtag #blogpraat in het bericht op te nemen, kan iedereen elkaars ideeën volgen (en andere twitterberichten uitfilteren).
De blogpraat ging deze keer over stijl, taalgebruik en het verbeteren van je blog. Het riep zoveel ideeën op dat ik die dan maar in een associatieve stroom achter elkaar heb gezet. En nu is de vraag, blijft dat nog leesbaar voor anderen…. Deze blogpost is qua stijl dan ook vanaf dit punt anders dan anders…
#blogpraat
– wat vind je goed en wat ergerlijk aan andermans blog ? – moet het in correct Nederlands? - vind je interpunctie belangrijk (hoofdletters, punten, komma’s)? – moet het volgens een vaste stijl, of is dat juist niet goed? – zijn taalfouten erg? laat je je stukken nalezen op taalfouten? – is er een goede lengte waar je je aan houdt? (iemand schreef altijd 400 woorden als maximum; anderen vonden dat het vrijer of helemaal vrij kon zijn) – heb je eisen aan lengte van alinea’s? - sommigen stoorden zich alweer aan die al te korte ‘internetalinea’s” - hangt de stijl samen met het doel van je blog, maak je gebruik van ‘verhalen’, van ‘story telling regels’ , et cetera. Zo kwamen zo’n zes hoofdthema’s naar voren. Het gesprek werd gemodereerd door Elja1op1, vooral door elke 10 minuten een nieuwe vraag te opperen, en af en toe op iemand te reageren, en alle lijnen te verzamelen en er een link over te plaatsen naar de vindplaats van een ‘verslag’ (zij noemde het niet zo; ik bedoel : een verzameling tweets).
Wat vooral zo leuk is, er borrelen zoveel ideeën op tijdens zo’n blogpraat. Je kunt vervolgens nog een hele tijd doorredeneren; en een enkeling doet dat ook. Ik merk dat ik na een uur wel verzadigd ben, en moet gaan afbouwen. Ik raak in een hogere versnelling, die je op zeker moment moet stoppen. Dan is niet niet functioneel meer, gaat het zijn gang, komt er zoveel opborrelen, dat je er toch niet meer functioneel mee om kan gaan. Toch is er dan een sterke drang om er mee door te gaan. Of in mijn geval gisteren - ik werd tussendoor ergens op gewezen – ging even bellen – en vervolgens wilde ik het wel afbouwen, nog even nakijken en dan begint het stromen opnieuw. Je zit gauw een extra uur door te lezen, om dan af te dwalen naar de wat brokkeliger hoofdstroom op twitter. Die niet meer werkt (iemand suggereerde dat ook Mariëlle van Rijn aka Jelvanrijn); daar spraken we even over. Toen vond ik het wel genoeg geweest.
Ik maakte zelf een zijsprong door iets over marketing als doel van je blog te zeggen… Ik voelde me echt aan het denken gezet – door mijn eigen zijsprong – ik dacht ooit het marketing middel kon zijn – maar twijfel nu – maar hoe goed heb ik daarover nagedacht? – als je een goed stuk schrijft, dan spreekt dat toch in je voordeel, zei iemand – ik heb echter de neiging om mezelf te verwijt dat ik intuïtief mijn gang ga, terwijl ik regelmatig dingen aankondig en die dan niet doe – ik raak van die weg af – is dat erg, is dat niet erg? – is het erg om het wel aan te kondigen en dan niet te doen? – is het erg om zo intuïtief te werk te gaan? – ik zie het bij Karin Ramaker – die gaat alle kanten op – en er ontstaan lijnen en er stroomt van alles – daardoor ga ik haar interessant en aardig vinden – daardoor wil ik haar blijven lezen omdat het puur n direct is – daarom zie ik haar als een voorbeeld – alleen zit ik nog te dubben of ik zo door zal gaan als het was – of ik vaste tijden moet kiezen – bijvoorbeeld een vaste dag voor een vast zakelijk blog? – of is het dan beter om sommige dagen mijn gang te gaan op mijn bestaande blog en sommige dagen *heel af en toe* een beter doordacht stuk te schrijven – en dat zet ik dan op een apart blog - én op dit blog – want het is wel een deel van mij – en wie dan alleen de strakke, doorwrochte stukken wil lezen, die gaat naar het zakelijker blog – en wie lekker wil meelezen met het wegdrijvende, intuïtiever het-komt-zoals-het-komt-blog, die leest lekker daar mee.
Nou?
Wat vind jij ervan?
PS Ook Karin Ramaker (@metkcom) schreef een post over deze blogpraat; je vindt die via de link hieronder.
LINKS
Karin Ramaker: blogtips en de blogpraat
Ik zette ooit blogposts op de rol onder elkaar - en hield mij er volledig aan.
Maar toen ik blogposts die er aan komen schreef - vond ik dat allemaal goede ideeën, maar ik ben er nog nauwelijks aan toe gekomen.
Toen ik over 'blogposts to come' schreef - hield ik mij er ook niet aan.
Maandagavond was er een leuke uitwisseling tijdens de blogpraat. Voor wie het niet kent, dat is een vast uurtje op de maandagavond dat mensen op twitter ideeën uitwisselen over bloggen. Door het gebruik van de hashtag #blogpraat in het bericht op te nemen, kan iedereen elkaars ideeën volgen (en andere twitterberichten uitfilteren).
De blogpraat ging deze keer over stijl, taalgebruik en het verbeteren van je blog. Het riep zoveel ideeën op dat ik die dan maar in een associatieve stroom achter elkaar heb gezet. En nu is de vraag, blijft dat nog leesbaar voor anderen…. Deze blogpost is qua stijl dan ook vanaf dit punt anders dan anders…
#blogpraat
– wat vind je goed en wat ergerlijk aan andermans blog ? – moet het in correct Nederlands? - vind je interpunctie belangrijk (hoofdletters, punten, komma’s)? – moet het volgens een vaste stijl, of is dat juist niet goed? – zijn taalfouten erg? laat je je stukken nalezen op taalfouten? – is er een goede lengte waar je je aan houdt? (iemand schreef altijd 400 woorden als maximum; anderen vonden dat het vrijer of helemaal vrij kon zijn) – heb je eisen aan lengte van alinea’s? - sommigen stoorden zich alweer aan die al te korte ‘internetalinea’s” - hangt de stijl samen met het doel van je blog, maak je gebruik van ‘verhalen’, van ‘story telling regels’ , et cetera. Zo kwamen zo’n zes hoofdthema’s naar voren. Het gesprek werd gemodereerd door Elja1op1, vooral door elke 10 minuten een nieuwe vraag te opperen, en af en toe op iemand te reageren, en alle lijnen te verzamelen en er een link over te plaatsen naar de vindplaats van een ‘verslag’ (zij noemde het niet zo; ik bedoel : een verzameling tweets).
Wat vooral zo leuk is, er borrelen zoveel ideeën op tijdens zo’n blogpraat. Je kunt vervolgens nog een hele tijd doorredeneren; en een enkeling doet dat ook. Ik merk dat ik na een uur wel verzadigd ben, en moet gaan afbouwen. Ik raak in een hogere versnelling, die je op zeker moment moet stoppen. Dan is niet niet functioneel meer, gaat het zijn gang, komt er zoveel opborrelen, dat je er toch niet meer functioneel mee om kan gaan. Toch is er dan een sterke drang om er mee door te gaan. Of in mijn geval gisteren - ik werd tussendoor ergens op gewezen – ging even bellen – en vervolgens wilde ik het wel afbouwen, nog even nakijken en dan begint het stromen opnieuw. Je zit gauw een extra uur door te lezen, om dan af te dwalen naar de wat brokkeliger hoofdstroom op twitter. Die niet meer werkt (iemand suggereerde dat ook Mariëlle van Rijn aka Jelvanrijn); daar spraken we even over. Toen vond ik het wel genoeg geweest.
Ik maakte zelf een zijsprong door iets over marketing als doel van je blog te zeggen… Ik voelde me echt aan het denken gezet – door mijn eigen zijsprong – ik dacht ooit het marketing middel kon zijn – maar twijfel nu – maar hoe goed heb ik daarover nagedacht? – als je een goed stuk schrijft, dan spreekt dat toch in je voordeel, zei iemand – ik heb echter de neiging om mezelf te verwijt dat ik intuïtief mijn gang ga, terwijl ik regelmatig dingen aankondig en die dan niet doe – ik raak van die weg af – is dat erg, is dat niet erg? – is het erg om het wel aan te kondigen en dan niet te doen? – is het erg om zo intuïtief te werk te gaan? – ik zie het bij Karin Ramaker – die gaat alle kanten op – en er ontstaan lijnen en er stroomt van alles – daardoor ga ik haar interessant en aardig vinden – daardoor wil ik haar blijven lezen omdat het puur n direct is – daarom zie ik haar als een voorbeeld – alleen zit ik nog te dubben of ik zo door zal gaan als het was – of ik vaste tijden moet kiezen – bijvoorbeeld een vaste dag voor een vast zakelijk blog? – of is het dan beter om sommige dagen mijn gang te gaan op mijn bestaande blog en sommige dagen *heel af en toe* een beter doordacht stuk te schrijven – en dat zet ik dan op een apart blog - én op dit blog – want het is wel een deel van mij – en wie dan alleen de strakke, doorwrochte stukken wil lezen, die gaat naar het zakelijker blog – en wie lekker wil meelezen met het wegdrijvende, intuïtiever het-komt-zoals-het-komt-blog, die leest lekker daar mee.
Nou?
Wat vind jij ervan?
PS Ook Karin Ramaker (@metkcom) schreef een post over deze blogpraat; je vindt die via de link hieronder.
LINKS
Karin Ramaker: blogtips en de blogpraat
Ik zette ooit blogposts op de rol onder elkaar - en hield mij er volledig aan.
Maar toen ik blogposts die er aan komen schreef - vond ik dat allemaal goede ideeën, maar ik ben er nog nauwelijks aan toe gekomen.
Toen ik over 'blogposts to come' schreef - hield ik mij er ook niet aan.
zondag 7 augustus 2011
op zoek naar inspiratie?
Het is nog vakantie, en ik schrijf nu alleen heel sporadisch op mijn weblog.
Net twee weken Oostenrijk achter de rug. Veel regen, geluier, excursies, een enkele korte wandeling, een wandeling op hoogte en de lift terug gemist (aaaaargh, 1200 meter dalen is echt niet fijn als niet getraind bent). Het meer van Zell am See gezien in alle schakeringen vanuit ons appartement (zon, nevels, wolken erboven, stromende regen).
Zijn we uitgerust? Ja. Hebben we gedaan wat we hoopten? Nee. Maar die kans komt vast nog wel. Al was het maar omdat ik nog een week heb waarin ik vrij ben. Om in huis te ruimen. En om de inspiratie voor nieuwe projecten op gang te brengen.
Nu de vakantiewas gedaan is, is er tijd om andere dingen te doen. Net las ik het weblog van Mieke Simons, over inspiratie. Wat te doen als je inspiratie zoekt voor iets.
INSPIRATIETIP 1: Lekker aanmodderen/aanrommelen.
Dat herken ik erg. Toen ik in juni een schilderworkshop deed, kwam ik pas tot iets na een eerste aanrommelschildering. Even iets wegwerken, de neiging om figuatief te willen zijn, in mijn geval (een verhaaltje van Tolkien geschilderd). En op gang komen.
(Nu heb ik echt zin om weer eens te schilderen.)
Het werkt overigens ook als je wilt schrijven. Niet bang zijn. Begin maar gewoon met schrijven. Geeft niet als er niet direct iets verschrikkelijk wereldschokkend inspirerends komt. Eerst maar wat woorden laten stromen uit je pen of uit je toetsenbord. Je ziet vanzelf of het ergens heen gaat. Niet direct gaan verbeteren, lekker schrijven. Je kunt altijd later redigeren, srtuctureren, schrappen. (Die tip ken ik ook van de schrijfclub van Vrije Werkers, overigens).
TIP 2: Vraag aan anderen (om tips).
Grappig, dat ze dat ook meteen in praktijk bracht. Ze vroeg via Twitter wat anderen inspireerde. En zo kreeg ze allerlei reacties die haar weer inspireerden. Ja, durf te vragen! Dat kan enorm goed helpen. Er zijn zoveel mensen die graag iets willen delen. Niet alleen op twitter (al leeft het daar wel sterk). Wie zal ik eens vragen? wat zal ik eens doen?
Ik ga in ieder geval nog een keer schilderen. Lekker met verf knoeien, smeren, mengen, kleuren inademen, opsnuiven, tot mij door laten dringen. En dan maar kijken wat er opborrelt. En wie weet een keer een workshop bij Mieke....
Voor wie er nog meer inspiratietips zoekt voor zichzelf: laat ik intussen Mieke zelf maar aan het woord laten. Zie de link hieronder.
LINKS
Hier vind je Mieke Simons' weblog: http://www.knockart.nu/Blog/blog.html
Uit Miekes weblog: Sigrid van Iersels 100+ inspiratie tips
Wat ik ook altijd met plezier lees: tweets en het weblog van Karin Ramaker
Vrijewerker site van Stan Lenssen - over vrije werkkringen (schrijfgroepen)
Net twee weken Oostenrijk achter de rug. Veel regen, geluier, excursies, een enkele korte wandeling, een wandeling op hoogte en de lift terug gemist (aaaaargh, 1200 meter dalen is echt niet fijn als niet getraind bent). Het meer van Zell am See gezien in alle schakeringen vanuit ons appartement (zon, nevels, wolken erboven, stromende regen).
Zijn we uitgerust? Ja. Hebben we gedaan wat we hoopten? Nee. Maar die kans komt vast nog wel. Al was het maar omdat ik nog een week heb waarin ik vrij ben. Om in huis te ruimen. En om de inspiratie voor nieuwe projecten op gang te brengen.
Nu de vakantiewas gedaan is, is er tijd om andere dingen te doen. Net las ik het weblog van Mieke Simons, over inspiratie. Wat te doen als je inspiratie zoekt voor iets.
INSPIRATIETIP 1: Lekker aanmodderen/aanrommelen.
Dat herken ik erg. Toen ik in juni een schilderworkshop deed, kwam ik pas tot iets na een eerste aanrommelschildering. Even iets wegwerken, de neiging om figuatief te willen zijn, in mijn geval (een verhaaltje van Tolkien geschilderd). En op gang komen.
(Nu heb ik echt zin om weer eens te schilderen.)
Het werkt overigens ook als je wilt schrijven. Niet bang zijn. Begin maar gewoon met schrijven. Geeft niet als er niet direct iets verschrikkelijk wereldschokkend inspirerends komt. Eerst maar wat woorden laten stromen uit je pen of uit je toetsenbord. Je ziet vanzelf of het ergens heen gaat. Niet direct gaan verbeteren, lekker schrijven. Je kunt altijd later redigeren, srtuctureren, schrappen. (Die tip ken ik ook van de schrijfclub van Vrije Werkers, overigens).
TIP 2: Vraag aan anderen (om tips).
Grappig, dat ze dat ook meteen in praktijk bracht. Ze vroeg via Twitter wat anderen inspireerde. En zo kreeg ze allerlei reacties die haar weer inspireerden. Ja, durf te vragen! Dat kan enorm goed helpen. Er zijn zoveel mensen die graag iets willen delen. Niet alleen op twitter (al leeft het daar wel sterk). Wie zal ik eens vragen? wat zal ik eens doen?
Ik ga in ieder geval nog een keer schilderen. Lekker met verf knoeien, smeren, mengen, kleuren inademen, opsnuiven, tot mij door laten dringen. En dan maar kijken wat er opborrelt. En wie weet een keer een workshop bij Mieke....
Voor wie er nog meer inspiratietips zoekt voor zichzelf: laat ik intussen Mieke zelf maar aan het woord laten. Zie de link hieronder.
LINKS
Hier vind je Mieke Simons' weblog: http://www.knockart.nu/Blog/blog.html
Uit Miekes weblog: Sigrid van Iersels 100+ inspiratie tips
Wat ik ook altijd met plezier lees: tweets en het weblog van Karin Ramaker
Vrijewerker site van Stan Lenssen - over vrije werkkringen (schrijfgroepen)
woensdag 6 juli 2011
The power of words
Fondsen werven is soms de juiste woorden vinden om mensen tot geven aan te zetten.
Dit filmpje is erg mooi. Of het echt zo werkt....?
http://www.youtube.com/watch?v=Hzgzim5m7oU
Dit filmpje is erg mooi. Of het echt zo werkt....?
http://www.youtube.com/watch?v=Hzgzim5m7oU
maandag 6 juni 2011
1000 stappen en meer - voor hoogbegaafdheid
Gisteren was ik bij een bijeenkomst van ondernemers binnen de vereniging Mensa Nederland. Mensa is een vereniging van mensen met een hoge algemene intelligentie (de bovenste 2%, zeg maar). Daarbij zitten behoorlijk wat mensen die graag als zelfstandig ondernemer werken. En een deel van hen doet mee aan een netwerk van ondernemers binnen Mensa (genaamd de Big Biz).
Lopen voor hoogbegaafdheid
We hadden bezoek: Willem Wind. Al 20 jaar een voorvechter voor mensen met HB. Voor passend onderwijs. Maar hij is daarbij, naar zijn zeggen, al tegen heel wat blokkades opgelopen, en tegen vooroordelen en misvattingen.
Hij is onlangs begonnen aan een wandeling voor hoogbegaafdheid. Hij is op 1 mei gestart op het drielandenpunt in Vaals, en wandelt sindsdien door Nederland om positieve aandacht te vragen voor hoogbegaafdheid. Opdat er meer kennis is over hoogbegaafdheid, meer respect, meer ondersteuning (waar nodig), passend onderwijs.
Je kunt daarover lezen op zijn website lopenvoorhoogbegaafdheid.nl. Ook kun je hem volgen op Twitter, zijn alias is @hoogbegaafde .
Te weinig kennis, te veel vooroordelen
Zijn verhaal is dat er te weinig kennis over hoogbegaafdheid in Nederland is, zeker bij scholen. Er zijn te veel vooroordelen. En om die reden krijgen hoogbegaafde kinderen vaak niet het juiste aanbod. Het passende aanbod is nodig om succes te kunnen hebben in het onderwijs. Succesvol zijn is namelijk niet voor iedere hoogbegaafde weggelegd. Dat is voor sommige mensen een eye-opener, maar het is echt waar. Een groot deel van de begaafde en hoogbegaafde kinderen redt zich prima in het bestaande onderwijs. Een ander deel niet, soms worden ze erg ongelukkig, of ze leven zich uit in negatief gedrag. Allebei ongewenst, allebei in het nadeel van het kind zelf, en bovenal: niet nodig.
Willem wandelt door Nederland. Hij doet in elke plaats zijn best aandacht te vragen, praat met burgemeesters, wandelt binnen bij 'de zorg', bij scholen, en wie maar iets van hem horen wil. Hij bezoekt scholen die hun best doen passend onderwijs aan te bieden, o.a. de zogenaamde "Leonardoscholen". Van al die gesprekken zet hij verslagen op zijn website. En wie mee wil wandelen, is welkom.
Te weinig voorbeelden...
Een van zijn ideeën: er zijn te weinig voorbeeld-hoogbegaafden. Ze moeten maar uit de kast komen. Dat is nog wat ongewoon. Lidmaatschap van Vereniging Mensa Nederland, dat zet ook vrijwel niemand op zijn of haar c.v. in dit landje van steek-je-kop-niet-boven-het-maaiveld-uit.
... dus samen op de foto, en uit de kast!
Ter plekke bedachten we dat we wel met Willem op de foto konden. "Laat maar zien, zet maar op je website, Willem." Gewoon een groepje Mensa leden, gewone mensen met een buitengewone intelligentie. En volgende week is de jaarlijkse gezellige en interessante ledenbijeenkomst (een 'annual gathering' in de internationale mensataal). Daar proberen we het gewoon weer. Willem op de foto met wie maar wil.
We zijn er. We zijn met velen (2% van 16 miljoen is ruim driehonderd duizend). We hebben dat ene element gemeen: hoge algemene intelligentie. En verder zijn we ook erg verschillend. De een is goed in muziek, de ander in schrijven, weer een ander in lesgeven over mindmaps, enzovoorts.
hoogbegaafd en toch ongelukkig?
Sommigen van ons denken zo snel dat ze zich snel vervelen. Op school leidt dat tot een naar gevoel (schiet eens op juf; wat is het hier saai!), en ook op het werk (na een tot anderhalf jaar weten we het wel met de standaardtaken, en wanneer komt die uitdagende opdracht nou?). Als je ze de kans geeft iets goeds te doen met dat snellere brein, worden ze gelukkiger én productiever.
Komt het door het beelddenken?
Velen denken meer in beelden, en kunnen daardoor hun ideeën niet makkelijk voor het voetlicht brengen (lastig als je collega's of medeleerlingen van een goed plan wilt doordringen). Lastig voor de aansluiting vooral. Jammer als een goed idee niet opgepikt wordt. Jammer als je het gevoel krijgt er niet bij te horen. Vervelend voor de toehoorder ook: "Waar heb je het in godsnaam over?". Het is goed als beide kanten hun best doen de ander beter te begrijpen.
Het is goed als leerkrachten iets meer ervan snappen. Het is goed als personeelsmanagers er meer van snappen. Ik ben benieuwd hoeveel Willem op dat gebied gaat bereiken. Bijzonder is het alvast wel.
Wandel ze, Willem!
PS. Er zijn nog wel een aantal kenmerken die vele HB-ers gemeen hebben, zie bijvoorbeeld het lijstje op de website van mensa: www.mensa.nl
BLOGPOSTS en LINKS
www.mensa.nl
lopenvoorhoogbegaafdheid.nl
Waarom intelligentie verborgen houden?
Lopen voor hoogbegaafdheid
We hadden bezoek: Willem Wind. Al 20 jaar een voorvechter voor mensen met HB. Voor passend onderwijs. Maar hij is daarbij, naar zijn zeggen, al tegen heel wat blokkades opgelopen, en tegen vooroordelen en misvattingen.
Hij is onlangs begonnen aan een wandeling voor hoogbegaafdheid. Hij is op 1 mei gestart op het drielandenpunt in Vaals, en wandelt sindsdien door Nederland om positieve aandacht te vragen voor hoogbegaafdheid. Opdat er meer kennis is over hoogbegaafdheid, meer respect, meer ondersteuning (waar nodig), passend onderwijs.
Je kunt daarover lezen op zijn website lopenvoorhoogbegaafdheid.nl. Ook kun je hem volgen op Twitter, zijn alias is @hoogbegaafde .
Te weinig kennis, te veel vooroordelen
Zijn verhaal is dat er te weinig kennis over hoogbegaafdheid in Nederland is, zeker bij scholen. Er zijn te veel vooroordelen. En om die reden krijgen hoogbegaafde kinderen vaak niet het juiste aanbod. Het passende aanbod is nodig om succes te kunnen hebben in het onderwijs. Succesvol zijn is namelijk niet voor iedere hoogbegaafde weggelegd. Dat is voor sommige mensen een eye-opener, maar het is echt waar. Een groot deel van de begaafde en hoogbegaafde kinderen redt zich prima in het bestaande onderwijs. Een ander deel niet, soms worden ze erg ongelukkig, of ze leven zich uit in negatief gedrag. Allebei ongewenst, allebei in het nadeel van het kind zelf, en bovenal: niet nodig.
Willem wandelt door Nederland. Hij doet in elke plaats zijn best aandacht te vragen, praat met burgemeesters, wandelt binnen bij 'de zorg', bij scholen, en wie maar iets van hem horen wil. Hij bezoekt scholen die hun best doen passend onderwijs aan te bieden, o.a. de zogenaamde "Leonardoscholen". Van al die gesprekken zet hij verslagen op zijn website. En wie mee wil wandelen, is welkom.
Te weinig voorbeelden...
Een van zijn ideeën: er zijn te weinig voorbeeld-hoogbegaafden. Ze moeten maar uit de kast komen. Dat is nog wat ongewoon. Lidmaatschap van Vereniging Mensa Nederland, dat zet ook vrijwel niemand op zijn of haar c.v. in dit landje van steek-je-kop-niet-boven-het-maaiveld-uit.
... dus samen op de foto, en uit de kast!
Ter plekke bedachten we dat we wel met Willem op de foto konden. "Laat maar zien, zet maar op je website, Willem." Gewoon een groepje Mensa leden, gewone mensen met een buitengewone intelligentie. En volgende week is de jaarlijkse gezellige en interessante ledenbijeenkomst (een 'annual gathering' in de internationale mensataal). Daar proberen we het gewoon weer. Willem op de foto met wie maar wil.
We zijn er. We zijn met velen (2% van 16 miljoen is ruim driehonderd duizend). We hebben dat ene element gemeen: hoge algemene intelligentie. En verder zijn we ook erg verschillend. De een is goed in muziek, de ander in schrijven, weer een ander in lesgeven over mindmaps, enzovoorts.
hoogbegaafd en toch ongelukkig?
Sommigen van ons denken zo snel dat ze zich snel vervelen. Op school leidt dat tot een naar gevoel (schiet eens op juf; wat is het hier saai!), en ook op het werk (na een tot anderhalf jaar weten we het wel met de standaardtaken, en wanneer komt die uitdagende opdracht nou?). Als je ze de kans geeft iets goeds te doen met dat snellere brein, worden ze gelukkiger én productiever.
Komt het door het beelddenken?
Velen denken meer in beelden, en kunnen daardoor hun ideeën niet makkelijk voor het voetlicht brengen (lastig als je collega's of medeleerlingen van een goed plan wilt doordringen). Lastig voor de aansluiting vooral. Jammer als een goed idee niet opgepikt wordt. Jammer als je het gevoel krijgt er niet bij te horen. Vervelend voor de toehoorder ook: "Waar heb je het in godsnaam over?". Het is goed als beide kanten hun best doen de ander beter te begrijpen.
Het is goed als leerkrachten iets meer ervan snappen. Het is goed als personeelsmanagers er meer van snappen. Ik ben benieuwd hoeveel Willem op dat gebied gaat bereiken. Bijzonder is het alvast wel.
Wandel ze, Willem!
PS. Er zijn nog wel een aantal kenmerken die vele HB-ers gemeen hebben, zie bijvoorbeeld het lijstje op de website van mensa: www.mensa.nl
BLOGPOSTS en LINKS
www.mensa.nl
lopenvoorhoogbegaafdheid.nl
Waarom intelligentie verborgen houden?
zaterdag 4 juni 2011
Werk voor het Universiteitsmuseum
Ik werk al enige tijd voor twee goede doelen - relatief onbekende goede doelen - die zich inzetten voor kinderen en onderwijs. De één werkt voor kinderen in Ghana. De ander werkt voor kinderen in Nederland. Onlangs ben ik ook gestart aan een opdracht voor het Universiteitsmuseum. Ook hier is er een link met kinderen. Het museum ziet als belangrijkste doelgroep voor het museum: ouders met kinderen. In het museum wordt wetenschap zichtbaar gemaakt op een manier dat kinderen het kunnen snappen. Er zijn rondleidingen voor scholen. En er worden bovendien speciale lessen ontwikkeld die een school - voorafgaand aan het bezoek aan het museum - kan geven.
Ik ben heel blij met deze opdracht. Het gaat om het vinden van fondsen en sponsors voor een wisseltentoonstelling die van start moet gaan september 2012. Het onderwerp is interessant; de werktitel is 'spelregels voor vrede'. En wat het onder meer zo leuk maakt: er wordt gewerkt aan het plan van de tentoonstelling met verschillende wetenschappers, uit verschillende hoeken van de wetenschap. Juristen, sociaal-wetenschappers, geschiedenis en filosofie. Dat proces van samen denken welke onderwerpen er aan bod moeten komen, en hoe dat in beeld gaat komen, is zeer inspirerend.
De komende maand ben ik dus heel hard bezig aanvragen aan geschikte vermogensfondsen in elkaar te zetten. En mij weer een beetje aan het verdiepen in de wereld van de wetenschappen. Een beetje terug naar waar ik vandaan kom, de universiteit. En op een manier die bijzonder verrassend is. Het proces wordt namelijk geleid door mensen van een ontwerpbureau. Die interactie tussen ontwerp - wetenschappen - museum is erg leuk. Overigens, interdisciplinair werk in de wetenschap, wat hier tussen neus en lippen wordt gedaan, is over het algemeen moeilijk, het vergt behoorlijk wat investeren om elkaars wetenschapsterrein te leren kennen. En ook dat gebeurt hier. Onderling samenwerken tussen wetenschapsdisciplines is een uitdaging die je leuk moet vinden, om er de inzet voor op te kunnen brengen.
Hier is het ook nog eens samenwerken om een voor bezoekers begrijpelijke tentoonstelling te maken. Dat is een extra stap weg van het theoretische, of de nuances, waar je als wetenschapper graag aan werkt. En hier is het zoeken naar evenwicht tussen nuances enerzijds, en een overzichtelijk verhaal brengen. Het ziet er naar uit dat dat heel goed gaat lukken.Het verhaal is nog niet af. Het is ook nog een beetje geheim. Het ligt klaar om verteld te worden als de tijd daar is. Een beetje zoals een verhaal dat met flessepost onderweg is. Dat kan even duren voor het aankomt. Maar uiteindelijk bereikt het de bestemming. En dan is het verhaal beschikbaar.
Het wordt wel even lekker doorwerken de komende weken. Ik ben er blij mee.
Bookcrossing uitdagingen
Een van mijn hobby's is bookcrossen. In het kort: alle boeken die je toch niet meer leest, geef je door aan anderen. Er is een online instrument om je boek te registreren, en daarmee heb je de mogelijkheid om terug te zien waar je boek blijft. Soms hoor je er nooit meer over, maar soms krijg je reactie op reactie. Je laat de boeken los, 'loslaten' of 'releasen' in het taaltje van bookcrossers. Je kunt in het 'wild loslaten': dan leg je ze ergens op een openbare plek, zo dat een ander ze kan vinden. Je kunt ook gericht (of gestuurd) loslaten: iemand van wie je weet dat die het boek wil lezen, geef of stuur je het boek. En daarbij zijn er ook allerlei aanleidingen om te sturen, zoals bij de woordpuzzels die bookcrossers met elkaar spelen, online.
Afgelopen jaar deed ik mee aan de uitdaging om in 52 plaatsen een boek los te laten. Ik haalde de 52 voor geen meter. Zoals je kunt zien aan de laatste blogpost over die uitdaging op mijn bookcrossers blog kwam ik niet verder dan 29 verschillende plaatsen: http://crossercorinne.blogspot.com/2010/11/29-wild-release-amsterdam.html.
Ik had geen rekening gehouden met het feit dat het niet prettig boeken loslaten is in de wintermaanden. In ieder geval vind ik het geen maand om een boek op een openbare plek neer te leggen, terwijl het miezert, vroeg donkert en de kans dat er iemand langs komt en lang genoeg blijft staan om het boek mee te nemen. En dat vind ik dan voor de meeste boeken wel zonde. Ik weet nu de lente- en zomermaanden zijn de beste bookcrossing maanden. Daar moet je het van hebben.
Natuurlijk speelde ook mijn eigen drukte mee. Ik heb rond de zomer enkele maanden hard gewerkt om een project van de grond te krijgen samen met een vriendin, maar we konden het niet eens worden over de manier van samenwerken. We zaten gewoon niet zo op hetzelfde spoor. Als tegenwicht (tegen die periode waar niks uitkwam) ging ik in de maanden november en december even heeeeel hard werken. Na een tip van een kennis dat Wikimedia Nederland een fondsenwerver zocht, heb ik snel gereageerd. En na een goed gesprek, kwamen we overeen dat ik twee maanden aan de 'year end fundraiser ' ging meewerken. Dat werd op zichzelf een leuke ervaring - en een groot succes voor de internationale campagne (16 miljoen dollar opgehaald in ruim een maand!). Maar voor mij was het even intensief - ook vaak 's avonds wat werken. En daarmee ook weinig tijd voor het bookcrossing gebeuren.
Dit jaar ben ik ook hard aan het werk. Maar met de lente begint het rond het bookcrossen weer te kriebelen. Zo nu en dan is er een beetje tijd. Een van de ouwe getrouwen van het bookcrossen stelt vele dozen boeken beschikbaar. Ik krijg een doos kinderboeken. Wauw. Maar die moeten natuurlijk niet bij mij blijven staan.
En is er weer een uitdaging. Deze maand is er de voornamen uitdaging: laat zoveel mogelijk boeken los met een voornaam in de titel. Allemaal leuk om bookcrossing op de kaart te zetten. En meer boeken een nieuwe eigenaar te geven. Ik kan het niet laten, ik doe er ook een paar.
Zie hier:
#1 Tom, ofwel 'De hut van oom Tom': http://www.bookcrossing.com/journal/9895075
#2 Frans, ofwel 'De avonturen van Frans Rafeltje':
http://www.bookcrossing.com/journal/9895052/
beiden in Park Transwijk, op donderdag 2 juni (Hemelvaart), prachtig weer dus die worden wel gevonden.
#3 Julia, ofwel 'Julia. De roman van een actrice', losgelaten in theater Kikker: http://www.bookcrossing.com/journal/8287679/
Binnenkort Annie (over een musical), Nesrin, nog een Tom, Dik, Matthijs (Mooimuziek), Pietje, Petra en Katrijne. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Tenzij er natuurlijk te veel werk te doen is...
maandag 16 mei 2011
8 lessons for online fundraising - my 101fundraising blogpost
Enkele weken geleden publiceerde het 101fundraising crowdblog (= gezamenlijke weblog van verschillende fondsenwervers) onderstaand stuk van mijn hand. Na een week of zes mag het hier toch ook wel geplaatst worden.
8 lessons for online fundraising
Lessons from the Wikipedia year end fundraiser
We have read a few blog posts so far, in which the issue was raised whether online fundraising is just a hype. Some remarks were quite skeptical. In this blog post I want to tell the story of one major online fundraising success: the 2010 Wikimedia campaign. What lessons can be learned from this success about requirements for online fundraising success?
Wikipedia , Wikimedia Foundation and why fundraising?
Wikipedia is one of the best used websites in the world (and it is, it is in the top 5 of best used websites). As we speak Wikipedia contains over 3,5 million articles in English. There are many other language Wikipedia’s. It is mainly written and edited by volunteers. Volunteers come to Wikipedia to write lemmas and edit others, on their own time. It is this element of Wikipedia that I find interesting, that it is a largely volunteer based organization.
Wikipedia is supported financially by the Wikimedia Foundation. The Wikimedia Foundation receives private donations, sometimes large gifts and grants. From time to time it runs a major fundraising campaign online. It is recognized by the American tax department as a non-profit organization. It has been campaigning online in recent years , especially at the year end, and with success.
The Foundation states as its mission:
“to empower and engage people around the world to collect and develop educational content under a free license or in the public domain, and to disseminate it effectively and globally.” [1]
The Foundation was started with a view to raising money to keep Wikipedia up, allow it to grow, and to add other projects. All fundraising results go into these projects, of which most are meant to be in the general interest.
The service may be freely available (for anyone who can go online), but cannot be run without cost. For instance, there are servers around the world ensuring easy access to the website. Apart from that there is a small paid staff of Wikimedia Foundation ( 54 people in November 2010).
The community – a special volunteer work force, working in a high tech environment
Wikipedia is maintained largely by unpaid, well-informed volunteers. This makes Wikipedia a special organization. Maybe the type of volunteer is the most important reason. To my mind at least, what is very important is that many volunteers are actively involved in Wikipedia as a social movement. They are committed to the idea of freely available information. For this reason they are part of it anyway, and many are willing to make the extra effort for making the year end fundraiser work. Wikipedia is not just a fountain of information, for many it is part of their daily lives. They spend a lot of time on it, to make it grow, and to make work on improving the quality of the encyclopedia.
In the years behind us a kind of procedure has developed in which local ‘wikipedians’ (as Wikipedia volunteers are sometimes called) will help out on all kinds of issues around Wikipedia. There is a structure (hardware and software ) and procedure for many things (translating; checking for errors; publishing translations). This allows most of the work to be done rather smoothly. Though people are constantly working on that too. A similar system was developed to run a fundraising campaign. Work on the campaign is largely done by volunteers as well.
The fundraising effort of 2010: raising 16 million dollars
Wikipedia is freely accessible and neutral, and this can only stay true if enough donors, sponsors and institutional donors are willing to pay a contribution frequently. In 2009 the end-of-year fundraising effort delivered about 8 million dollars worldwide. To make this happen, banners were placed at the top of every Wikipedia page. After clicking on that the visitor could read a letter (with a clear ASK) and they could pay. Many did. And so 8 million dollars were raised.
The challenge in 2010 was to double that amount of money setting the target of 16 million dollars to be raised. For 2010 the Wikimedia Foundation decided that a major investment was necessary to be able to keep Wikipedia going, among other things to pay for new server space. There were other projects that needed funding to get it going, but this was the major reason for the big rise of fundraising needs in 2010. Wikipedia/Wikimedia raised 16 million dollar in about 6 weeks. A major league success. To make this success happen many people worked together, most of them volunteers.
But is this success , a success any organization could reproduce? Is it a success anyone would want to reproduce? What does it take to copy this success?
Here are some of the reasons why this campaign worked so well:
Wikipedia (the set of different language Wikipedias taken together) is already among the 5 best visited websites worldwide; there is enough traffic to the site. At the time of the fundraiser 340 million people visited Wikipedia every month.
Wikipedia being a movement, having a large body of volunteers, all working to make both Wikipedia itself and the year-end fundraiser a success; around the world about a 100.000 volunteers are active;
Both visitors and volunteers are well adapted to the internet, using it often.
To put it differently: the fundraising method fitted the donor population. To put it simply: people will ‘give where they live’, it is sometimes said among fundraisers. So one should meet the donor ‘where they are’, in this case they were: online.
Wikimedia foundation had a pretty good idea of what makes the (intended) donors tick. The visitors to the website mostly think Wikipedia is helpful when they look for information; fundraising among the website visitors would give a good result; having had the opportunity to use Wikipedia for
almost 10 years, enjoying its uses, many of them would empathize with its philosophy of freely available knowledge and information;
Paying was easy and kept in line with what donors want. There were several ways to donate. Visitors were asked to pay online, using secured paying services; but it was also possible to transfer money to either a national or a Wikimedia foundation bank account.
The Wikimedia Foundation had a support staff and technical possibilities drawn up to make this success possible. There were many possibilities to do tests, to change the banners for instance. A lot of work and communication was going on all the time.
Keep in mind that the actual campaign may have taken only 6 weeks; almost all of 2010 was used to plan it, to think about the fundraising strategy and to put everything in place. This included involving the ’chapters’ from around the world.
To my mind the year end fundraising success was only possible because of the reasons mentioned, all taken together.
Is there a reason to change our fundraising ways?
As I said at the start, I wanted to draw out lessons for fundraisers from other organizations. Can anyone copy this kind of success? The simple answer is: ‘Of course you can, if you are able to put a similar kind of system in place, including well trained staff, to run the campaign.’ What does it take?
For an online campaign to be successful your potential donors should be online already, have an idea of what you are doing and empathize with your work; they should be willing to spend time on the internet showing their support (for instance attracting attention to your online effort using social media); and – this is not a small thing – be willing to pay online. You’ll want to organize the campaign well in advance; make sure that the technical support is in place, that your staff is well trained for this. Keep in mind that it took about 10 years to develop the Wikipedia community. So ask yourself: can you copy all that? If the answer is yes, then go for it!
My conclusion is: online fundraising is a possibility that is out there, but shouldn’t be taken up lightly.
PS I haven’t talked about using e-mail or using social media to attract attention to the website. In this case these methods were used sparingly, so were probably (a small) part of the success. These methods are part of online fundraising and deserve a blog post of their own.
(Corinne Bekker worked for Wikimedia Netherlands in the year end fundraiser of 2010.)
BLOGPOSTS
Wikipedia: wat een bijzonder succes!
Eerste bijdrage op 101fundraising crowdblog
101 fundraising crowdblog
8 lessons for online fundraising (op 101fundraising)
8 lessons for online fundraising
Lessons from the Wikipedia year end fundraiser
We have read a few blog posts so far, in which the issue was raised whether online fundraising is just a hype. Some remarks were quite skeptical. In this blog post I want to tell the story of one major online fundraising success: the 2010 Wikimedia campaign. What lessons can be learned from this success about requirements for online fundraising success?
Wikipedia , Wikimedia Foundation and why fundraising?
Wikipedia is one of the best used websites in the world (and it is, it is in the top 5 of best used websites). As we speak Wikipedia contains over 3,5 million articles in English. There are many other language Wikipedia’s. It is mainly written and edited by volunteers. Volunteers come to Wikipedia to write lemmas and edit others, on their own time. It is this element of Wikipedia that I find interesting, that it is a largely volunteer based organization.
Wikipedia is supported financially by the Wikimedia Foundation. The Wikimedia Foundation receives private donations, sometimes large gifts and grants. From time to time it runs a major fundraising campaign online. It is recognized by the American tax department as a non-profit organization. It has been campaigning online in recent years , especially at the year end, and with success.
The Foundation states as its mission:
“to empower and engage people around the world to collect and develop educational content under a free license or in the public domain, and to disseminate it effectively and globally.” [1]
The Foundation was started with a view to raising money to keep Wikipedia up, allow it to grow, and to add other projects. All fundraising results go into these projects, of which most are meant to be in the general interest.
The service may be freely available (for anyone who can go online), but cannot be run without cost. For instance, there are servers around the world ensuring easy access to the website. Apart from that there is a small paid staff of Wikimedia Foundation ( 54 people in November 2010).
The community – a special volunteer work force, working in a high tech environment
Wikipedia is maintained largely by unpaid, well-informed volunteers. This makes Wikipedia a special organization. Maybe the type of volunteer is the most important reason. To my mind at least, what is very important is that many volunteers are actively involved in Wikipedia as a social movement. They are committed to the idea of freely available information. For this reason they are part of it anyway, and many are willing to make the extra effort for making the year end fundraiser work. Wikipedia is not just a fountain of information, for many it is part of their daily lives. They spend a lot of time on it, to make it grow, and to make work on improving the quality of the encyclopedia.
In the years behind us a kind of procedure has developed in which local ‘wikipedians’ (as Wikipedia volunteers are sometimes called) will help out on all kinds of issues around Wikipedia. There is a structure (hardware and software ) and procedure for many things (translating; checking for errors; publishing translations). This allows most of the work to be done rather smoothly. Though people are constantly working on that too. A similar system was developed to run a fundraising campaign. Work on the campaign is largely done by volunteers as well.
The fundraising effort of 2010: raising 16 million dollars
Wikipedia is freely accessible and neutral, and this can only stay true if enough donors, sponsors and institutional donors are willing to pay a contribution frequently. In 2009 the end-of-year fundraising effort delivered about 8 million dollars worldwide. To make this happen, banners were placed at the top of every Wikipedia page. After clicking on that the visitor could read a letter (with a clear ASK) and they could pay. Many did. And so 8 million dollars were raised.
The challenge in 2010 was to double that amount of money setting the target of 16 million dollars to be raised. For 2010 the Wikimedia Foundation decided that a major investment was necessary to be able to keep Wikipedia going, among other things to pay for new server space. There were other projects that needed funding to get it going, but this was the major reason for the big rise of fundraising needs in 2010. Wikipedia/Wikimedia raised 16 million dollar in about 6 weeks. A major league success. To make this success happen many people worked together, most of them volunteers.
But is this success , a success any organization could reproduce? Is it a success anyone would want to reproduce? What does it take to copy this success?
Here are some of the reasons why this campaign worked so well:
Wikipedia (the set of different language Wikipedias taken together) is already among the 5 best visited websites worldwide; there is enough traffic to the site. At the time of the fundraiser 340 million people visited Wikipedia every month.
Wikipedia being a movement, having a large body of volunteers, all working to make both Wikipedia itself and the year-end fundraiser a success; around the world about a 100.000 volunteers are active;
Both visitors and volunteers are well adapted to the internet, using it often.
To put it differently: the fundraising method fitted the donor population. To put it simply: people will ‘give where they live’, it is sometimes said among fundraisers. So one should meet the donor ‘where they are’, in this case they were: online.
Wikimedia foundation had a pretty good idea of what makes the (intended) donors tick. The visitors to the website mostly think Wikipedia is helpful when they look for information; fundraising among the website visitors would give a good result; having had the opportunity to use Wikipedia for
almost 10 years, enjoying its uses, many of them would empathize with its philosophy of freely available knowledge and information;
Paying was easy and kept in line with what donors want. There were several ways to donate. Visitors were asked to pay online, using secured paying services; but it was also possible to transfer money to either a national or a Wikimedia foundation bank account.
The Wikimedia Foundation had a support staff and technical possibilities drawn up to make this success possible. There were many possibilities to do tests, to change the banners for instance. A lot of work and communication was going on all the time.
Keep in mind that the actual campaign may have taken only 6 weeks; almost all of 2010 was used to plan it, to think about the fundraising strategy and to put everything in place. This included involving the ’chapters’ from around the world.
To my mind the year end fundraising success was only possible because of the reasons mentioned, all taken together.
Is there a reason to change our fundraising ways?
As I said at the start, I wanted to draw out lessons for fundraisers from other organizations. Can anyone copy this kind of success? The simple answer is: ‘Of course you can, if you are able to put a similar kind of system in place, including well trained staff, to run the campaign.’ What does it take?
For an online campaign to be successful your potential donors should be online already, have an idea of what you are doing and empathize with your work; they should be willing to spend time on the internet showing their support (for instance attracting attention to your online effort using social media); and – this is not a small thing – be willing to pay online. You’ll want to organize the campaign well in advance; make sure that the technical support is in place, that your staff is well trained for this. Keep in mind that it took about 10 years to develop the Wikipedia community. So ask yourself: can you copy all that? If the answer is yes, then go for it!
My conclusion is: online fundraising is a possibility that is out there, but shouldn’t be taken up lightly.
PS I haven’t talked about using e-mail or using social media to attract attention to the website. In this case these methods were used sparingly, so were probably (a small) part of the success. These methods are part of online fundraising and deserve a blog post of their own.
(Corinne Bekker worked for Wikimedia Netherlands in the year end fundraiser of 2010.)
BLOGPOSTS
Wikipedia: wat een bijzonder succes!
Eerste bijdrage op 101fundraising crowdblog
101 fundraising crowdblog
8 lessons for online fundraising (op 101fundraising)
zondag 24 april 2011
Eerste bijdrage op 101fundraising crowdblog
Dezer dagen heb ik zitten schrijven aan mijn eerste bijdrage aan het crowdblog 101fundraising. Dit weblog is een meertalig blog dat door fondsenwervers over de hele wereld wordt gevuld. Het fundraising crowdblog is bedacht door Reinier Spruit (International Fundraising Manager bij Greenpeace International) en Jeroen Beelen (werkt voor het Rode Kruis, met als werkgebied online marketing).Briljant idee. Veel fondsenwervers hebben genoeg te vertellen, maar willen of kunnen niet een weblog bijhouden. Via het 101fundraising crowdblog kunnen fondsenwervers hun ideeën bijeen brengen op een plek op het web.
Binnenkort mijn eerste bijdrage, onder de titel '8 reasons for online fundraising success'. En ja je ziet het goed, dit is een blog post in het Engels. Ik heb er een beetje op zitten studeren, de eerste zinnen kwamen niet makkelijk uit mijn pen, maar toen ik eenmaal bezig was, begon het steeds beter te lopen.
Als freelancer krijg ik niet zo vaak de kans om een bijdrage te leveren als de anderen. Het basisprincipe bij de start was, dat de mensen die werken voor non profit organisaties in principe voorgaan boven schrijvers uit bedrijven. Ook al ben ik er niet helemaal gelukkig mee, ik snap dat wel; het gaat om het promoten van de goede doelen. Mijn aanpak is dan maar om te schrijven over de doelen waar ik voor werk. En om onderzoek te doen over thema's die mij interesseren, en daarbij goede doelen aan het woord te laten die daarbij behulpzaam zijn. Daarmee krijgen zij in ieder geval minstens even veel aandacht als mijn (schrijf)werk.
Die eerste blogpost is ingegeven door het feit dat op andere posts een paar keer kritisch werd gesproken over online fundraising, is het een hype? En dat is het wel een beetje. Dus stelde ik mij de vraag in hoeverre online fundraising voor alle organsaties wenselijk en haalbaar is. AAngezien ik recent voor Wikimedia Nederland werkte, heb ik die ervaring als startpunt genomen om die vraag te behandelen: hoe verklaar je het succes van de 2010 fundraiser (16 miljoen dollar binnengehaald) en wat is er nodig om dat mogelijk te maken? Kan elke organisatie dat? Wel ik ga het verhaal hier niet over doen... al was het maar omdat dat niet de bedoeling is (eerste publicatierecht is onderdeel van de afspraak over deelname). Dus maak ik jullie alvast maar een beetje warm. Wanneer het verschijnt is de verantwoordelijkheid van de redactie; het is de taak van Reinier en Jeroen om door te plaatsen. Ik sta gepland op 26 april....
[edit 27 april; vandaag staat hij dan echt online...]
LINKS
Binnenkort de link naar mijn post: "8 lessons for online fundraising success"
Nu dan maar de link naar het weblog zelf: 101fundraising crowdblog
Andere crowdbloggers
Mijn januari blogpost over de Wikipedia fundraiser
donderdag 21 april 2011
gevonden: plukjemomenten
Ik ben aan het puzzelen over manieren om meer aan te bieden binnen mijn bedrijf dan alleen mijn eigen werk - als fondsenwerver. Ik ben op zoek naar een vorm om workshops aan te bieden. Onlangs schreef ik over 8 u overwerken - en de ervaring met Janne van Plukjemomenten.nl
En nu heb ik haar website nog eens beter bekeken. Ze heeft er inmiddels een video in staan over wat dat plukken van momenten inhoudt.
Zij laat mensen tekenenen waar ze blij van worden. Zij wordt er blij van.
Ze doet dat in de trein. Zomaar mensen slaan aan het tekenen. En geven haar dan die tekening. Het is briljant gevonden. En inspirerend.
Ik ben er in ieder geval meer door gaan tekenen. Heb mijn Ecoline weer eens opgediept uit een doos en ben maar gewoon gaan proberen. Vel na vel vullen met kleur. Op zoek naar een tekening 'die er uit wil'. En dan komt er wat.
Ik moet erbij zeggen, dat het verhalen schrijven in de Vrije Werkkring er ook iets mee te maken heeft. Maar ook die workshop van Janne. Gauw Janne bellen... want ik wil graag nog eens iets met haar doen.
LINKS
Website van Plukjemomenten
Eerdere post over 8 uur overwerken en een beetje over Jannes pluk je momenten
En nu heb ik haar website nog eens beter bekeken. Ze heeft er inmiddels een video in staan over wat dat plukken van momenten inhoudt.
Zij laat mensen tekenenen waar ze blij van worden. Zij wordt er blij van.
Ze doet dat in de trein. Zomaar mensen slaan aan het tekenen. En geven haar dan die tekening. Het is briljant gevonden. En inspirerend.
Ik ben er in ieder geval meer door gaan tekenen. Heb mijn Ecoline weer eens opgediept uit een doos en ben maar gewoon gaan proberen. Vel na vel vullen met kleur. Op zoek naar een tekening 'die er uit wil'. En dan komt er wat.
Ik moet erbij zeggen, dat het verhalen schrijven in de Vrije Werkkring er ook iets mee te maken heeft. Maar ook die workshop van Janne. Gauw Janne bellen... want ik wil graag nog eens iets met haar doen.
LINKS
Website van Plukjemomenten
Eerdere post over 8 uur overwerken en een beetje over Jannes pluk je momenten
zaterdag 9 april 2011
6000 euro opbrengst WIU!
De eerste WaarinUtrecht kalender verscheen in november 2009. Dat was de Waarinutrechtkalender 2010. Het mooie ervan is dat het een particulier initiatief is, dat de opbrengst volledig naar een goed doel ging. Dat was toen het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Ik heb een klein beetje geholpen bij de publiciteit en om de verkoop te stimuleren. Allemaal heel gezellig. Het was met veel vrijwilige hulp gemaakt. De kalender was qua opmaak en druk wel vakwerk!
Dit jaar ziet de kalender er nog mooier uit dan vorig jaar. Eind 2010 ging er nog een oproep uit om te zorgen dat ie er echt zou komen. En het lukte weer! Deze keer met een sponsor voor de weekprijzen: Bruna levert elke week een ander boek. En ook deze keer werden bestellingen rondgebracht door de Fietskoerier.
De opbrengst gaat deze keer naar mytylschool Ariane de Ranitz. Onlangs heeft Johan de cheque ter waarde van 6000 euro overhandigd aan de directeur.
Johan schrijft op de bijbehorende website:
" Vanochtend mocht ik in het bijzijn van een dol-enthousiaste klas van Mytylschool Ariane de Ranitz een cheque overhandigen aan Arthur Dres, directeur van de afdeling SO. Met de samenstelling en verkoop van de Waar in Utrecht Kalender 2011 zamelden we een bedrag in van € 6.000,-.
... De Mytylschool gaat het geld besteden aan de jaarlijkse schoolkampen.
De kalender was er nooit gekomen zonder alle enthousiaste volgers, inzenders van foto’s en natuurlijk de kalender-kopers. Ook dankzij de geweldige donatie van weekprijzen van Uitgeverij Bruna en de spectaculaire gratis bezorgdienst van de helden van De Fietskoerier Utrecht is het project meer dan geslaagd.
Heel veel dank aan alle betrokkenen, namens een ape-trotse quizmaster!"
Ik ben ook trots - op Johan en alle vrijwilligers die samenwerkten om voor de tweede maal een WaarinUtrecht kalender te maken.
Blogposts en links
http://waarinutrecht.nl/opbrengst-wiu-kalender-2011/
Op Twitter: @WaarinUtrecht
Nog een keer de Waar in Utrecht kalender
8 uur overwerken voor het goede doel
Dit jaar ziet de kalender er nog mooier uit dan vorig jaar. Eind 2010 ging er nog een oproep uit om te zorgen dat ie er echt zou komen. En het lukte weer! Deze keer met een sponsor voor de weekprijzen: Bruna levert elke week een ander boek. En ook deze keer werden bestellingen rondgebracht door de Fietskoerier.
De opbrengst gaat deze keer naar mytylschool Ariane de Ranitz. Onlangs heeft Johan de cheque ter waarde van 6000 euro overhandigd aan de directeur.
Johan schrijft op de bijbehorende website:
" Vanochtend mocht ik in het bijzijn van een dol-enthousiaste klas van Mytylschool Ariane de Ranitz een cheque overhandigen aan Arthur Dres, directeur van de afdeling SO. Met de samenstelling en verkoop van de Waar in Utrecht Kalender 2011 zamelden we een bedrag in van € 6.000,-.
... De Mytylschool gaat het geld besteden aan de jaarlijkse schoolkampen.
De kalender was er nooit gekomen zonder alle enthousiaste volgers, inzenders van foto’s en natuurlijk de kalender-kopers. Ook dankzij de geweldige donatie van weekprijzen van Uitgeverij Bruna en de spectaculaire gratis bezorgdienst van de helden van De Fietskoerier Utrecht is het project meer dan geslaagd.
Heel veel dank aan alle betrokkenen, namens een ape-trotse quizmaster!"
Ik ben ook trots - op Johan en alle vrijwilligers die samenwerkten om voor de tweede maal een WaarinUtrecht kalender te maken.
Blogposts en links
http://waarinutrecht.nl/opbrengst-wiu-kalender-2011/
Op Twitter: @WaarinUtrecht
Nog een keer de Waar in Utrecht kalender
8 uur overwerken voor het goede doel
dinsdag 5 april 2011
Meer vrouwen in besturen - poll
Netwerk Utrechtse Vrouwen Spreken wil graag bevorderen dat er meer vrouwen toetreden tot besturen, raden en dergelijke.
Utrechtse vrouwen met zo'n ambitie, graag een antwoord op d poll, en sluit je aub aan bij onze linkedin groep:
Hoe meer vrouwen antwoorden, hoe meer we er mee kunnen aanvangen.
Bedankt!
Utrechtse vrouwen met zo'n ambitie, graag een antwoord op d poll, en sluit je aub aan bij onze linkedin groep:
Hoe meer vrouwen antwoorden, hoe meer we er mee kunnen aanvangen.
Bedankt!
maandag 4 april 2011
Wat is nou weer een tagcloud?
Ik was zojuist mijn welkomstbericht aan het herschrijven. En zette zonder nadenken daarin, dat de onderwerpen waarover ik schrijf te vinden zijn in de 'tagcloud'. En misschien is dit wel uw eerste bezoek aan een weblog... en denkt u 'wat is in hemelsnaam een tagcloud?' Daarom een snel bericht om dat toe te lichten...
Het is geen weerding. Geen wolkje aan de lucht. Je vindt dat soort wolken, tagclouds, op websites en weblogs. Het is een hulpmiddel om te zoeken of er iets van je gading staat op zo'n website.
Tagcloud is een samentrekking van 'tag' (steekwoord) en 'cloud' (wolk). Als maker van een weblog bepaal je welke steekwoorden in je tekst belangrijk zijn. Die kun je opgeven in een lijst met steekwoorden in je Blogprogramma. Die steekwoorden laat je zien in een lijst of een wolkvorm. Op Blogger is de tagcloud overigens niet echt een wolk, op weblogs gemaakt in Wordpress zie je dat wel als een soort wolk.
Je kunt als bezoeker uit die lijst kiezen om artikelen (blogposts) over een onderwerp achter elkaar te lezen. Heel handig. Ook zie je welke thema's het meest aan de orde komen op een website.
Wil je als bezoeker alle artikelen lezen over één onderwerp, dan klik je op de relevante steekwoorden (fondsenwerving bijvoorbeeld) en lees je alleen die artikelen. Handig.
Het is geen weerding. Geen wolkje aan de lucht. Je vindt dat soort wolken, tagclouds, op websites en weblogs. Het is een hulpmiddel om te zoeken of er iets van je gading staat op zo'n website.
Tagcloud is een samentrekking van 'tag' (steekwoord) en 'cloud' (wolk). Als maker van een weblog bepaal je welke steekwoorden in je tekst belangrijk zijn. Die kun je opgeven in een lijst met steekwoorden in je Blogprogramma. Die steekwoorden laat je zien in een lijst of een wolkvorm. Op Blogger is de tagcloud overigens niet echt een wolk, op weblogs gemaakt in Wordpress zie je dat wel als een soort wolk.
Je kunt als bezoeker uit die lijst kiezen om artikelen (blogposts) over een onderwerp achter elkaar te lezen. Heel handig. Ook zie je welke thema's het meest aan de orde komen op een website.
Wil je als bezoeker alle artikelen lezen over één onderwerp, dan klik je op de relevante steekwoorden (fondsenwerving bijvoorbeeld) en lees je alleen die artikelen. Handig.
zaterdag 2 april 2011
minisaga in 100 woorden
Mat
De kindervakantieweek begon goed. Een vechtpartij. Mattie. Nog maar een tien minuten binnen verkocht hij Joeri een lel. Het kleinste mannetje. Bloedneus. Huilen. Iedereen was stil. Jet dook in elkaar. Witte gezichten. Gaandeweg ging het beter. Hij luisterde. Maakte na het schilderen de verfkwasten schoon. Zijn schilderij was zwart. Dat wel. Op de stranddag ging hij naar Joeri. Die ontdooide langzaam. Hun kasteel werd prachtig. De laatste dag. Een stille Mattie. Hij staarde naar de bomen. Maakte zijn tekening niet af. Voorzichtig keek ik over zijn schouder. Een huilend kind in het zand. “Wil jij mijn vaste begeleider worden?”
BLOGPOSTS
Mijn eerste verhaal bij Vrije Werkkring
(Waarom verhalen gebruiken bij fondsenwerven)
8 uur overwerken voor het goede doel (verslag)
Meer uit de Vrije Werkkring
ikki de viking (een verhaal geschreven samen met Lucas B aka @verhaal140 )
De kindervakantieweek begon goed. Een vechtpartij. Mattie. Nog maar een tien minuten binnen verkocht hij Joeri een lel. Het kleinste mannetje. Bloedneus. Huilen. Iedereen was stil. Jet dook in elkaar. Witte gezichten. Gaandeweg ging het beter. Hij luisterde. Maakte na het schilderen de verfkwasten schoon. Zijn schilderij was zwart. Dat wel. Op de stranddag ging hij naar Joeri. Die ontdooide langzaam. Hun kasteel werd prachtig. De laatste dag. Een stille Mattie. Hij staarde naar de bomen. Maakte zijn tekening niet af. Voorzichtig keek ik over zijn schouder. Een huilend kind in het zand. “Wil jij mijn vaste begeleider worden?”
BLOGPOSTS
Mijn eerste verhaal bij Vrije Werkkring
(Waarom verhalen gebruiken bij fondsenwerven)
8 uur overwerken voor het goede doel (verslag)
Meer uit de Vrije Werkkring
ikki de viking (een verhaal geschreven samen met Lucas B aka @verhaal140 )
vrijdag 1 april 2011
10 Wereldvrouwen en 1 april grap Linkedin
Social Media zijn soms leuk en luchtig, soms serieus. Linkedin kennen we als een relatief serieus sociaal netwerk, bedoeld voor professionele en zakelijke contacten. Maar ook Linkedin doet aan 1 april grapjes.
Vandaag een leuke 1 april grap, eigenlijk. Linkedin plaatste onder de noemer 'People You May Know' (waar ze meestal suggesties doen van personen die je zou kunnen kennen...) allerlei beroemdheden (van weleer). Onder andere: Robin Hood, activist/fundraiser in Nottingham.
Tja, dat vind ik dan als fondsenwerver wel een leuke grappige twist. Doorklikken naar mijn lijst 'People You May Know' levert zelfs een lijst van 10 personen. Ook Sherlock Holmes, en diens hulpje Watson, Groucho Marx, en Heisenberg. Bij Heisenberg staat: 'vermoedelijk is dit zijn profiel'. Ook grappig, want hij is bekend van de 'onzekerheidsrelatie van Heisenberg'. (Zie hier het lemma over Heisenberg in Wikipedia: http://bit.ly/gS1Thh
)
Waar zijn de bekende, en humorvolle, vrouwen ?
In tweede instantie begon het toch te knagen. Het lijkt toch een beetje een bij elkaar geflanste grap. Want in de lijst lees ik alleen maar mannen. Alleen maar witte mannen. En een fantasiefiguur. Tekenend voor degene(n) die die grap bedacht(en)? Amerikanen en Engelsen, plus een fantasiefiguur (Wizard In of zoiets). Een beetje 'nerdy' ook.
Jammer, jammer, jammer, dat ze nou niet op vrouwen kunnen komen. Daar gaan we even bij helpen, dacht ik. Even snel een twitterbericht met oproep. "Dames en heren, welke 10 vrouwen moeten er volgens jou bij staan?". Dan is het even wachten geblazen.
En welke kon ik in de tussentijd zelf dan bedenken?
In de categorie wetenschap: Marie Curie en Florence Nightingale. In de categorie: historisch, maatschappelijk betrokken en professioneel: Aletta Jacobs (arts en feministe van de eerste golf), Joke Kool Smit, Hedy d' Ancona en dergelijke. Anna Maria van Schurman (briljante vrouw, Neerlands eerste vrouwelijke studente, in Utrecht).
We moeten de humoristische vrouwen niet vergeten: Roseanne Barr, Ellen Degeneres, French en Saunders en hun sidekick Sawallah (de dochter van Jennifer Saunders in Abfab). Als het dan echt om grappige vrouwen moest gaan, kom ik al snel op de volgende vrouwen in Nederland: Jasperina de Jong, Jenny Arean, Tineke Schouten, Lenette van Dongen, Brigitte Kaandorp, Plien en Bianca....
Ik kwam al op een paar aardige, en uit de reacties kwamen er nog een paar bij. Een leuke lijst daar hoopte ik op, maar daar ben ik even gestopt, want ik had meer te doen.
Nu dan hier even enkele van de suggesties:
* Volgster @ConnieFranssen kwam met vier feministen: Wilhelmina Drucker, Joke Smit, Simone de Beauvoir, Emmeline Pankhurst.
* ook vriend Jos heeft altijd wel een goed idee ( @ardispark ) : Grace Hopper, admiral and computer scientist http://bit.ly/onutE
Na wat bezinken, bedacht ik dat we dan nog steeds aan de witte kant van het spectrum zaten. De diversiteit kan nog een stuk beter. In mijn hoofd begin ik al een nieuw rijtje.... Grappig is makkelijk: Whoopi Goldberg; invloedrijk persoonlijkheid, Oprah Winfrey; maar goed, presentatoren, actrices en zangeressen, die kennen we te over denk ik. De andere beroemde, invloedrijke vrouwen: politici, activisten, leiders van bewegingen, denkers en schrijvers. Daarover een andere keer misschien.
Vandaag een leuke 1 april grap, eigenlijk. Linkedin plaatste onder de noemer 'People You May Know' (waar ze meestal suggesties doen van personen die je zou kunnen kennen...) allerlei beroemdheden (van weleer). Onder andere: Robin Hood, activist/fundraiser in Nottingham.
Tja, dat vind ik dan als fondsenwerver wel een leuke grappige twist. Doorklikken naar mijn lijst 'People You May Know' levert zelfs een lijst van 10 personen. Ook Sherlock Holmes, en diens hulpje Watson, Groucho Marx, en Heisenberg. Bij Heisenberg staat: 'vermoedelijk is dit zijn profiel'. Ook grappig, want hij is bekend van de 'onzekerheidsrelatie van Heisenberg'. (Zie hier het lemma over Heisenberg in Wikipedia: http://bit.ly/gS1Thh
)
Waar zijn de bekende, en humorvolle, vrouwen ?
In tweede instantie begon het toch te knagen. Het lijkt toch een beetje een bij elkaar geflanste grap. Want in de lijst lees ik alleen maar mannen. Alleen maar witte mannen. En een fantasiefiguur. Tekenend voor degene(n) die die grap bedacht(en)? Amerikanen en Engelsen, plus een fantasiefiguur (Wizard In of zoiets). Een beetje 'nerdy' ook.
Jammer, jammer, jammer, dat ze nou niet op vrouwen kunnen komen. Daar gaan we even bij helpen, dacht ik. Even snel een twitterbericht met oproep. "Dames en heren, welke 10 vrouwen moeten er volgens jou bij staan?". Dan is het even wachten geblazen.
En welke kon ik in de tussentijd zelf dan bedenken?
In de categorie wetenschap: Marie Curie en Florence Nightingale. In de categorie: historisch, maatschappelijk betrokken en professioneel: Aletta Jacobs (arts en feministe van de eerste golf), Joke Kool Smit, Hedy d' Ancona en dergelijke. Anna Maria van Schurman (briljante vrouw, Neerlands eerste vrouwelijke studente, in Utrecht).
We moeten de humoristische vrouwen niet vergeten: Roseanne Barr, Ellen Degeneres, French en Saunders en hun sidekick Sawallah (de dochter van Jennifer Saunders in Abfab). Als het dan echt om grappige vrouwen moest gaan, kom ik al snel op de volgende vrouwen in Nederland: Jasperina de Jong, Jenny Arean, Tineke Schouten, Lenette van Dongen, Brigitte Kaandorp, Plien en Bianca....
Ik kwam al op een paar aardige, en uit de reacties kwamen er nog een paar bij. Een leuke lijst daar hoopte ik op, maar daar ben ik even gestopt, want ik had meer te doen.
Nu dan hier even enkele van de suggesties:
* Volgster @ConnieFranssen kwam met vier feministen: Wilhelmina Drucker, Joke Smit, Simone de Beauvoir, Emmeline Pankhurst.
* ook vriend Jos heeft altijd wel een goed idee ( @ardispark ) : Grace Hopper, admiral and computer scientist http://bit.ly/onutE
Na wat bezinken, bedacht ik dat we dan nog steeds aan de witte kant van het spectrum zaten. De diversiteit kan nog een stuk beter. In mijn hoofd begin ik al een nieuw rijtje.... Grappig is makkelijk: Whoopi Goldberg; invloedrijk persoonlijkheid, Oprah Winfrey; maar goed, presentatoren, actrices en zangeressen, die kennen we te over denk ik. De andere beroemde, invloedrijke vrouwen: politici, activisten, leiders van bewegingen, denkers en schrijvers. Daarover een andere keer misschien.
Verhalen vertellen in de Vrije Werkkring
Gisteravond was ik bij de Vrije Werkkring in Eindhoven. Een samenkomst van Vrije Werkers die allemaal willen werken aan verhalen schrijven. Een initiatief van Stan Lenssen. Stan is de uitvinder van de term Vrije Werker. Het staat voor al die mensen die zelfstandig ondernemen, of daarnaartoe onderweg zijn, en zelfstandig opererende professionals. Hij schrijft graag over Vrije Werkers en over de manier waarop ze meer plezier van hun werk kunnen hebben. Hij coacht ze ook graag.Verhalen kunnen natuurlijk overal over gaan. Het kan fictie zijn, of biografisch. Het kan fantasiewerelden omschrijven, sprookjes en tovenaarsverhalen, science fiction en sagen, maar het kan ook dichterbij de werkelijkheid staan en een documentairestijl hebben.
Ik vind zelf verhalen schrijven belangrijk voor fondsenwerving. Daarbij gaat het om verhalen die weergeven waar het bij jouw goede doel om draait. Verhalen spreken mensen aan. In dat geval is het vaak niet zo sprookjesachtig, hoewel ook dat best kan. Al is het dan om in de sfeer te komen. Het ligt er misschien aan wie je aanspreekt. Als je bezoekers wilt duidelijk maken waarom een kasteel uit de Middeleeuwen behouden zou moeten blijven, wat ligt dan meer voor de hand om een ridderverhaal te vertellen? Voor sommigen is het aardig een waar gebeurd verhaal te vertellen, voor anderen ligt misschien meer voor de hand dan een wereldberoemd verhaal te vertellen, dat niet per se waar hoeft te zijn.
Bij veel goede doelen draait het om het voorkomen van leed (eenzaamheid, armoede, verdwijnen van diersoorten en hun leefomgeving). Een goed verhaal kan beter vertellen waar het om draait bij het goede doel, dan een paar regels met abstracte termen. Soms vergeet je als fondsenwerver hoe het zit met die verhalen. Kun je alleen nog die abstracte termen bedenken als je schrijft over je goede doel.
Leuke mensen
Daar zaten we bij elkaar om verhalen te schrijven. Ik was een van de drie nieuwelingen. Wij stelden ons voor. Iemand die voor zichzelf wil beginnen naast het werk (Ludo de ídeeën bakker en ondernemerscoach), een tekstschrijfster (Olga) en ik (fondsenwerver). De rest kende elkaar al; wij hen natuurlijk niet. Maar niet getreurd, want het schrijven ging voor. En in de verhalen leer je iemand ook wel kennen.
Hoe kwam ik op een verhaal?
Ik werd meteen herinnerd aan de verhalen van vorige week, van de goede doelen bij de actienacht '8 uur overwerken voor het goede doel', in Utrecht. Zo was ik vorige week vrijdag getroffen door het verhaal van De Tra, een organisatie die kinderen een week vakantie gunt - kinderen die anders niet op vakantie kunnen en om een of andere reden iets (zorg, aandacht, rust) tekort komen of problemen vertonen (pesten bijvoorbeeld, of zelf gepest worden). De vrijwilligers van de Tra konden heel goed de verhalen vertellen die daarbij horen. Ik kon er zelf ook meteen iets bij bedenken. Kinderen die te vaak te laat op straat rondhangen, de bully spelen tegen anderen, omdat ze niet anders tegenkomen op straat. Kinderen die beter verdienen. de Tra geeft ze dat, al is het dan maar dat ene weekje per jaar.
We konden op verschillende manieren te werk gaan. Stan gaf wat voorbeelden en instructies.
Opdracht 1: schrijf een minisaga - een pakkend verhaal in 50 of 100 woorden.
Opdracht 2 : gebruik zoveel mogelijk details in een verhaal.
Belangrijk: een verhaal heeft een begin, een midden en een eind.
De voorbeelden van minisaga's die Stan voorlas, waren echt goed. Een verhaal met een spannende omslag in de laatste woorden. Dat was knap. Daar wilde ik in de buurt komen. Toen Stan ons een opdracht gaf om een verhaal op gang te brengen, dacht ik dus aan de Tra. En aan andere kinderen die best een oppeppertje verdienen.
En uit die verhalen samen schreef ik het verhaal over Mattie. (Binnenkort hier)
BLOGPOSTS en LINKS
8 uur overwerken voor het goede doel (1)
8 uur overwerken voor het goede doel (2)
Waar komt toch de term Vrije Werker vandaan?
donderdag 31 maart 2011
8 uur overwerken voor het goede doel (2)
Afgelopen vrijdag, 25 maart, deed ik mee aan de actie 8 uur overwerken voor het goede doel. Prachtig om te zien hoeveel er in 8 uur (over)werk bereikt kan worden als mensen geïnspireerd zijn. En geïnspireerd, dat waren de aanwezigen.
7 doelen, 7 vragen
Er waren vertegenwoordigers van 7 goede doelen. Er was voor elk goed doel een team van creatievelingen. Elk goed doel had een vraag. Bijvoorbeeld: maak een huisstijl voor ons. Help ons een evenement te bedenken. Help ons om onze website te verbeteren. Hoe kunnen wij publiciteit maken voor onze ouderhulpcrèche. Et cetera. Ik had eigenlijk ook wel aan zo'n team willen meedoen. Eigenwijs als ik ben, denk ik daar ook wel aan te kunnen bijdragen. Gelukkig konden de teams dat ook.
Hou je team blij!
Ik had een andere rol. Nadat de creatievelingen waren geïnstrueerd over de vraag, over het goede doel waar ze voor zouden werken, gingen ze aan de slag. Daarbij mochten ze wel even wat ruimte om hun eigen gang te gaan. In de tussentijd was er een programma voor de medewerkers van de goede doelen. Deels om hen te vermaken en inspireren; deels om ze in te schakelen om hun team te verwennen. Dat laatste was echt een van de leukste kanten aan deze actie, naar mijn mening. De medewerkers gingen lekkere shakes maken voor de teams en midden in de nacht sushi.
Voeding voor de goede doelen
Ik was onderdeel van dat programma. Ik mocht een miniworkshop wervend schrijven geven. Na het maken van de vruchtenshakes, was er een tweede workshop. Janne gaf deze en ze werkte aan 'pluk je momenten' (vind de passie voor je goede doel).
Twee kanten van wervend schrijven
Ik heb geprobeerd om verschillende kanten van fondsenwerving te laten zien. Een minipresentatie. Als je gaat schrijven moet je eigenlijk aan veel verschillende eisen voldoen. Financiers willen graag degelijkheid. Dat komt uit in de onderwerpen die je aan bod moet laten komen in een plan. Daarnaast wil je in een aanvraag ook iets laten zien van je inspiratie en je passie. Je wilt hen mee krijgen met jouw inspiratie, waarom je werkt voor dat goede doel. Wat je drijft, wat je aanspreekt, waar je warm voor loopt. Vind een verhaal dat anderen kan inspireren. Eigenlijk had ik niet voldoende tijd om beide aspecten aan bod te laten komen. Dat wist ik wel. Maar ik heb er een oefening aan besteed waarin beide aspecten aan bod kwamen.
En toen...
Toen kwam Janne. Ik ben zo blij dat ik ben gebleven om te zien hoe Janne van Plukjemomenten haar workshop neerzette. Eigenlijk sloot het erg goed aan bij wat ik zelf had gedaan. Het mooie van de workshop die zij gaf, was dat met heel andere middelen (tekenen, schilderen) een route werd gemaakt om bij die passie te komen. Zij stelde vraag: 'Wat zijn de mooie momenten in je dag?' Daarvan gingen we tekeningen maken, schilderen met Ecoline, met stiften, pennen, potloden. Om te beginnen was het leuk om te doen, maar het was zeker ook inspirerend.
Inspirerend
Ik wilde twee dingen overbrengen over fondsenwerving: het belang van zowel degelijkheid (goed geschreven plan) als van inspiratie (waar doe je het voor?). Het eerste wordt vaak expliciet gevraagd, het is vaak een van de eisen van fondsen als je een aanvraag schrijft dat je een vaste serie onderwerpen behandelt. Mijn idee is dat je het punt van de inspiratie niet uit het oog moet verliezen daarin. Zorg dat je oog houdt voor de passie, waarom je 'gaat voor' dat goede doel van jou.
Het grappige was dat dat tweede element leek in de tweede workshop nog eens versterkt te worden. Leuke ervaring.
LINKS
8 uur overwerken voor het goede doel Utrecht
www.plukjemomenten.nl
7 doelen, 7 vragen
Er waren vertegenwoordigers van 7 goede doelen. Er was voor elk goed doel een team van creatievelingen. Elk goed doel had een vraag. Bijvoorbeeld: maak een huisstijl voor ons. Help ons een evenement te bedenken. Help ons om onze website te verbeteren. Hoe kunnen wij publiciteit maken voor onze ouderhulpcrèche. Et cetera. Ik had eigenlijk ook wel aan zo'n team willen meedoen. Eigenwijs als ik ben, denk ik daar ook wel aan te kunnen bijdragen. Gelukkig konden de teams dat ook. Hou je team blij!
Ik had een andere rol. Nadat de creatievelingen waren geïnstrueerd over de vraag, over het goede doel waar ze voor zouden werken, gingen ze aan de slag. Daarbij mochten ze wel even wat ruimte om hun eigen gang te gaan. In de tussentijd was er een programma voor de medewerkers van de goede doelen. Deels om hen te vermaken en inspireren; deels om ze in te schakelen om hun team te verwennen. Dat laatste was echt een van de leukste kanten aan deze actie, naar mijn mening. De medewerkers gingen lekkere shakes maken voor de teams en midden in de nacht sushi.
Voeding voor de goede doelen
Ik was onderdeel van dat programma. Ik mocht een miniworkshop wervend schrijven geven. Na het maken van de vruchtenshakes, was er een tweede workshop. Janne gaf deze en ze werkte aan 'pluk je momenten' (vind de passie voor je goede doel).
Twee kanten van wervend schrijven
Ik heb geprobeerd om verschillende kanten van fondsenwerving te laten zien. Een minipresentatie. Als je gaat schrijven moet je eigenlijk aan veel verschillende eisen voldoen. Financiers willen graag degelijkheid. Dat komt uit in de onderwerpen die je aan bod moet laten komen in een plan. Daarnaast wil je in een aanvraag ook iets laten zien van je inspiratie en je passie. Je wilt hen mee krijgen met jouw inspiratie, waarom je werkt voor dat goede doel. Wat je drijft, wat je aanspreekt, waar je warm voor loopt. Vind een verhaal dat anderen kan inspireren. Eigenlijk had ik niet voldoende tijd om beide aspecten aan bod te laten komen. Dat wist ik wel. Maar ik heb er een oefening aan besteed waarin beide aspecten aan bod kwamen.
En toen...
Toen kwam Janne. Ik ben zo blij dat ik ben gebleven om te zien hoe Janne van Plukjemomenten haar workshop neerzette. Eigenlijk sloot het erg goed aan bij wat ik zelf had gedaan. Het mooie van de workshop die zij gaf, was dat met heel andere middelen (tekenen, schilderen) een route werd gemaakt om bij die passie te komen. Zij stelde vraag: 'Wat zijn de mooie momenten in je dag?' Daarvan gingen we tekeningen maken, schilderen met Ecoline, met stiften, pennen, potloden. Om te beginnen was het leuk om te doen, maar het was zeker ook inspirerend.
Inspirerend
Ik wilde twee dingen overbrengen over fondsenwerving: het belang van zowel degelijkheid (goed geschreven plan) als van inspiratie (waar doe je het voor?). Het eerste wordt vaak expliciet gevraagd, het is vaak een van de eisen van fondsen als je een aanvraag schrijft dat je een vaste serie onderwerpen behandelt. Mijn idee is dat je het punt van de inspiratie niet uit het oog moet verliezen daarin. Zorg dat je oog houdt voor de passie, waarom je 'gaat voor' dat goede doel van jou.
Het grappige was dat dat tweede element leek in de tweede workshop nog eens versterkt te worden. Leuke ervaring.
LINKS
8 uur overwerken voor het goede doel Utrecht
www.plukjemomenten.nl
donderdag 24 maart 2011
10 blogposts die er aan komen
Ik heb een lijstje gemaakt van onderwerpen die ik de komende tijd wil behandelen.
Mama Cash verdient jouw steun
vrijwilligers zijn ook kapitaal
3 van mijn favoriete goede doelen
(werken aan) workshops wervend schrijven
6 belangrijke onderdelen in een projectplan
5 onderwerpen die tussen de regels horen te staan
4 redenen waarom jouw brief indruk maakt bij de lezer
3 doelen waar ik mij graag voor inzet
2 projecten waar ik trots op ben
1 geweldige vrouw
Ik ben nu ook crowdblogger voor 101fundraising blog. Het kan zijn dat een van de onderwerpen daar (eerst) terecht komt. En het kan zo maar zijn dat ik begin over:
=gunnen en ondernemen
=mijn favoriete goede doel
=overeenkomsten tussen acquisitie en sponsorwerving
=waarom de postcode giro loterij mijn neus uitkomt, maar ik nog steeds een lot heb;
=passend onderwijs
=onderpresterende slimmeriken en wat zij nodig hebben
of zo maar iets wat mij te binnenschiet
Mama Cash verdient jouw steun
vrijwilligers zijn ook kapitaal
3 van mijn favoriete goede doelen
(werken aan) workshops wervend schrijven
6 belangrijke onderdelen in een projectplan
5 onderwerpen die tussen de regels horen te staan
4 redenen waarom jouw brief indruk maakt bij de lezer
3 doelen waar ik mij graag voor inzet
2 projecten waar ik trots op ben
1 geweldige vrouw
Ik ben nu ook crowdblogger voor 101fundraising blog. Het kan zijn dat een van de onderwerpen daar (eerst) terecht komt. En het kan zo maar zijn dat ik begin over:
=gunnen en ondernemen
=mijn favoriete goede doel
=overeenkomsten tussen acquisitie en sponsorwerving
=waarom de postcode giro loterij mijn neus uitkomt, maar ik nog steeds een lot heb;
=passend onderwijs
=onderpresterende slimmeriken en wat zij nodig hebben
of zo maar iets wat mij te binnenschiet
woensdag 23 maart 2011
Columnist gezocht voor blad van Entre Femmes
ENTRE NOUS is het papieren ledenblad van ondernemersnetwerk Entre Femmes. De Entre Nous verschijnt vijf keer per jaar, meestal een week voor een van de bijeenkomsten. De column is een korte inspirerende tekst, op pagina 2 van het blad.
Entre Femmes is georganiseerd op basis van het idee: voor leden, door leden. Zo bestaat de redactie ook uit leden; die het werk pro deo doen.
COLUMNIST GEZOCHT VOOR DE ENTRE NOUS
De taak houdt in:
5 keer per jaar een column schrijven (250 woorden) die aansluit bij het thema van het nummer
Vergaderen met de redactie (gemiddeld driemaal per jaar)
Vereisten :
* Je bent lid van Entre Femmes
* Je hebt een visie op ondernemen (en bij voorkeur ook op vrouwelijk ondernemerschap)
* Je schrijft graag; en jouw teksten prikkelen, inspireren, ontroeren, en/of boeien
* Bereidheid het voor minimaal een jaar te doen (duur van de samenwerking verder in overleg)
Wat krijg je ervoor terug?
* Je werkt samen met een enthousiaste redactie met daarin een eindredacteur, vier schrijvers, een fotograaf en een ontwerper (infographic) en een vormgever (vormgeving blad).
* De eindredacteur biedt telkens ondersteuning en/of tips ter verbetering van je column (het hoeft dus niet in een keer goed te zijn).
Meer informatie bij de eindredacteur, Corinne Bekker van 100% Bekker (info@100procentbekker.nl)
PROCEDURE
Reacties Uiterlijk 24 april sturen aan de eindredacteur (info@100procentbekker.nl).
Ga in je reactie in op:
1. Jouw motivatie (waarom vind je het leuk om mee te doen?) en jouw visie op het netwerk Entre Femmes, op ondernemerschap en de waarden van een netwerk;
En stuur mee:
2. Een voorbeeld van je schrijfwerk, een tekst van 150 tot 300 woorden (een korte column, een stuk voor een weblog oid)
Je tekst mag een column zijn die je speciaal voor deze reactie schrijft. Schrijf dan een column over het thema van de bijeenkomst van juni: FUN / de boog kan niet altijd gespannen zijn (het thema van nummer 80, juni 2011). OOk kun je schrijven over het jaarthema: FOCUS (in ondernemerschap).
Ik kijk uit naar jullie reacties.
NOOT:
Liefst schrijft de columnist gelijk mee aan het volgende nummer dat begin juni verschijnt. De bedoeling is dat de beslissing valt (ruim) vóór de deadline van dat nummer (12 mei).
LINKS
* Ondernemersnetwerk Entre Femmes www.entrefemmes.nl
* de lijst van bijeenkomsten: http://www.entrefemmes.nl/cms_files/nieuwsbrief/flyer2011.pdf.)
Entre Femmes is georganiseerd op basis van het idee: voor leden, door leden. Zo bestaat de redactie ook uit leden; die het werk pro deo doen.
COLUMNIST GEZOCHT VOOR DE ENTRE NOUS
De taak houdt in:
5 keer per jaar een column schrijven (250 woorden) die aansluit bij het thema van het nummer
Vergaderen met de redactie (gemiddeld driemaal per jaar)
Vereisten :
* Je bent lid van Entre Femmes
* Je hebt een visie op ondernemen (en bij voorkeur ook op vrouwelijk ondernemerschap)
* Je schrijft graag; en jouw teksten prikkelen, inspireren, ontroeren, en/of boeien
* Bereidheid het voor minimaal een jaar te doen (duur van de samenwerking verder in overleg)
Wat krijg je ervoor terug?
* Je werkt samen met een enthousiaste redactie met daarin een eindredacteur, vier schrijvers, een fotograaf en een ontwerper (infographic) en een vormgever (vormgeving blad).
* De eindredacteur biedt telkens ondersteuning en/of tips ter verbetering van je column (het hoeft dus niet in een keer goed te zijn).
Meer informatie bij de eindredacteur, Corinne Bekker van 100% Bekker (info@100procentbekker.nl)
PROCEDURE
Reacties Uiterlijk 24 april sturen aan de eindredacteur (info@100procentbekker.nl).
Ga in je reactie in op:
1. Jouw motivatie (waarom vind je het leuk om mee te doen?) en jouw visie op het netwerk Entre Femmes, op ondernemerschap en de waarden van een netwerk;
En stuur mee:
2. Een voorbeeld van je schrijfwerk, een tekst van 150 tot 300 woorden (een korte column, een stuk voor een weblog oid)
Je tekst mag een column zijn die je speciaal voor deze reactie schrijft. Schrijf dan een column over het thema van de bijeenkomst van juni: FUN / de boog kan niet altijd gespannen zijn (het thema van nummer 80, juni 2011). OOk kun je schrijven over het jaarthema: FOCUS (in ondernemerschap).
Ik kijk uit naar jullie reacties.
NOOT:
Liefst schrijft de columnist gelijk mee aan het volgende nummer dat begin juni verschijnt. De bedoeling is dat de beslissing valt (ruim) vóór de deadline van dat nummer (12 mei).
LINKS
* Ondernemersnetwerk Entre Femmes www.entrefemmes.nl
* de lijst van bijeenkomsten: http://www.entrefemmes.nl/cms_files/nieuwsbrief/flyer2011.pdf.)
dinsdag 22 maart 2011
8 uur overwerken voor het goede doel (1)
op 25 maart werken creatieven 8 uur over om goede doelen te helpen bij allerlei doelstellingen. Ze maken websites, huisstijlen, ontwerpen briefpapier. Maar ook zetten ze hun creatieve geesten in om maatschappelijke problemen dichterbij een oplossing te brengen. Zo werken creatieven in de Den Haag samen om een oplossing te bedenken voor de leegstand van winkels in het Zeeheldenkwartier.
Ook in Utrecht wordt weer 8 uur overwerk gedaan. Ik doe mee met de eerste versie van mijn workshop 'Wervend schrijven voor je goede doel'. Daarmee hoop ik voor de zomer de boer op te gaan. Maar een keer uittesten, dat leek mij wel wat. Dus, terwijl de creatieven bezig zijn om hun werk te doen, ga ik aan de slag met de medewerkers van de goede doelen om te werken aan hun wervende teksten.
Alle goede doelen moeten wel eens een stuk schrijven, voor een persbericht, een projectplan of een wervende brief. Mijn specialisatie is werven bijj vermogensfondsen. daarbij hoort het schrijven van een projectplan én een wervende brief. En hoe zet je zo'n projectplan nou goed op? Waar moet je rekening mee houden? En hoe zet je een wervende brief in elkaar?
Daarover ga ik in het kort wat vertellen. En dan mogen ze aan het werk. Het is vooral ook de bedoeling dat samen te doen, dat de deelnemers meedenken met elkaar.
Dan kunnen ze ook elkaar beter leren kennen. Wie weet wat er voor leuke vervolg afspraken uitkomen? Voor ondernemers werkt dat. Waarom niet voor goede doelen?
Ik ben wel benieuwd wie er komt. En waar ze mee zitten.
Ook in Utrecht wordt weer 8 uur overwerk gedaan. Ik doe mee met de eerste versie van mijn workshop 'Wervend schrijven voor je goede doel'. Daarmee hoop ik voor de zomer de boer op te gaan. Maar een keer uittesten, dat leek mij wel wat. Dus, terwijl de creatieven bezig zijn om hun werk te doen, ga ik aan de slag met de medewerkers van de goede doelen om te werken aan hun wervende teksten. Alle goede doelen moeten wel eens een stuk schrijven, voor een persbericht, een projectplan of een wervende brief. Mijn specialisatie is werven bijj vermogensfondsen. daarbij hoort het schrijven van een projectplan én een wervende brief. En hoe zet je zo'n projectplan nou goed op? Waar moet je rekening mee houden? En hoe zet je een wervende brief in elkaar?
Daarover ga ik in het kort wat vertellen. En dan mogen ze aan het werk. Het is vooral ook de bedoeling dat samen te doen, dat de deelnemers meedenken met elkaar.
Dan kunnen ze ook elkaar beter leren kennen. Wie weet wat er voor leuke vervolg afspraken uitkomen? Voor ondernemers werkt dat. Waarom niet voor goede doelen?
Ik ben wel benieuwd wie er komt. En waar ze mee zitten.
zondag 20 maart 2011
Leuk kadootje
Wat kan een kadootje leuk uitpakken!
Twee bakken staan vlakbij mijn achterdeur al een paar maanden te wachten. Ik kreeg bloembolletjes bij mijn vertrek uit de ledencommissie van mijn ondernemersnetwerk. Mooie kleuren irissen (paars en geel) en hyacinthen onder andere. Natuurlijk was ik te druk om ze snel in de grond te zetten. toen kwam de vorst.... Gelukkig was december weer even zacht en vond ik de tijd om ze in de grond te zetten. Ik vroeg mij af, gaat het nog lukken?
Een week of drie geleden verschenen de eerste voorzichtige groene puntjes boven de grond. Heel langzaam werden ze groter. Deze afgelopen dagen was het zulk mooi weer dat het ineens heel hard is gegaan. De ene dag heb je nog maar een eenzaam bloempje. En de volgende dag ineens zes!
De irissen zijn prachtig: heel klein, net een vuurwerkje zo spatten de kleuren eraf. Vuurwerk, maar dan aan de grond.
Twee bakken staan vlakbij mijn achterdeur al een paar maanden te wachten. Ik kreeg bloembolletjes bij mijn vertrek uit de ledencommissie van mijn ondernemersnetwerk. Mooie kleuren irissen (paars en geel) en hyacinthen onder andere. Natuurlijk was ik te druk om ze snel in de grond te zetten. toen kwam de vorst.... Gelukkig was december weer even zacht en vond ik de tijd om ze in de grond te zetten. Ik vroeg mij af, gaat het nog lukken?
Een week of drie geleden verschenen de eerste voorzichtige groene puntjes boven de grond. Heel langzaam werden ze groter. Deze afgelopen dagen was het zulk mooi weer dat het ineens heel hard is gegaan. De ene dag heb je nog maar een eenzaam bloempje. En de volgende dag ineens zes!
De irissen zijn prachtig: heel klein, net een vuurwerkje zo spatten de kleuren eraf. Vuurwerk, maar dan aan de grond.
Abonneren op:
Posts (Atom)